1.6

6K 307 56
                                    

Seelaamm! Ben geldim!

Aynen Süm' hafta sonu ancak gelebilir bölüm, aynen sınavların bitmeden gelemezsin, aynen şu sıralar yazmayı düşünmüyorsun...

Neyse, matematik sınavını atlattık, her ne kadar sıfır alsak da 🙃

Uzatmadan bölüme geçelim efenim, iyi okumalar dilerim

________________________

05***: Çınar ağacının yanımdasın yine

05***: Hâlâ orayı seviyor olman güzel

05***: O ağacı bile unutmayıp beni unutman hiç güzel değil ama (Gönderilmedi.)

05***: Oraya o salıncağı kim yaptı hatırlıyor musun?

Mahinev: Dinlenmek için geldik, burada da rahat yok arkadaş!

Mahinev: Hatırlamıyorum, kim yapmış?

05***: Olsun (Gönderilmedi.)

05***: Mahalleden biriydi, boşver

05***: Neden bu kadar seviyorsun o tepeyi?

Mahinev: Bilmem, güzel bir hissiyatı var buranın

Mahinev: İnsanı huzurlu hissettiriyor

05***: Anladım

Mahinev: Böyle mi hatırlatacaksın kendini?

Mahinev: Hoş, neden hatırlatmak istediğini de bilmiyorum ama

05***: Hatırlamak istemedipin sürece benim çokta etkin olmazmış (Gönderilmedi.)

05***: Belki sen hatırlamak istersin bir gün

Mahinev: Belki de

Mahinev: Ama ihtimallere bağlı yaşamak güzel değildir, yorar

05***: Biliyorum

05***: Neyse ya, boşver bunları

05***: Ağacın altını, işaretli yeri biraz kazsana

05***: Orada sana ait bir şey var  ✓✓ 16.45

Mahinev: Pınar?

Mahinev: Pınar'ın sende ne işi var?

Mahinev: Sen gerçekten kimsin?

05***: En sevdiğin oyuncağın çünkü baban almıştı, ilk oyuncağındı

05***: Senden sonra bana kaldı

05***: Kim olduğumu da sen bileceksin, ben değil ✓✓

______________________

Elindeki turuncu ayıcığa bakarken kafam çok karışıktı. Biri geliyordu ve diyordu ki, sen beni tanıyorsun ama unuttun. Üstelik bu kişi, benim oyuncağımı bilecek ve ona sahip olacak kadar yakınımda olan biriydi. O zaman hatırlamamam mümkün olur muydu ki?

Odamın kapısı açılınca gözlerim oraya döndü. Zehra'ydı. Yanıma gelip, yatağa oturdu.

"N'oldu öyle apar topar çağırdın?"

Elimdeki ayıcığı kaldırıp gösterdim. "Hatırlıyor musun?" Gözleri büyüdü, başını salladı.

"Evet, Pınar bu! Hatırlamaz olur muyum?" Başımı salladım bende.

"Kaybolmuştu, ve bugün aniden ortaya çıktı." Kaşları çatıldı.

"Nasıl yani?"

"Şu anonim, kendini hatırlatmak isteyen kişi, çınarın altına bırakmış."

"Aa, o kadar mı tanıdık ya?" Başımı salladım tekrar.

"Demek ki."

"Mahi," dedi bir süre sonra. "Benim aklımda biri var ama."

Kaşlarım havalanırken oturduğum yerde dikleştim.

"Kim?"

"Hani bir çocuk vardı, küçükken onunla evcilik oynardın hep. Pınar da yanında olurdu." Zihnimi biraz zorlayınca anımsar gibi oldum.

"Hatırladım sanki." diye mırıldandım.

"O olabilir mi?" Dudağımı büküp omuz silktim.

"Olabilir."

Bekle bakalım anonim kişisi, en yakın zamanda kim olduğunu anlayıp, seni bulacaktım.

__________________________________________________________

Pek bir hırslı... Xjsşwqidmpdmd inşallah bulursun ve Mahi

Siz tahmin etmişsiniz zaten, yani yılların watty okuyucusu olarak tabii. Bence olayı da az çok anlamışsınızdır. Zaten çok uzun sürmeyecek, birkaç bölüme anlarız aslını.

Ben şimdi gidiyorum, bu sefer gerçekten hafta sonu görüşürüz.

Hayırlı geceler, Allah'a emanet olun ✨🌙💛

Bir Teravih Meselesi |TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin