Meneviş

"bütün yolculukların varış yeri sensin" |tamamlandı|

Bitirmeden evvel birkaç kelam bırakmak istedim, size dair, bize dair, Meneviş'e dair biraz... Hâlâ içimde bir yerlerde bitmemiş gibi bir his var. Sanki bir köşeden sesleniyorlarmış gibi hep. Bana hep böyle olur, ilk önce heyecanları heyecanım olur, sonra daimi bir anlam kazanır. Hani yıllar geçse de bir köşede bulacağını bildiğin antika eşyalar gibi. Çünkü saklamayı da iyi bilirsin.

Her şeyden önce bu hikâye kırılmışlığımızı, yetimliğimizi, öksüzlüğümüzü, kısacası yaralarımızı sarsın istedim. Hepimizden bir parça taşıdığına inanmak istedim. Biliyorum kanatmakla başladı her şey fakat her iyileşme de sancılı bir süreçle birlikte gelmez mi? Ben o süreci görün ve kendinize, önce kendime, bir yol belirleyin istedim gizliden gizliye. Size birçok mesaj bıraktım satırlarda. Görmeseniz de bilmeseniz de siz buradaki kardeşlerimsiniz benim. Sayha'nın bu kadar açık sözlü olmasını başka bir yerde bulamayabilirsiniz fakat bir yerlerde nefes alıp verdiğinizi ve çırpındığınızı biliyorum. Anlaşılmak ve duyulmak istediğinizi biliyorum. Sadece isterim ki kendiniz için bir umudunuz olsun ve ona sıkı sıkıya sarılın. Bir şey elde etmek zorunda değiliz, ama çabalarsak vicdanımız rahat olacak. Bir gün diyeceğiz ki ben yine de gayret gösterdim.

Hayatta bir şeylerin tamam olmasını bekledim hep. Fakat anlamam gereken şey şuydu ki burası dünya, her şey istediğin gibi gitmez. Tam bir mutluluk yoktur, bütün bir huzur hiç yoktur. Biz eksikliğimizi, acizliğimizi bilerek başlamalıyız bu yola. Fakat bu eksiklik bir kayıp değil. Aksine insaniyetimiz. Bunu bilirsek kendimize daha farklı bir gözle bakabiliriz belki. Adımlarımız aksak olur belki ama yolda oluruz, fena mı? Niyetimiz halis olur. Kalbimizi koyarız heybemize. İlla bir tamam aramaktan ziyade, kendi küçük hayatlarımızdan huzuru bulmayı deneriz belki. Yokluğu biliriz fakat bu can acıtmaz artık. Onu benimseriz. Maddi şeylerden bahsetmiyorum, yokluk derken. Bizi aciz bırakan her şeyi kastediyorum. Neye sahip olmadığınızı düşünüyorsanız düşünün, o şey bizi boğazlamasın artık. Biraz da kendini sevmek, kendinle barışmak buradan başlıyor sanki. İçiniz daha iyi bilir.

Görene, işitene, duymak isteyene, bir ışık bekleyene, feri kesilene, kısacası yolda kalmışlara fakat hâlâ çabalamaya güç getirenlere...

Ben ziyadesiyle konuştum, kelimelerim tükendi. Biraz yorgunum, telaşlıyım ama yoldayım, merak etmeyin.

Birkaç ay sonra yeni yaşıma gireceğim ama hâlâ bir şeyleri bekliyor muyum, emin değilim. Şu süreçteki değişim beni bir yandan inanılmaz motive ediyor, bir yandan diplere çekiyor. Fakat devam etmemi söyleyen sese güveniyorum çünkü O'nun için çabaladığımı bilsin istiyorum.

Belki söyleyeceklerimi tam söyleyemedim ama denedim.

Dilerseniz nerede dokundu hayatlarınıza bilmiyorum ama yazdıklarınızı okumayı isterim.

Teşekkür ederim burada bir yerlerde olduğunuz için. Çok gece yalnız hissetmedim böyle böyle. Onları içimde büyüttüğüm gibi siz de şahideleri oldunuz. Kiminiz çokça benimsedi, sevdi, ne mutlu.

Meneviş'imi, baharın güneş yüzlü çocuğunu, Muaz'ımı dilim döndüğünce, kalbimde edindiği yer itibariyle, çokça sevgiyle ve çokça inançla yazdırdı Mevlâ. Çok şükür. Hayırla bitirmeyi diledim hep, bize bir şeyler katsın istedim. İnşallah öyle de olmuştur.

Çok kez ellerimden tutan iki çocuk oluverdiler ikisi. Muaz, bir dost gibi abi gibi dinledi beni. Menekşe temiz tebessümüyle beni izledi hiç sezdirmeden. Onların dünyası bana eksikliğimi, içimi, kendimi keşfettirdi. Yol gösterdi. İnsan yazdıklarına, söylediklerine layık da olmak istiyor. Bunun adımını attırdı bana. Teselli etti. Bu hikâye, beni kucakladı. Bir yılıma şahitlik etti. Satırlarıma düşen siz de pay aldınız, iyi veya kötü. Kiminde kırıldım size, kiminde üzülmemenin sözünü verdim. Size belli de ettim yeri geldi, umarım kalplerinizi kırmamışımdır.

Benim şimdi yüreğim hafif, onları tamamlamış olmanın sakinliğinden kaynaklanıyor sanırım.

Muaz ve Menekşe de teşekkür ediyormuş size, haberiniz olsun.

İyi bakın o zaman kendinize, Allah'a emanet olun. İçinizi, kalbinizi ihmal etmeyin.🌸

Mart 22/22🌿