Een gevaarlijke vriendschap

Een gevaarlijke vriendschap - Deel 20

Remco voelt de spanning bij Anne en probeert haar op haar gemak te stellen. 'Als je het niet fijn vind dat ik een arm om je heen sla, moet je het gewoon eerlijk zeggen hoor'.

'Ik weet het niet zo goed, ben het misschien niet zo gewend'.

'ik vind je gewoon echt een onwijs leuke meid'.

'Lief dat je dat zegt'. Deze woorden doen Anne wat. Het geeft haar een goed gevoel waardoor de arm van Remco om haar minder onwennig en ongemakkelijk voelt. Het voelt bijna goed nu hij zoiets liefs tegen haar gezegd heeft. Het geeft Anne een bepaald gevoel van veiligheid en geborgenheid. Iets wat ze thuis ontzettend mist en wat ze nu ook mist van haar vriendinnen. Door dit gevoel kruipt ze dichter tegen Remco aan. 'Heerlijk', denkt ze.

Na even op het bankje gezeten te hebben, besluiten ze om, net als gisteren, een ijsje te gaan halen. Wederom staat Remco erop dat hij voor de ijsjes zal betalen. 'Een meisje hoor je niet te laten betalen', aldus hem. Anne laat hem maar zijn gang gaan, wat wist zij nu van regels tijdens afspraakjes. Bovendien is ze veel te veel afgeleid door haar gedachten over Remco. Met hun ijsje in hun hand, lopen ze rustig en genietend terug naar de ingang van het park. De tijd is weer voorbij gevolgen vandaag. Het was weer een onwijs gezellig en leuk dagje, vond Anne. Remco vraagt haar wat ze de rest van de week op de planning heeft. 'Geen idee nog', antwoordt ze haar schouders ophalend.

Volgens Remco komt dat dan goed uit. 'Dan kunnen we iedere dag wel afspreken, als je dat leuk lijkt?'.

Anne knikt instemmend, 'ja, lijkt me leuk'. Wat moet ze anders in haar eentje doen de rest van de week. Haar vriendinnen zijn er niet voor haar, haar ouders werken hele dagen en opgescheept zitten met haar broertje Joris heeft ze geen zin in. Het enige dat ze niet af wil zeggen is het paardrijden. Ze vindt het fijn dat Remco zo meegaand is, hij geeft haar het gevoel dat hij haar echt superleuk vindt. Hij geeft haar veel complimentjes en op de meest gekke momenten slaat hij een arm om haar heen. Anne vindt het wat spannend voelen nog die arm om haar heen en tegelijk vindt ze het ook wel lief. Wat Anne wel apart vindt, is dat Remco steeds alles wil betalen voor haar. Van huis uit is ze dit helemaal niet gewend. Haar ouders betalen altijd alles samen. Anne krijgt gewoon zakgeld van haar ouders en kan heus wel een ijsje betalen voor haar en Remco. Nu weet ze natuurlijk niet goed hoe het werkt tijdens een afspraakje, die had ze immers nooit eerder gehad. Daarom besluit ze om het maar zo te laten. Ergens vindt ze het ook wel superschattig. Op de één of andere manier geeft dit haar het idee Remco echt om haar geeft en dat hij haar echt graag ziet. Ze besluit voor zichzelf dat dit het meest fijne gevoel is dat ze ooit gevoeld heeft, naast de liefde van haar ouders en broertje dan.