PARA AVI

Bölüm 15

La la la la... La la la la... Konservemdeki son lokmayı da yedim. İçimden de la la la la diye mırıldanıyordum. Son bir saatim kaldığı için bütün konservemi bitirdim. Zaten yemeseydim yazık olurdu. Şuana kadar 10 dan fazla oyun oynamıştım ve neredeyse 4 bin tlye yakın para kazanmıştım. Bu yüzden kendimi çok mutlu hissediyordum. Aynı zamanda çok yorgun olduğum için artık yarışmanın bitmesini istiyorum. Oyun bulmak için değil de canım sıkıldığı için öyle geziyordum. Saat 7 olmak üzereydi ancak ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Bu yüzden nolur nolmaz ilk geldiğim yere gideceğim. Acaba diğerleri ne kadar kazandılar? Hıh... oyun alanı. Daha önce hiç görmediğim bir oyun alanı gördüm. Saat şuan 6:15 geçiyor. Çok rahat yetişirim diye mırıldanarak oyunun kurallarını okudum.

Sayın oyuncu trompolinden ipe atlamalısınız. Daha sonra mindere atlayacaksın. Minder kısımlara ayrılmıştır ve ipten uzaklaştıkça artmaktadır. Atladıktan sonra kabul ediyorum/etmiyorum diye bağırmalısınız. Üç hakkınız var. İyi şanslar

Alan çok büyük değildi. Trampolinle ip arasında iki üç adım vardı ve ip biraz yüksekti. İpi tutacağım alan tepedeki demire bağlıydı. Demirin bitişine yakın uzun minder başlıyordu. Mindere gidip baktım. 200 katlarıyla devam ediyordu ve 800 tlye kadar olan kısmı demirin altında kalıyordu. Yani ipi tutmaya başarırsam her şekilde para alabileceğim kadar basitti. Çantamı ve ceketimi çıkartıp oyun panosunun yanına koydum. Trampolinden biraz uzaklaştım.

-Bismillahirrahmanirrahim 1, 2, 3. Koşarak iki ayağımla trampoline zıpladım. Kollarımı uzatıp ipi tuttum. Ben tutunca ip orta hızda mindere doğru gitmeye başladı. Bu oyunda zamanı tutturmam çok önemli. Bekle bekle şimdi. Kendimi ileri atarak mindere zıpladım. 1200...

-Yes be yes... Waow...

Bu parayı düşünmeme hiç gerek yoktu. Minder 2 bin tl de bitiyordu ancak bu para da çok iyi.

-Kabul ediyorum diye bağırdım. Birkaç saniye yerimden ayrılmadım sanki ayrılırsam kaybedecekmişim gibi. Yerimden ayrılıp çantama doğru gittim. İlk önce ceketimi giyip sonra da çantamı taktım. Gülümsemeden yapamıyordum. Tamam bu kadar diye mırıldanıp haritamı açtım. Haritamı açmamla şok olmam bir oldu. Neredeyse yarışma alanının sonuna gelmiştim ve başladığım yere çok uzaktım. Resmen diğerlerinin alanına gelmişim. Koşmayla yürüme arasında hızla başladığım yere doğru ilerledim. 10 dakika sonra

-Sayın oyuncular... Sayın oyuncular. Yarışmanın bitmesine yarım saat kaldı. 6.50 dolmadan önce başlangıç noktanızda olmak zorundasınız. Geç kalan yarışmacıların tek seferde kazandıkları en yüksek para alınacaktır.

Ses söylediklerini tekrar ederken gözlerimi pörtleterek baktım.

-1200 TL diye bağırarak koşmaya başladım. Ahh ama ben hep geç kalırım. Nefesim daralsa bile durmadım. Haritaya bakmam gerektiğinde bile bakarak yürümeye devam ettim. Pis hainler buçukta söylemişlerdi. Umarım Çisil ve Filiz geç kalmaz. Bir süre yürüdüm sonra tekrar koşmaya başladım. Sürekli saati kontrol ediyordum. 39 geçe ilk oynadığım oyunu gördüm. Başlangıç yerim buraya çok yakın.

-Koş Ecem koş. Yetişemezsen 1200 tl kaybedeceksin. 1,2,3.

Oyun alanını geçtiğim an tekrar koşmaya başladım. 48 geçe başladığım yere geldim. Benim dışımda herkes buradaydım. Filiz yerde otururken bana el salladı.

-Kanka çabuk gel.

Son gücümle koşarak Filiz'in yanındaki yerime geçtim. Karnımı tutarak yere oturdum. Ah karnım ağrıyor bacaklarım sızlıyordu. Filiz bir şey demek için ağzını açtı ama ne kadar yorulduğumu fark etmiş olacak ki bir şey söylemedi. 55 geçe kamera arkasından birisi geldi.

-Tebrik ederim çocuklar yarışmanızı bitirdiniz. Saat 7 olmadan buradan ayrılamazsınız ancak kaldığınız yere araba yolculuğunuz 40 dakika sürdüğü için size atıştırmalık bir şeyler vereceğiz.

Elindeki poşetten sandviç alıp herkese dağıttı. Bu seferki büyüktü ve içindekilerde boldu. Sandviçi gördüğüm an tekrar enerjim yerine geldi. Valla bu boş mideyle yolculuk yapsaydım midem bulanabilirdi. Belki kusardım bile kim bilir. Ondan sonraki tüm vaktimizi sessizce geçirdik. Benim konuşmaya bile takatim kalmamıştı.