"ANONG SABI ng abogado mo? Aapela ba kayo?" Si Pau ang lubhang natetensyon dahil sa desisyon ng korte.
Hindi sumagot si Rob.
"Ano ba? Kausapin mo naman ako," giit ni Pau. "Hindi puwedeng habang buhay tayong magdededmahan."
"Anong gusto mong sabihin ko? Iyong gusto mong marinig? O kung ano ang posibleng mangyari?"
"Makukuha sa atin ni Marlon si Gab?" nahihintakutang tanong ni Pau.
"May magagawa ba tayo kapag korte na ang nagdesisyon?"
"Wala ka bang gagawing paraan? Pababayaan mo na lang makuha si Gab?"
"Kung makapagsalita ka naman parang nakatunganga lang ako rito. Akala mo ikaw lang ang nagmamahal kay Gab. Ikaw lang ang tama. Ikaw lang ang magaling." Buhos na buhos ang sama ng loob ni Rob kay Pau.
"Daddy Rob, nag-aaway po ba kayo ni Daddy Pau?" Hindi nila namalayan na nakalabas na ng silid ang bata at nakita ang kanilang pagbabangayan. Nasa likod nito si Imelda.
"You go back to your room," utos dito ni Rob.
"Gab, halika ka. Balik na tayo sa room mo," yaya ni Imelda sa alaga.
Pero hindi sumunod ang bata. "Bakit kayo nag-aaway?"
"I said go back to your room." Pinipigil ni Rob na huwag lakasan ang kanyang boses.
"Daddy..."
"To your room now!" Tinaasan na niya ang boses na ikinagulat ni Gab.
"Huwag mo namang sigawan ang bata!" Si Pau ang mas nainis na ginawa ni Rob. "Ang init-init ng ulo mo. Pati bata dinadamay mo!" Hinawakan niya si Gab. "Halika na. Let's go to your room and sleep." Hinila na niya si Gab para hindi na ito makapagtanong pa.
Sumunod si Imelda sa dalawa.
"Why is Daddy Rob mad at me?"
"Pagod lang ang Daddy Rob mo. Tomorrow, hindi na siya galit. Kaya matulog ka na para paggising mo bukas, okay na ulit ang Daddy Rob mo," paliwanag ni Pau sa paslit.
Pinahiga ni Pau si Gab at kinumutan. "Imelda, patulugin mo na siya."
"Sige, boss."
Paglabas ni Pau ng silid ay wala na roon si Rob. Pumasok siya sa kuwarto nila at nakita niya roon si Rob na nakahiga na at nakapikit. Nagkukunwaring tulog. Imposible namang nakatulog kaagad ito.
Hindi na lang kinausap ni Pau si Rob. Baka mas lalo lang silang mag-away kung hindi hihinto ang kanilang diskusyon.
***
SI MARLON ay hindi pa rin kinakausap ni Shane. Ilang araw na silang ganoon. Nag-e-effort naman siyang amuin ang asawa pero patuloy pa rin ito sa pagmamatigas at sa hindi pagpansin sa kanya. Ang kaibahan nga lang, hindi na siya sa salas natutulog ngayon. Hindi na siya ipinagtatabuyan papalabas ng kuwarto kaya malaya siyang matulog sa kama katabi nito. Katulad ngayon. Nakahiga na silang mag-asawa. Magkatabi pero si Shane ay nakatalikod sa kanya.
Mas malala pala iyong magkasama nga kayo sa iisang silid pero parang hindi nag-e-exist ang isa't-isa. Walang katapusang dedmahan. Para ano pa at naging mag-asawa sila kung ganito rin pala ang sitwasyon nila? Para ano pa at magkasama sila kung isinusuka na siya ng asawa niya?
Pinakiramdaman ni Marlon ang asawa. Alam niyang gising pa ito. "Ganito na lang ba tayo palagi? Hindi mo na ba talaga ako mapapatawad? Ano ba ang gusto mo? Ang lumayas ako sa bahay na ito? Gusto mo bang maghiwalay na tayo?" Puno ng hinanakit ang tinig niya.
Walang sagot mula kay Shane.
"Shane, kausapin mo ako. Sabihin mo kahit ano. Gawin mo kahit ano. Huwag iyong ganito na parang hangin lang ako sa bahay na ito. Sa buhay mo. Mahal kita, Shane. Ako pa rin ito, iyong dating Marlon na nakilala mo. Nakagawa lang ako ng kasalanan sa'yo pero hindi ako nagbago. Don't I deserve a second chance?"
YOU ARE READING
Two Daddies and Me (Completed)
幽默"Where happiness ends, reality begins..." Akala nina Rob at Paulo ay puro saya na lang ang buhay sa piling ni Gab na ngayon ay apat na taong gulang na. Hindi nila inasahan na kasabay ng pagkamulat ng murang isipan ni Gab ay ang pagdating ng mga pro...
