Een gevaarlijke vriendschap

Een gevaarlijke vriendschap - Deel 22

Het is al laat in de middag wanneer Anne thuiskomt van haar afspraakje met Remco. Haar ouders en haar broertje Joris zitten al aan tafel voor het avondeten. Anne moet nog bijkomen van haar dagje weg in het park. Ze ploft neer op een stoel zonder haar ouders en haar broertje gedag te zeggen en schept meteen een bord met tomatensoep op. Ze pakt er warm stokbrood met kruidenboter bij die ze direct in haar soep doopt en begint meteen gulzig haar soep en brood te eten. Haar ouders kijken haar beiden vragend aan, maar Anne reageert hier niet eens op. Ze heeft nu even zo geen behoefte aan vragen van haar ouders. Ze wil gewoon rustig eten. Haar ouders denken hier echter anders over. 'Waar ben je geweest vandaag?', vragen zij. Anne antwoord niet. Haar ouders proberen het nog eens met een strengere toon. Ze voelt irritatie wanneer haar ouders opnieuw deze vraag stellen: 'Ik was weg met Katja en Jessica naar het strand, dat had ik toch al verteld'.

'Heb je het gezellig gehad?', vragen haar ouders.

'Kunnen we niet eerst eten en dan praten?'. Ze klinkt meer geërgerd dan de bedoeling is. Als het eten er eindelijk op zit, loopt ze mokkend van tafel richting haar kamer. Al stampvoetend gaat ze de trap op en slaat haar kamerdeur met een harde knal dicht. Haar vader roept haar boos na: "Het mag best zachter hoor".

Op haar kamer aangekomen, stuurt ze Remco een appje. 'Ik vond het vandaag erg gezellig, zin in morgen'. Bijna direct na verzenden ontvangt ze alweer een appje terug.

'Ik vond het ook erg gezellig met jou, zo'n leuke en lieve meid. Veel zin in morgen'.

'Hetis echt een schatje', denkt ze bij zichzelf. Hij stuurt haar ontzettend lieveberichtjes met complimenten die ze niet gewend is om te krijgen.