Gevlucht (Flikken Maastricht)

16

Toch nog even een klein deeltje om jullie blij te maken. Ik ga zo snel mogenlijk verder schrijven!

Floris was diezelfde avond nog naar een hotel gegaan. Hij had zijn vrouw opgebeld en gezecht dat hij bij een vriend ging slapen en dat hij morgenochtend weer thuis zou zijn. Ik wist niet goed wat ik moest doen. Moest ik hem hier laten slapen, of moest ik hem naar een hotel laten gaan. Ik ben toch voor de tweede optie gegaan. Ik kon hem moeilijk hier laten slapen, dat zou alleen maar meer problemen brengen. Het is nu gelukkig weer goed tussen ons, altans, dat denk ik. Ik vraag me alleen nogsteeds af wat hij hier nou kwam doen. Hij hield nooit van Chinees en hij zat daar opeens Chinees te eten. Ik mis hem nu al. Het enige wat ik nu nog wil, is hem. Ik moet het toch toegeven, Floor had gelijk. Ik ben verliefd op Floris. Ik geef het toe, ik ben smoor op hem. Het probleem is, dat hij een vrouw heeft, goed getrouwd is en een zoon heeft. Mara, ik voel de jaloezie al als ik aan haar naam denk. Maarten kan er niks aan doen, maar Mara heeft hem van mij afgepakt, een goed huwelijk, nouja goed, een huwelijk kapot gemaakt. Ik zie nu niet waarom ik dat niet bij haar zou doen. Ik moest hem zien. Ik moest hem zeggen dat ik van hem hou en dat dat nooit is weg is gegaan. Ik belde de oppas op en vroeg of die kon komen. Ze zei dat het prima was en er meteen aan kwam. Nog geen 10 minuten hoorde ik de bel gaan en daar stond Nina, ik liet haar binnen en zei dat Floor op bed lag. Ik bedankte haar zeer en ik stapte naar de auto om naar het hotel te gaan. Gelukkig had Floris gezecht in welk hotel hij zou gaan slapen. Ik had mijn politiepasje bij me, zodat ik die kon laten zien. Ik was bij het hotel aangekomen en liep meteen door naar de balie. 'Eva van Dongen, politie Rotterdam, zou ik mogen weten waar Floris Wolfs zijn kamer is?' vroeg ik mijn pasje omhoog houdend. 'Natuurlijk mevrouw, op de 3e verdieping, kamer nummer 206.' zei de aardige man achter de bali. 'Bedankt.' en ik liep naar boven toe, naar Floris toe. 

Ik kwam aan bij kamernummer 206 en ik klopte meteen op de deur. Vrij snel zag ik het lachende gezicht van Floris de deur open doen. 'Eva, wat doe jij hier?' vroeg hij verbaast. 'Floris, ik, ik moet je wat vertellen.' begon ik maar meteen. 'Kom binnen.' wees hij naar binnen. Ik ging zitten op de bank die er stond en Floris keek me vragend aan terwijl hij ging zitten op een stoel. 'Ik.. Ik hou van je Floris. En Floor had gelijk, ik ben verliefd op je..' zei ik voorzichtig. Hij keek me lachend aan, wat me onzeker maakte. Tuurlijk, een onzekere Eva van Dongen. 'Lief, die rode wangetjes.' zei hij. Ik keek hem spottend aan. 'Ik ook op jou Eef, maar het kan niet.' zei hij ernstig. 'Hoezo niet?' vroeg ik verbaast. 'Nou, Mara..' ik onderbrak hem. 'Mara heeft ons huwelijk ook kapot gemaakt hè. Denk daar maar eens over na. Morgen ben ik vrij, ik ga met Floor naar een basisschool. Om 12 uur ben ik weer thuis, als je er dan bent weet ik dat je voor mij kiest, zo niet, dan moet ik accepteren dat iemand wel mijn huwelijk kapot mag maken en ik niet die van haar. Het spijt me Floris, maar je zal moeten kiezen. Of die cullinaire slet, of ik.' kwam er vloeiend uit. Ik gaf hem nog snel een kus en liep daarna de deur weer uit, om weer terug te gaan naar Floor en Nina.