MAFYA BEY -TEXTING +18

ninety-six

Selamsss aşklarım. Nabersiniz? Nasıl gidiyor hayat?

INSTAGRAM: @tamamyayazar

Keyifli Okumalar :)

💘OYLAR VE YORUMLAR ŞELALEEEEE💘

⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️BİR DE BENİ TAKİP ETSENİZE YAHUUU WATTYDE, YILLARDIR 2.9 K OLARAK KALDIM BİR 3K YAPIVEN AYOLLLL⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️

Zeynep Bastık-Sor "Başıma bela güzelliğin..."

 🖤

Ömür Özkara

Pazartesi 10:00

Bahçede gürleyen arabanın motor sesi, yeni hediyesini belki de benden çok seven Aker'in işiydi tabi ki. Şu arabayı bir türlü rahat ve sessiz kullanmıyordu. Çevreye verdiği zararı geçtim, bence arabaya da yazık ediyordu.

Yine de basit detaylar beni sandığımdan daha az ilgilendirdi. Çoktan hazırdım. Bir çocuk telaşında, ilkokula başlayacakmışım gibi heyecanlı, yeni üniversitemin ilk gününe hazırlanmıştım.

Gerçi kayıt işlemleri için ve okullar açılmadan bir hafta önce yaptıkları iki günlük oryantasyon programı için kampüse daha önce gitmiş, biraz fikir edinmiştim ama temeli kurulacak arkadaşlık ilişkileri ve bölümün dersleriyle haşır neşir olma kısmına, bu haftadan sonra giriyorduk.

İstanbul Üniversite'sinde Aker'den fazla uzaklaşamayarak ve onun bana istemeden de olsa verdiği fikir ve sağlam güven hissi yüzünden Psikoloji bölümünü okumayı seçmiştim. Benim için güzel ve ruh sağlığı gün geçtikçe bozulan aile bireylerim için de aklımızı korumaya yardımcı bir bölüm olacağını düşünüyordum. Mafyaların da psikolojisi bozulurdu sonuçta, tek insan psikolojisini bozan onlar olamazdı.

Ailem ve sevgilim yanındayken yerin altı da üstü de, dünyanın en kötü ya da iyi okulları da benim mutluluğumla değer kazanacağından aynı seviyede olacaktı. Hem ilk izlenimlerime göre bu okuldan da pişman olacağımı sanmıyordum. En kötü olarak, hayat benim karar benimdi ya en azından pişmanlık da benim olacaktı ileride. Kimseye suç bulmalık durumum olmayacaktı.

Herkes babası sayesinde ağzında altın kaşıkla doğmuyordu ya. Elbette ben iyi bir eğitim sayesinde sınavdan güzel bir sonuç yapmış ve bölüme rahatça girebilmiştim ama asla parayla okuyor dedirtmeyecektim kendime. Emeğimi hor göremezdim. Biraz da zekayı kullanmak lazımdı. Akademik anlamda başarıyı hep önemserdim ve umarım ki önümüzdeki yıllar da önemsemeye devam edecektim. Aker benim aklımı tamamen başımdan almazsa...

Çantamı alıp, merdivenlerden apar topar aşağı indim. İlk gün kombinim, beyaz kolları fırfırlı bir gömlek üzerine mini, tozpembe kot bir salopetti. Üniversiteye geçtim diye pembelerimden ve tarzımdan vazgeçmeyecektim tabi ki. Ayağımdaki postallarla daha serseriydim hem. Aker artık araba kullanıyordu ama motor sürse ona yine uyabilecektim.

Salona bıraktığım, içi sıcak tutacak kot ceketimi aldım. Elimde sallarken nihayet evden çıkabilmiştim. Aker arabadan çıkmış bir şekilde beni bekliyordu. Aklımı başımdan alacak kadar yakışıklıydı yine bu sabah.

O da beyaz bir gömlek ve rastgele siyah bir kot pantolon giymişti. Koca bir yaz onu salaş ve rahat eşofmanlarla gördükten sonra böyle giyindiğinde daha bir düşüyordum.

Gülerek yanına yaklaştım. Benim için hemen kollarını açtı.

"Güünayyydınn!" dedim tüm enerjimi yansıtmaya çalışırken. Heyecan da cabasıydı.