Chapter 32 🐣

2.2K 215 7
                                    

ရင်ခုန်သံပုစိကွေး

Chapter 32 🐣



တကယ်ကို ညစာစားပြီးတော့
အရသာကြီးကဆိုးလိုက်တာ လုံးဝမကောင်းဘူး ဆိုတဲ့စကားမျိုးတွေကို Park Jimin ပြောဖြစ်အောင်ပြောခဲ့ပါသည်။

သူများတွေဘာမှမပြောခင် သူအဲ့လိုထပြောတဲ့နောက်တော့ Jungkook ကလည်းမစားနိုင်တော့သလိုလုပ်ပြီး ထလာခဲ့ရ၏။

ကျန်ခဲ့တဲ့သူတွေကဘာမှမပြောဘဲ ဆက်စားနေပေမဲ့ Jimin စကားနဲ့တင် owner ကစိတ်ဓါတ်ကျသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

ဒါဟာ သူပြောတဲ့ကလဲ့စားချေခြင်း။

×××

မနက်ဖြန်ပြန်မည်ဆိုလျှင် ဒီညမအိပ်ဘဲအလုပ်,လုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။

အစကတော့ အိမ်အမြန်ပြန်ချင်လို့အလုပ်တွေဆက်တိုက်လုပ်နေခဲ့တဲ့ Jungkook ကအခုအတွေးတစ်မျိုးပြောင်းသွားပြန်သည်။

.....

ထမင်းစားပြီးအခန်းထဲဝင်သွားတာ ပြန်ထွက်မလာသေးတာမို့ Jimin အခန်းရှေ့ကနေ သူမခွာ။
သူကအရင်ရောက်ပြီး စီစဥ်ထားတဲ့အခန်းမှာနေတာမို့ Jimin နဲ့ Sungkook ရဲ့အတွင်းရေးမှူးကတစ်ခန်းသပ်သပ်ဖြစ်နေ၏။

ဘေးမှာတစ်ယောက်ယောက်မရှိရင်မနေတတ်တဲ့ ပုစိကွေးကြောင့် ?

ဘာလို့ထွက်မလာသေးတာလဲ?
ပြောတော့လမ်းလျှောက်ထွက်ချင်တယ်ဆို!

အပြင်ကစောင့်ရင်း Jungkook စိတ်မရှည်တော့ပါ။
အထဲကိုဝင်သွားဖို့သာ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး ...

ဒေါက်ဒေါက်... ဒေါက်

"ကလေး ... ဘာလုပ်နေတာလဲ? ထွက်ခဲ့တော့လေ"

တံခါးကိုအပြင်းအထန်ခေါက်ပြီး အော်ခေါ်တော့သည်။

"ကလေး.."

"ခဏနေပါဦး ကိုကိုရဲ့။ ဒီမှာမပြီးသေးဘူးလေ"

"ဘာမပြီးသေးတာလဲ? ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ?"

"ဘာမှမဝတ်ရသေးဘူးလေ"

"ဘာ??? "
Jungkook ခေါင်းကြီးသွားသည်။
မျက်စိထဲလည်း ဟိုဟိုဒီဒီမြင်ယောင်လာပြီး ...

"ကလေး အခုတံခါးလာဖွင့်ပေး။ အခုချက်ချင်းဖွင့်နော် မဟုတ်ရင်ကိုကိုဆက်တိုက်ထုနေမှာ"

ရင်ခုန်သံပုစိကွေး (Z+U) ~ ( Completed )Where stories live. Discover now