Kanlı Geçmiş

10. Odada ki Yabancı

Keyifli okumalarrrr 💕

Oy vermeyi unutmayınnn
___________________________________________

Hayat bizi yorar fakat vardır her zaman bir yaşama nedeni. Hedefler, ailemiz, korkularımız... Aklımıza ne gelirse. Sımsıkı tutun yaşama çünkü kimse ikinci bir şansı bulamaz bu konuda. Belki yarım yamalak ilerler ama biterse tam biter. Düşün, kim üzdü seni? Neler geldi başına? Dimdik dur herşeyin karşısında çünkü kimse kendinden güçlü gördüğü birini yıkmaya çalışmaz.

"Bir çok kez yenildik fakat her seferinde galibiyeti hedefledik."

Gidecek bir yerim kalmadığı için düştüğüm yatağımda ellerimle destek alarak oturmuş korkuyla karşımdaki kişiye bakıyordum. Vücudunu inceleyebilsem ona karşı koyup koyamayacağımı az çok tahmin ederdim fakat bol giyinmesi herşeyi gizliyordu.

"Kimsin sen?" diye bağırdım yüksek sesle. İstediğim gibi kendimden emin çıkmıştı ses tonum.

Konuşmadı, üzerime yavaş adımlarla gelmeye devam etti. Ayağa kalkmak neden son anda aklıma geldi bilmiyorum ama bunu şuan yapamazdım çünkü iyice dibime girmişti. Eğer ayağa kalkarsam bedenlerimiz birbirine büyük oranda değecekti.

İtikleyerek geri gitmesini sağlayabilirdim . Üstelik böyle bir hamle beklemediği için bu yaptığım onu afallatır ve rahatlıkla kurtulabilirdim ondan.

İçeri giren ay ışığı sayesinde görebiliyorum onu. Aslında bulunduğum yeri de göz önünde bulundursak ilahi bir varlık diyebilirdim onun için.

Derin derin nefesler aldım. Şuan yapmak zorundaydım yoksa bir daha fırsatını bulamayabilirdim.

Birden ayağa kalkarak iki elimle var gücümü kullanarak göğsünden ittim. Fakat sadece bir adım geriye gitmek dışında bir şey yapmamıştı.

Eğer şimdi pes edersem başıma gelecekleri kestiremiyordum. Yine karşı koyamazsam üniversitede yaşadığım, kabuslarıma konu olan o anı tekrar yaşayabilirdim.

Aklıma gelenlerle iyice korkmaya başladım. Kendimi koruma duygusu ve korku birleşince vücuduma bolca adrenalin salgılanmış olmalıydı çünkü sağ elimi kaldırdım. Tüm gücümü avuç içimde topladım ve sert bir tokat savurdum yüzüne.

Bunu da beklememiş olmalıydı ki tokadın etkisiyle kafası yan tarafa çevrilmiş ve acıyla inlemişti.

Bana bakmıyorken dizimi kırdım ve hassas noktasına tekme attım. Bu sefer daha büyük inleyerek iki büklüm olmuştu. Attığım tokadın acısını unutmuş olmalıydı.

Hala durmadım. Bu sefer de eğilmesimi fırsat bilerek sırtına atladım ve sırtüstü düşmesini sağladım. Düşer düşmez tek bacağımı üzerinden geçirerek karnına oturdum. Ardı arkası kesilmeyen yumruklar atmaya başladım yüzüne.

Artık onun ilahi bir varlık olmadığına emindim.

Kendimden geçmiş gibi vurmaya devam ettim. Durmayacağımı anlamış olacak ki karşı koymaya başlamıştı. İki elimide bileklerimden tuttu

"Bırak beni pislik!" diye bağırsam da tabiki de bırakmadı.

Gafil avlanmıştım resmen, eğer biraz daha dikkatli olsaydım beni tutmasını engelleyebilirdim.

Bileklerimi sıkı tutuyordu fakat canımı acıtmamaya özen gösterir gibi baskı uygulamıyordu.

Bileklerimi bırakmadan beni de kendiyle birlikte çevirerek altına aldı. Bu sefer sırtüstü yatan bendim.

Yapabilecekleri aklıma gelince çırpınmaya çalıştım fakat bırakmadı. Bir saniye bile sabit durmuyor üzerimden kalkması için çabalıyordum.

Ne kadar öyle durduk bilmiyorum ama yüzünü yüzüme yaklaştırmaya başlayınca iyice gerildiğimi hissettim.