2 Minutes, 23 Seconds

1' 18"

Van was breathing heavily. Naiinis siya. Hindi niya maintindihan.

Nanlalaki ang mga mata ni Eury nang tumingin ito sa kaniya. Para itong natatakot sa kaniya. Kahit gusto niyang magalit ay hindi niya magawa. Simple lang ang dahilan. Iyon ay ang nakakatunaw na mga tingin sa kaniya ng kapatid.

"Kuya." Isang salita lang, nawala na ang kunot noo niya. "P-Please don't be mad..." Hinawakan siya nito sa kanang braso niya. Napapikit siya nang makaramdam ng kuryente na dala ng kamay ng kapatid. Hindi siya galit. Hindi pa nga nabubuo ang galit niya, tunaw na. Halata sa mukha at boses ng kaniyang kapatid na natatakot na naman ito sa kaniya. Hindi niya naman ito sisigawan o ano. Ayaw niya na ng ganoon dahil hindi deserve ng kapatid niya ang sigaw-sigawan dahil lang.

"I-Im sorry." He finally found his voice. "Am I scaring you?"

Hindi sumagot ang kapatid niya at baka nga silence means yes. Napayuko siya kasabay ng pagbagsak ng mga balikat niya. "I'm not mad, baby girl..." Ibinalik niya ang tingin sa nangingintab na mga mata ng kapatid. "Pero bakit nasa kaniya yung regalo ko sayo?"

Humugot muna ng hininga ang kapatid niya bago ito sumagot. "I showed it to him a while ago when we were sitting there and..and he said he wanted a closer look. Tinanggal niya sa kamay ko..."

He sighed loud enough to stop his sister from talking. Hindi niya na papainitin pa ang ulo niya. Instead, kinuha niya na lang ang bracelet at ang kamay ng kapatid. "Never ever remove that again."

Nakuntento na siya nang masilayan ang ngiti ng kapatid. Bigla na lamang siya nitong niyakap ng mahigpit. Pakiramdam niya tuloy ay hindi niya na kakayanin ang isang araw na hindi mayayakap ang kapatid.

Muli siyang napabuntong hininga at napabulong, "What am I gonna do with you?"

Kumalas sa yakap ang kapatid at tumingin sa kaniya nang may lito sa mata. "Ha?"

Bahagyang nanlaki ang mga mata ni Van at di na napigilan ang pagkautal. "N-Nothing."

Their conversation was interrupted when their Tita Mariella called them out for an early dinner. Patalon-talon si Dea nang lumabas sa kwarto nito na suot-suot na ang floaters nitong kulay pink. Lumapit ang bata sa kanilang dalawa ni Eury. Nabigla sila nang kunin nito ang kanang kamay niya at kaliwang kamay naman ng kapatid. Binalot ng mga maliliit na kamay ng bata ang magkapatong na mga kamay nila ni Eury. Sabay na nanlaki ang mga mata nilang magkapatid na hindi malaman kung anong nangyayari dahil nginingitian lang sila ni Dea. Napapalunok na lamang ng laway si Van. Hindi niya alam kung siya lang ba ang nakakaramdam noong kuryente o pati rin si Eury.

Their cousin giggled while holding both of their hands near her cute little face. Saka lang nito binitawan ang mga kamay nila nang tawagan ito ng mama nito para pakainin ng pasta.

Wow. What was that?

Nagkatinginan sila ni Eury. Hindi maitatangging namumula na ang mukha ng kanyang kapatid. Maging siya ay nag-iinit na rin ang pisngi.

Ngayon niya lang nahawakan ng ganoon ang kamay ng kapatid, at ngayon ay hinahanap-hanap na ng kamay niya ang sa kapatid.

Nagpalinga-linga sa paligid ang kapatid niya na para bang hindi alam ang gagawin. Hahakbang sa kaliwa, sa kanan, pero hindi palapit sa kaniya.

Maging siya ay hindi rin alam ang gagawin. Hindi niya rin alam kung may dapat ba talagang gawin sa ganitong sitwasyon.

"K-Kain na po tayo," pag-aanyaya ng kapatid na hindi makatingin sa mga mata niya.

"S-Sige."

Hindi na narinig pa ng kapatid ang sagot niya dahil nagmadali itong maglakad palayo, papunta sa mesang inupuan nila kanina kung saan may mga pagkain nang nakahain. Kapansin-pansin ang stiffness ng katawan ng kapatid habang naglalakad. Both of her arms were stuck to her side and were not swaying.