Een gevaarlijke vriendschap

Een gevaarlijke vriendschap - Deel 27

Anne merkt aan zichzelf dat ze niet lekker in de film zit, ze blijft denken aan de kus. Ze voelt zich onrustig en opgewekt tegelijk. Dit heeft ze nog nooit eerder gevoeld. Zo nu en dan geeft ze een blik richting Remco in de hoop af te kunnen lezen wat hij denkt. Ze weet het niet goed. 'Wat is het toch moeilijk om te zien hoe een ander zich voelt', denkt Anne. 'Wist ik maar wat een ander dacht of voelde', mompelt ze zachtjes in zichzelf, terwijl ze weer in de richting van Remco kijkt.

Ze twijfelt erg of ze initiatief moet nemen, of juist niet. Ze vraagt zich af hoe Remco zou reageren als zij hem ineens zou kussen. 'Zou hij terug deinzen?' of 'Zou hij juist schrikken?' of 'Zou hij het niet erg vinden en terug kussen?'. Terwijl deze vragen door haar hoofd heen spoken, besluit ze om de stap te wagen en ervoor te gaan. 'Wie niet waagt wie niet wint', denkt ze bij zichzelf. Voorzichtig kijkt Anne op, in de hoop dat hij terugkijkt. Hij lijkt niet te zien dat ze naar hem kijkt. Ze kruipt nog iets dichter tegen hem aan en legt haar hand op zijn borstkas terwijl ze hem nog steeds aankijkt. Ogen ontmoeten dan de hare. 'Hé, eindelijk contact', denkt ze dan. Vluchtig brengt ze haar lippen naar de zijne en geeft hem een kus. Zoals altijd voelt ze weer die tintelingen, die vlinders in haar buik. 'Wat is dat toch een ontzettend fijn en aangenaam gevoel'. Ze heeft ineens veel minder zin om de film af te kijken.