Gevlucht (Flikken Maastricht)

20

Een dagboek van een gevangene.

13:54
Ik zit hier nu al een maand, onschuldig. Ik heb al wel meer hoop gekregen om vrij te komen, had mijn advocaat gezegt. Maar ik geloof het niet meer. Ik wil eerst zekerheid hebben en bewijs dat ik meer hoop heb, want zo heeft dat natuurlijk geen zin. Mijn vrouw heeft gezegt dat ze alles doet wat ze kan, maar ik merk er niks van.
Ik zal wat over mezelf vertellen. Ik ben nu 29 en ik woon in Rotterdam. Mijn vrouw is Mara Verbaas. Haar meisjes naam dan. Ze heeft mijn achternaam aangenomen. Dat wou ze graag, voor als ze wel zwanger zou worden en we een kind kregen, die niet in verwarring zou brengen. Zij wou trouwen, voor mij heeft het niet veel meer betekenis. We hadden al een samenlevingcontract, maar nee hoor, trouwen moest per se. Toch heb ik haar gevraagd, ik wou haar blij hebben en ik hou van haar. Het probleem is dat ik in Maastricht ben opgepakt en daar ook nog even heb gezeten. Hun hebben me vrij gelaten, maar blijkbaar hadden ze weer meer bewijs en pakten ze me hier in Rotterdam weer op. Ik heb schijt aan dat bewijs, want ik ben nogsteeds onschuldig en ik baal er van hier te zitten. Toch blijf ik volhouden, tot het tegendeel bewezen is. En ik weer op straat sta.

Misschien iets meer duidelijkheid, of niet?