Part-31(Zawgyi)

12.1K 409 13
                                    

ေမတၱာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေစတနာဘဲျဖစ္ျဖစ္သာမန္ထက္ပိုေပးမိရင္တန္ဖိုးထားမခံရေတာ့ဘဲ သာမန္ထက္ပိုနာက်င္ရတယ္ ဆိုတဲ့စကားသိပ္မွန္ပါလား။

သားႏွစ္ေယာက္ေပၚထားတဲ့သူမရဲ႕ေမတၱာေတြကေအးခ်မ္းပါတယ္။ဒါကိုဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္သြားရက္ၾကတာလဲ။ အရမ္းေပါေပါေလာေလာရေနလို႔မျမင္ၾကေတာ့တာလား။ ေနာက္ၿပီး သားႀကီး။ သားႀကီးကဘာ့ေၾကာင့္ဒီေလာက္ေျပာင္းလဲသြားရတာလဲ။
တစ္ခ်ိန္လုံးသားငယ္ကိုဘဲၾကည့္ေနခဲ့တာလား။သူဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူးေလ သားငယ္ကသူ႔ညီေလးေလ။အခ်ိန္တန္ရင္သားႏွစ္ေယာက္လုံးအိမ္ေထာင္ျပဳၾကမယ္။ သူမတို႔လင္မယားကသားေတြရဲ႕ကေလးေတြကိုထိန္းၿပီးဘဝေနဝင္ခ်ိန္ကိုေအးေဆးျဖတ္သန္းၾကမယ္။ လူဦးေရနည္းလွတဲ့ဒီအိမ္ႀကီးမွာ ေနာက္တိုးလာမယ့္လူဦးေရေလးေတြကိုေတြးၿပီးေပ်ာ္ေနခဲ့တာ။အခုေတာ့တစ္ခါမွမေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ကိစၥႀကီးကဒီမိသားစုအေပၚတည့္တည့္က်ေရာက္လာခဲ့ေလၿပီ။

ပြင့္လင္းလာတဲ့ေခတ္သစ္ႀကီးမွာဒီလိုလူငယ္အတြဲေတြကိုမၾကာခဏေတြ႕ေနရေပမယ့္ သားတို႔ကိုယုံၾကည္တဲ့စိတ္နဲ႔သူမနဲ႔မဆိုင္သလိုသာေနခဲ့ၿပီးစိတ္မဝင္စားခဲ့ေပ။ ဘယ္ကေနဘယ္လိုေတြစမွားလဲမသိေတာ့ပါ။ မေတြးေကာင္းဘူးဆိုေပမယ့္သားငယ္ကို
ေခၚလာမိခဲ့တဲ့ သူမတို႔အမွားေတြမ်ားလား။

သားငယ္ကလိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလးေနခဲ့တာဒီလိုေတြလုပ္သြားဖို႔လား။
==================================

ကားရပ္သံၾကားသည္။ ေခတၱအၾကာမွာေတာ့အခန္းတံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူသူမထံေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာေျခသံတစ္သံ။ ေျခသံအရအမ်ိဳးသားပင္ျဖစ္သည္။

အခန္းတံခါးေက်ာေပးအိပ္ေနသူ၏ပခုံးသားကိုညင္ညင္သာသာထိေတြ႕လိုက္ၿပီး...

"ေမ...ကေလးေတြေရာက္လာၿပီ ကိုယ္တို႔စကားေျပာရေအာင္ေနာ္"

ေျပာၿပီးတေအာင့္အၾကာသက္ျပင္းသဲ့သဲ့ခ်သံႏွင့္အခန္းျပင္ျပန္ထြက္သြားပုံရသည့္ခင္ပြန္း။

မိုးကလည္းဒီအခ်ိန္က်မွ႐ြာေနလိုက္တာ။ ေဒၚေမသူေအာက္အေပၚဝတ္အေႏြးထည္အပါးေလးကိုျပန္ျပင္လိုက္ရင္း ကုတင္ေခါင္းရင္းကိုေက်ာမွီကာတိတ္တိတ္ေလးထိုင္ေစာင့္ေနမိသည္။ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကဆိုသလိုသားေတြေဇာႏွင့္အိပ္ရာထဲကယခုထိမထႏိုင္။ သားငယ္ျပန္ေရာက္သည့္ေန႔က ႐ႊင္လန္းလာေသာစိတ္အစဥ္သည္ မၾကာေသာအခ်ိန္၌ပင္ေအာက္ဆုံးတိုင္ခုန္ဆင္းသြားျပန္၏။

ဘုန်းပြည့်ချမ်းဟန် (Complete)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora