SEDUCING MR. BUENAVENTURA

CHAPTER 10

Kong sino pa 'yong taong mahal mo ay siya pa 'yong taong  imposibleng mapasayo, ganiyan ka-unfair ang buhay dito sa ibabaw. Hindi ko alam kong ilang minuto na akong umiyak, basta isa lang ang alam ko ngayon... nasasaktan ako.

"M-Mr. Totoo ba ang issue na kumakalat ngayon tungkol sa inyo ni Ms. Chelsea?"

Sandali itong natahimik sa naging tanong ko bago ito umiwas ng tingin, gusto ko ng maging prangka para isang sakit na lang. Pucha!

Alam ko na masasaktan ako sa isasagot niya pero gusto ko pa din marinig ang side nito, alam kong siya lang ang taong makakapagsabi ng totoo tungkol sa chismis na iyon.

"Tha'ts a private, Lyka. Ano man ang mayroon kami ay wala ka na doon."

"Tama po kayo, labas na ako do'n. Pero masisi niyo po ba ako kong sobra ko kayong mahal, Mr. Buenaventura I like you. Umiiyak ako ngayon dahil sinasasaktan niyo ako."

Hindi ko alam kong bakit nabanggit ko ang mga katangang iyon, sa loob-loob ko ay nakakaramdam na ako ng hiya. Masyado ko na atang binababa ang sarili ko dahil lang sa lintik na pagmamahal na 'to.

"This is nonsense! Yesterday you want me to be your Valentines  date and now.... this fucking confession? I'm you're Professor, respetuhin mo naman ang sarili mo."

Bakas nasa mukha nito ang dissapointment, kahit sinong lalaki naman siguro diba.

Masisi ba niya ako kong nababaliw ako ng ganito dahil lang sa pagmamahal na alam kong walang kasiguradohan, maturn-off na lahat pero hindi ako papayag na hindi ko makuha 'yong gusto ko.

"I know this is one sided love but please, give me a chance. Alam kong balang araw matutunan mo din akong mahalin." Pagmamakaawa ko.

Napailing ito na para bang hindi makapaniwala sa mga pinagsasabi ko, lahat ng bagay nakukuha ko kaya hindi ako papayag na makuha siya ng iba sa akin.

Akma itong aalis ng bigla ko siyang hinila at hinalikan, nong una ay gulat na gulat ito sa ginawa ko hanggang sa maramdaman ko pagtugon nito sa mga halik ko.

Hindi na ako 'yong Lyka na ito, parang hindi ko na ata kilala ang sarili ko.

Nagtagal din ang halikan na 'yon hanggang sa dahan-dahan kong tinanggal ang mga butones ng uniform ko saka naman lumuwa sa harap nito ang mga malulusog kong hinaharap.

Naglalakbay ang mga kamay nito patungong dibdib ko kaya hindi ko mapigilang mapa-ungol ng lamasin niya ang mga ito.

"Ughhh! Art-"

Natigil ang paghahalikan namin ng bigla ako nitong itulak.

"Fuck! Nababaliw ka na ba talaga, Lyka!" Bulyaw nito sa akin.

Ngumisi lang ako sa kaniya na para bang hindi ako naapektuhan sa pag-sigaw nito, hindi ko alam kong bakit ko nagawa ang bagay na iyon. Ano bang magagawa ko, I'm Lyka Valderama, Spoiled brat at  walang bagay na hindi ko nakukuha.

"Para namang hindi mo nagustuhan ang ginawa natin, let's continue Sir, ayaw kong nabibitin."

Sa pagkakataong iyon ay halos hindi na maipinta ang reaksiyon ng mukha nito at ano mang oras ay gusto niya na akong kamuhian.

"You want me to love you back, that's why you tried to seduce me in that way! Sorry Lyka. Pero kahit anong gawin mo hindi kita matutunang mahalin, you are indsigrace Woman! Kong hindi ka nahihiya bilang babae then mahiya ka naman sa'kin bilang Professor mo!"

Muling bumagsak ang mga luha ko dahil sa mga salitang iyon, mukhang napabalik ako sa huwisyo dahil agad kong  tinakpan ang aking dibdib gamit ang uniforme.

"You are unfair, ginawa ko lahat para magustuhan mo ko. Is it not enough!"

"And do you think seducing you're Professor is the way para magustuhan kita? Sa tingin mo rin ba kapag may nangyari sa atin mamahalin kita? Masyado mo lang binababa ang sarili mo for nothing."

Sobra na 'yong sakit at hindi ko na alam kong paano paaganin ang loob ngayon, he is right. Masyado ko lang binaba ang sarili ko para sa isang lalaking kagaya niya, oo hindi lang siya nag-iisang lalaki sa mundong 'to pero ang hirap magmahal ng taong hindi siya.

Alam kong masama ang loob nito dahil sa ipinakita ko pero nagawa pa rin nitong hubarin ang suot niyang jacket at itinaklob sa naka-hubad kong dibdib. Dahil lang sa isang lalaki ay nagawa kong maging ganito, nakakaawa ka na Lyka.

"Stay away from me, Ms. Valderama. Just act as my student at palalagpasin ko ang nangyaring ito,"

Hindi ako sumagot pero patuloy lang ang pagtulo ng mga luha ko,  lumabas na ito ng classroom habang ako naman ay naiwang sugatan at luhaan.

Ito na siguro 'yong sign para tuluyan ko na siyang nakalimutan at sapat na ang mga salita niya para mabura na siya sa buhay ko.

A/N: hanggang dito nlang muna tayo😅 mejo tamad pako mag update sa "Sweet Revenge" iniisip kopa kasi kung anong pwedeng maging Plot twist para kay Vivian at kay Kath. Abang abang nalang muna😂