Bir Teravih Meselesi |Texting

1.7

Seelaaamm! Ben geeldiimm!

Aramıza yeni katılanlar var ve ben bölüm gelmesi için çok ısrar aldım. (İki yorum falandı...) Asla bunu beklemiyordum zaten djdldkkeqşnskxeç ve buradayım!

Cuma günü gelecekti normalde ama misafir vardı,  bugünde aniden bir hastalandım falan. Hastalıklarım en fazla üç saat sürdüğü için de geçti ve buradayım ndjcjdncwdkxs maşallah diyeyim sonra yatağa düşerim falan (kendi kendime nazar değdirme şeyim var da...)

Uzatmadan bölüme geçelim efenim, iyi okumalar dilerim ✨

______________________

"Ramazan diye rapor alman da ayrı ironi Mahi." Yatağımda her zamanki gibi baş aşağı yatmış beni izleyen Zehra'ya ters bir bakış attım. Bir haftalık rapor almıştım ve bugün bitiyordu. O yüzden okula gitmek için hazırlanıyordum, öğleden sonra dersim vardı. 

"Zorlanıyorum ilk hafta, geçen yıl bayılıp merdivenden düşmüştüm Zehra," diyerek olayı hatırlattım. Doğrularak bana baktı. 

"Ciddi ciddi bayılıp bir de merdivenden düşmüştün be Mahi, dizi sahnesi gibi." Gülerek söylediği şeye göz devirdim. Sizin güldüğünüz şeyler benim dramım! "Sonra düştüğün yer kana bulanmıştı, çenen çıkmıştı," Yüzünü buruşturunca güldüm. Olmuştu öyle şeyler. Sonrasında annem bünyen zayıf diye oluyor bunlar diyerek izinli olduğum bir hafta boyunca tıka basa yemek yedirmişti bana. 

"Zehra ya," dedim aklıma gelen başka bir şeyle. "Benim bu sıralar içimde tuhaf bir his var." Kaşları çatıldı, dikleşti ve ciddileşti. Bu kadar ciddiye almasına şaşırdım. 

"Nasıl bir his?" 

"Böyle değişik, ne bileyim ya," Hislerimi anlatamayınca başka bir konuya değindim. "Bir de rüyalarım var. Yaşamadığım şeyleri yaşamışım gibi görüyorum ama çok tuhaf...Uyandığımda sanki gerçekten yaşamışım gibi hissediyorum..." Zehra gözlerini kaçırdı. Boğazını temizledi. 

"Olabilir öyle şeyler ya," dedi bir süre sessiz kaldıktan sonra. "Rüya sonuçta, bilinçaltı falan." Başımı salladım çok üstünde durmayarak. Şalıma son kez bakıp aynanın önünden çekildim. "Güzel olmuş muyum?" 

Elini havaya kaldırıp okey işareti yaptı. "Mükemmelsin. Özlemişim öğretmen kombinlerini kız." Etrafımda bir tur döndüm. Üzerimde siyah düz bir etek, beyaz bir gömlek ve üstüne giydiğim krem kazak vardı. Ayrıca çok sevdiğim fularlardan birini boynuma bağlayıp aynı renk olan yeşil bir şal takmıştım. 

"Sahalara geri döndük!" Elini elime çarptı gülerek. Bir hafta ayrı kalmıştım ama işimi ve öğrencilerimi özlemiştim. "İyi o zaman gidiyorum ben." Yataktan kalkıp benimle odadan çıktı. Çantam onun elindeydi. Kapıya gelince annem de yanıma geldi. Yeşil trençkotumu giydim.

"Allah'a emanet ol kızım." Krem rengi spor ayakkabımı giyip doğruldum. 

"Sende annem." Zehra ile de vedalaşıp bahçeden çıktım. Çantamdan telefonumu çıkarırken önüme bakmadığım için çok yakınımdan geçen arabayı fark etmezken kolumdan tutulup çekilmem ile irkildim. 

"Yolda daha dikkatli olmalısın," dedi Feza elini kolumdan çekerken. 

"Teşekkür ederim," dedim gözlerimi kaçırarak. Gözleri üzerimde gezindi.

"Öğretmen kombinleri yapılmış." Ağzının içinde söylediği şeyi anlayamayarak kaşlarımı çattım. 

"Efendim?" Eli sol kaşına gitti. Bu hareketi sıkça yaptığını düşündüm nedensizce.