Gevlucht (Flikken Maastricht)

17

Ik moet meer gaan schrijven, i know. Maar ik ben ziek dus om jullie niet teleur te stellen heb ik snel een nieuw deeltje geschreven. I hope you like it! Reacties zijn altijd welkom. Xxx

Ik werd wakker en was best wel zenuwachtig. Ik hoopte best wel erg dat Floris hier straks voor de deur staat. Maar nu moest ik eerst met Floor naar de basisschool. 'Floortje, wordt je wakker?'  liep ik haar kamer op. 'Ik wasse al wakker mama' zei ze met een glimlach. 'Goedzo' zei ik lachend en ik liep naar haar kledingkast om kleren voor haar te pakken. 'Dit?' vroeg ik een setje omhoog houdend. Floor knikte als teken dat ze het goed vond. Ik trok haar de kleren aan en liep toen naar mijn eigen kamer om ook mijn kleren aan te trekken. Ik nam Floor mee naar de badkamer en gaf haar de tandenborstel zodat ze haar tanden kon poetsen en ik dus ook. Vervolgens bond ik Floor haar haar in een vlecht en de mijne in een staart. Uiteindelijk hadden we nog ontbeten en zijn toen naar de basisschool gegaan waar Floor zou gaan kijken. 

We stapten uit de auto en liepen de school in. Floor keek haar ogen uit. Het was hier dan ook best wel groot. We liepen een lokaal binnen en daar stond een mevrouw die naar ons toe kwam. 'Jessica de Graaf.' gaf ze mij een hand. 'Eva van Dongen.' stelde ook ik me voor. 'Heb ik u gesproken aan de telefoon?' vroeg ze me. 'Dat zou goed kunnen.' antwoorde ik vriendelijk. 'Dan is dit vast Floor.' ging Jessica op haar hurken zitten. Floor knikte. 'Dag Floor, ik ben juf Jessica.' Floor gaf Jessica een handje en verschool zit bijna achter mijn been. 'Floor, niet zo verlegen he.' zei ik tegen mijn dochter. Floor knikte. 'Ga maar met die meisjes spelen.' zei ik tegen Floor. Ze keek me vragend aan. 'Mama moet een aantal dingen bespreken met juf Jessica.' ze knikte en liep op de meisjes af die haar meteen in de groep lieten. 

Na een aantal dingen over Floor besproken te hebben was het weer tijd om te gaan. Ik nam mijn dochter mee naar de auto en we gingen weer terug naar huis. 'Hoe vond je de school?' vroeg ik haar. Floor moest de school zelf ook leuk vinden. Ze moet zich er thuis voelen en het er fijn vinden. 'Leuk mama, aardige meisjes.' zei ze met een big smile. Die was het er dus wel mee eens om naar school te gaan. 'Dus je ziet het wel zitten?' vroeg ik eigenlijk onnodig. Floor knikte heftig. 'Hoe laat is het?' vroeg Floor aan mij. '11 uur.' keek ik op mijn horloge. 'Moette jij werken mama?' vroeg ze verdrietig. 'Nee lieverd, mama is vandaag vrij.' zei ik tegen haar. Floor werd meteen weer blij. 'Watte gaan wij vandaag doen.' vroeg ze nieuwschierig. Eerlijk gezecht had ik nog niet echt iets in gedachten. Ik had bedacht om Floor te laten kiezen. 'Wat wil jij doen?' vroeg ik haar de autodeur openhoudend voor Floor. Ik zag haar nadenken. 'Uhm...' ik keek haar vragend aan, ondertussen deed ik de voordeur open. 'Zullen wij naar de bioscoop gaan?' vroeg ze. 'Naar welke film wil jij dan schatje?' vroeg ik. 'Balbie.' zei ze blij. Barbie dus. Of ik daar nu zo'n zin in had wist ik ook niet, maar ik deed het voor Floor. 'Hoe weet jij dat er een barbiefilm is dan?' vroeg ik toch wel licht verbaast. 'Nora, meisje van die school zei datte.' zei ze. Ze had nogsteeds een grote glimlach op haar gezicht. 'Dan gaan we daar maar heen he, vanmiddag.' stemde ik toch maar in. 'Jippie, dankewel mama.' sprong ze in mijn armen. Ik glimlachte naar haar.

'We gaan nu eerst even eten.' zag ik dat het op de klok twaalf uur was. Een scheut van teleurstelling ging door me heen. Floris zou niet meer komen. Ik had gezecht twaalf uur en het is twaalf uur. 'Mama, wat isse er?' merkte Floor het natuurlijk weer meteen op. Ze keek me vragend aan. 'Mama had iets gehoopt wat niet meer door gaat. Snap je dat een beetje?' ze knikte. Ik dekte de tafel. Ik zag dat Floor me nogsteeds vragend aan keek en toen haar schoudertjes op haalde en weer verder ging spelen op de ipad van mij. 'Floor, kom je eten?' vroeg ik toen de tafel was gedekt. 'Even wachten nog mama.' ik keek haar verbaast aan. Anders luisterde ze altijd. 'Nee Floor, nu.' pakte ik de ipad van haar af en tilde ik haar op om haar aan de tafel te zetten. 'Mama, mama, mama, mam..' ik stopte haar door mijn hand voor haar mond te leggen. Ze was helemaal in tranen. 'Lieverd, wat is er?' vroeg ik haar. 'Ik wille niet dat mama velietig is.' snikte ze. 'Mama is niet verdrietig, echt niet.' kwamen bij mij nu toch de tranen. 'We gaan vanmiddag gezellig met zijn twee naar de bioscoop, goed?' ze knikte. 'Goedzo, dan gaan we nu eten.' Ik ging tegenover Floor zitten en smeerde een broodje voor haar waarna ik voor mezelf ook een broodje smeerde. In mijn achterhoofd zat ik nogsteeds met Floris, met de gedachte dat ik hem zou moeten vergeten en er niks meer aan zou kunnen veranderen. Floris zou nu voor altijd bij Mara blijven en zou verder gaan, zonder mij. Want meer kan ik er ook niet aan doen. Het enige wat ik kan doen is het accepteren en doorgaan met mijn leven, samen met Floor.