Bir Teravih Meselesi |Texting

0.3

Selamünaleyküm! Yiinee biizz!

Sahurda da bölüm atmayı düşünüyordum da, malum burada sahur sabahın dördünde yapılıyor, hava da haliyle baya soğuk ve karanlık oluyor. O yüzden namazı kılıp yatağa attım kendimi, bayılmışımndjdşwmsiwö

Bugün sahurda da gelecek inşallah, yine bayılmazsam xjdpwkspwkwkdk

Uzatmadan bölüme geçelim efenim, iyi okumalar dilerim ✨

______________________

Evden çıkıp hızlı adımlarla bahçeyi de aştım. Yokuş aşağı fırına ilerlerken, söylenmeden edemiyordum. Genelde pide kuyruklarına abimi yollardım bir şekilde numara yapıp. Bugün kendi isteğim ile gidecek olmam dikkat çekeceğinden abimi kışkırtmış, zorla beni yollatmasını sağlamıştım.

Devlet meselesi için operasyon düzenleniyor olabilirim, ama ciddi bir konuydu...

Pide kuyruğunda da çok uzun uzun konuşamazdık zaten, yine dikkat çekerdi ve bu sefer annem kendi kendine gelin güvey olurdu.

Ellerimi montumun ceplerine sokarak görüş açıma giren fırına doğru adımlarımı hızlandırdım. Kuyruk çoktu, mahalledeki tek fırın olduğundan herkes Niyazi Amcadan alırdı pideleri. Kuyruğun çok olması iyiydi, yeterli vaktimiz vardı.

Sıranın en sonuna geçtiğimde önümde duran tanıdık birkça kişi selam verdi. Başımı sallayıp gülümseyerek karşılık verdikten sonra telefonumu çıkarıp sohbete girdim.

Siz: Ben sıradayım, hemen gelmeniz lazım yoksa birkaç kişi arkama düşersiniz. ✓✓

Mesaj anında görüldü olunca telefonu cebine atıp başımı kaldırdım. Bu tarafa gelen biriyle göz göze gelince istemsizce süzdüm. Benden oldukça uzun, kumral saçlı, beyaz tenli biriydi. Yüzünün kusursuz hatlarına gözlerim kayacakken kendime kızıp, başımı eğdim.

"Salak mısın Mahi ya? Ne demek teleden tırnağa incelemek?" Başımı iki yana salladım ayak uçlarıma bakarken. "Ama hoay maşallah yani, Allah sahibine bağışlasın."

Adam gelip tam arkamda durunca gerildim. Yerimde sallanıp dudaklarımı kemirirken telefonuma bildirim geldi.

Hayırlı Doktor Kısmet: Arkanızdayım sanırım, hanımefendi.

Kaşlarım çatıldı. İkinci defa mesajı okuduktan sonra arkama döndğm yavaşça. Adam, dikkatle bana bakıyordu. "Siz misiniz?" Gözlerini gözlerimden kaçırırken başını salladı. "Benim."

Oluşan tuhaf atmosferi dağıtmak için sıramdan çıkmadan yönümü ona döndüm. "Iı tanışalım o zaman, ben Mahinev." Gözündeki gözlüklerin çerçevelerin inceliyordum. Markaydı.

Zengin.

"Feza ben de, memnun oldum." Başımı salladım. Feza, güzel isimdi. Gökyüzüne olan aşkımı düşünürsek de bana göre baya güzeldi.

"Ben de memnun oldum." Önden birileri ekmeğini alıp giderken ilerleyen sıradan dolayı geri geri ve de yürüyordum. "Direkt konuyu mu konuşayım, konuşacak bir şey de bulamadım ki," diye mırıldandım kendi kendime. Maalesef kendimle konuşmak gibi bir huyum vardı.

Sessiz bir gülüş doldu kulaklarıma, oldukça hoş bir tını ile. Başımı kaldırınca iki yana kıvrılmış dudakları gördüm. Tekrar eğdim yüzümü hemen.

