Bölüm 7

3 1 0
                                    

Bugün dördüncü günümüzdü. Sabah 6 gibi kalktık. Emel Hanım her zamanki gibi odamıza geldi. Bu sefer çok heyecanlı gözüküyordu. Biz artık erken kalkmaya alıştığımız için kolayca toparlanıyorduk sabahları. Emel Hanım'ın heyecanıyla bende heyecanlandım.

-Bugün tekli yarışmanız da kullanacağınız ekipmanlar için oyun oynayacaksınız. Bugüne kadar yaptığımız en önemli gün bugün. Yanınıza spor kıyafetlerinizi de alın dedi gülümseyerek.

Biraz heyecanlı biraz da gergin eşyalarımızı hazırladık. Sürekli nasıl olabileceğini tartışıp fikirler yürütüyorduk. Kahvaltıda aynı şekilde geçmişti. 10 Dakikalık yolculukla para avı ekstra çektiğimiz binaya geldik. Emel hanımı ve Murat beyi takip ederek binanın içinden arkaya gittik. Orada spor salonu vardı. Voleybol sahası büyüklüğündeydi. Yanında bir oda gibi yer vardı. O oda da ilk önce biz sonra da erkekler üstünü değişirdi. Üzerimde siyah tayt gri koşu ayakkabısı, Beyaz sporcu atleti ve gri ceketim vardı. Saçlarım bağlıydı.

Murat Bey: Bundan sonra yaptığınız her hareket kamera tarafından çekilecek. Nil hanımın talimatlarını takip edin. İyi şanslar.

Emel Hanım: İyi Şanslar.

Tek sıra halinde dikilmişken heyecanla yerimde zıpladım. Çalışanlar bize mikrofon taktı. Biz tekrar toplandıktan sonra Nil Hanım geldi. Açılışı yaparak nerede olduğunu bilmediğimiz kameraya ve arada sırada bize dönerek konuştu.

-Hepiniz Para avı ekipman savaşına hoş geldiniz. Bu yarışma bireysel yarışmanınız da kullanacağınız ekipmanlar için olacak. 12 kişiden sadece 5 kişi tam ekipmana sahip olabilecek. Kazanan beş kişi 3 konserve 2 su dolu su matarası, çakmak, fener, pusula, çakı, büyük boy ilk yardım çantası, yedek kıyafet ve ince battaniye verilecek. Maalesef kaybedenler bunların bazılarına sahip olamayacak.

Geçen yıllardaki yarışmaları izlediğim için ekipmanların önemini biliyordum. Her oyun bazı ekipmanlara özel yapılıyordu. Tabi bir de havanın kötüleşme ihtimali de vardı. Oyunların ne olduğunu bilmediğimiz için her türlü ekipmana ihtiyacımız var.

- Bu iplerde asılı kalan son beş kişi tam ekipmana sahip olacak. Ancak zaman geçtikçe oyun zorlaşacak. Şimdi lütfen yerlerinize geçin.

Ben şans eseri bir yere geçtim. Sağımda Batu solumda ise Orkun vardı. Çisil ise solumda üçüncü ipteydi. İp tavanda demirlere bağlıydı. İpin bitişinin biraz üstünde ve bir metre üstünde düğüm vardı. Sonra bir düdük sesi duydum. Herkes yerine geçince bende geçtim. Tırmanıp birinci düğüme ayaklarımla ikinci düğüme ellerimle iyice tutundum.

Nil Hanım: Ekipman oyunu ilk turuna başladık. Kazananlar tam ekipmana sahip olacak ancak kaybedenlerin ekipmanı eksik olacak.

Beş dakika boyunca bu şekilde bekledik. Her tarafım ağrımaya başlamıştı. Bazı insanlar hareket etmeye başlamışlardı ama yanımdakilerde bir sorun yoktu. On dakikamızı doldururken bazen birbirimizle sohbet ediyorduk. Ben artık titremeye başlamıştım ve tüm kaslarım ağrımıştı. Acımı hissetmemek için diğerlerinin söylediklerine odaklanmaya çalışıyordum.

Nil Hanım: Lütfen bir elinizi bırakın. İki eliyle tutunanlar elenecek.

Tek elle on beşinci dakikamızı doldurmuştuk ki Buse oyunu bıraktı. Artık kolumu hissedemez hale gelmiştim. Bırakmak istemiyordum ama şuan 11 kişi olduğumuz gerçeği beni demorolize ediyordu. Tam o an ip öne doğru gitti. Bazı çığlıklar duyarken ben de korkuyla ipe tutundum. Küçük bir çığlık kaçtı ağzımdan. O an yaptığım hatayı anladım.

Nil Hanım: Ecem, Fulya ve Kadir lütfen oyunu bırakın.

İpi bırakmayı denedim ama bacaklarım tutulmuştu. Kendimi zorlayarak ayağımı yere koydum. Yavaş adımlarla Buse'nin yanına ilerleyip oturdum. Diğerleri çoktan oradaydı. Ayağıma mesaj yaparak yarışanlara baktım. Elenmesi gereken sadece 3 kişi kalmıştı. Artık yirmi beşinci dakikaya geldiğimizde Batu ve Atakan da elendi. Filiz ve Çisil hala daha yarışıyordu. İnşallah kazanırlar.

Nil Hanım: Artık iki elinizle tutabilirsiniz.

Birkaç dakika geçmişti ki ip yavaş yavaş hareket etti ve geri döndü. Sonra hızlanmaya başladı. Sürekli git gel yapıyordu. Çisil'in çığlık attığını duydum. Birkaç kişide sövdü ama kim olduklarını çıkartamadım. Biz çıt çıkartmadan onları izliyorduk. Sonra filiz yere düştü. Filiz yere düşünce ip durdu ama kimse inmedi. Yüzlerinde yorgunluk net bir şekilde gözükebiliyordu. Ben bile çok yorulmuştum.

Nil Hanım: Artık oyunu bırakabilirsiniz. Ödülü almaya hak kazanan kişiler belirlendi. Kazananları tebrik ediyoruz. Ateş, Rüzgar, Mete, Orkun ve Çisil tebrikler...

Herkes ipten indi. Ben hızlıca Çisil'in yanına gittim.

-Aferin kanka başardın diyerek sarıldım. Sonra bizim oturduğumuz yere oturmasına yardım ettim. Diğer kızlarda Filiz'e yardım ediyorlardı. Herkes kazananları tebrik etti. On dakikaya yakın geçmişti. Herkes oturuyordu. Ne yapacağımızı bilmiyorduk. Sonra Emel Hanım ve Murat Bey yanımıza geldi.

Murat Bey: Kazananları Tebrik ederim. Kaybedenler için iki oyun daha var. O yüzden bir saat dinlenmelisiniz. 

PARA AVIDonde viven las historias. Descúbrelo ahora