"Konuşabiliriz, konuyu," dediğinde başımı salladım. Ses tonuna zaafım vardı ve bu şahısın sesi çok güzeldi.

"Şimdi annem beğenmiş," dedim sessizce. "Sanırım anneniz de beğenmiş ki numara vermiş." Saçmaladığımı fark ederek sustum. Omzundan geriye, arkadakilere bakarken elini sallayıp selam veren Ayşe teyzeye gülümseyerek ben de el salladım. "Yani görüşün diyorlar kısaca. Pek vazgeçecek gibi de değiller," Başını salladı. Ben susunca o devam etti.

"Formaliteden bir görüşme?" Aklımdakini söylediğinde başımı sallayarak onayladım. "En azından görüştük olmadı diyebilelim ki, başka bir yol bulamasınlar. Sonuçta zorla olacak şey değil ya."

Bana katıldığını belli etti. Bu sırada bir adım daha geriledim ilerleyen sıra ile. O da aramızda dört adım bırakarak ilerledi. Mesafe bırakması hoşuma gitti, ince bir düşünceydi.

"Peki o zaman, iftardan sonra?" Teklifi ile bir süre düşündüm. Ramazan olduğu için iftardan sonra olacaktı tabii.

"Olur, yarın?"

"Uygun." Başımı salladım. Zehra benimle gelebilirdi, zaten dünden meraklıydı.

"Haberleşiriz o zaman." O da başı ile onayladı. Bir süre ikimizde sessiz kaldık. Sonra aklıma gelenle konuştum.

"Bu arada mesajla konuşmama nedenim şeydi," Gözlerim kısa bir anlığına yüzüne çıktı. "Şey," Gittikçe çoğalan kuyruğa baktım ama aklıma bir şey gelmedi. "Bilmiyorum, mesajla da konuşulurdu." Çok güzel saçmalıyordum cidden! Aferin Mahi!

Kısık sesli gülüşünü duydum. "Sorun değil, görmüş olduk birbirimizi. İsminizi bile bilmiyordum." Yüzüne bakınca samimi olduğunu anladım.

"Hiç sormayı akıl edemedim ki, bazen saçmalarım ben. Kusura bakmayın." İki yana salladı başını tebessümle.

"Estağfurullah, o ne demek?" Benim de dudaklarım hafifçe kıvrıldı. Bir adım daha geri attım.

"Hoşgeldin Mahi kızım, beş tane veriyorum?" Niyazi amcanın sesi ile irkilerek önüme döndüm. Bir an duraksasam da toparladım. "Evet, evet." Niyazi amca pideleri poşete koyarken ne ara kuyruğun bittiğini ve fırının kapısına geldiğimi anlamamıştım. Uzatılan poşeti alarak sıradan çıktım. Benden sonra o da üç pide alarak yanıma geldi. "Ayrılıyor muyuz?" dedi.

"Evet, görünmeyelim mahalleliye. Konuşurlar falan," dediğimde onayladı.

"İyi akşamlar, hayırlı iftarlar o zaman Mahinev Hanım." Tebessüm ettim.

"Size de Feza Bey." Vedalaşıp ayrıldık ama sonra ikimizde aynı yönde ilerledik. Aklıma bizim evin iki yanında oturduğu gelince güldüm. "İyi saçmaladın bugün Mahi, aferin!" Az önce saçmaladıklarım aklıma gelince tekrar utandım. Elimdeki pide poşetini sallayarak yokuşu tırmanıp kısa sürede eve geldim. Kapıyı ablam açtı.

"Gelmişsiniz yine, maymunların da burada mı?" Ablam ciddi söylemediğimi bildiği için güldü. Arkasından koşarak gelen çocuklar ile ben de gülerek eve girdim.

Başlamıştık bir işe de, Allah sonumuzu hayır etsindi...

__________________________________________________________

Bittii! Sanki gidişat pek normal değil ama fjdlwşmsxkeşssk

İlerleyen bölümlerde daha normal olacak, merak etmeyin fjdlejdlelwş yani, umarım...

Hayırlı iftarlar, sahurlar ✨

Allah'a emanet olun 🌙💛