İMKANSIZ AŞK

ÖLÜMLE NEFES NEFESE

Heyecan dorukta mı millet? Danla Biliç'in de dediği gibi eğleniyo muyuuuzz bayburrtt :DD

SEMİH'İN AĞZINDAN

Kanlar içinde yerde yatan bir beden, nefes almakta bile zorlanıyor. Peki bu hissettiğim acı nasıl bir acı? Resmen beynim durdu, öylece duruyorum. Düşünemiyorum, yalnızca ona bakıyorum. Ölmek üzere, gözlerini bile zor açıyor. Bilincini kaybediyor, ambulans sirenleri duyuluyor. 

Onu sedyeye taşıyorlar, artık bilinci kapalı durumda. Çatışmada ölen kadını da kaldırıyorlar. Adı neydi? Nergis mi, Nesrin mi? 

Alya'da ölecek mi? Şuan ölü mü?

Aden tutuklanmadan kaçıyor. Diğer herkes tutuklanıyor ama Aden yok. Kayboldu. Bir anda gözlerden uzaklaştı. Bunu nasıl başardı?

Kendime gelmem Orhan'ın beni sarsmasıyla meydana geldi. Artık tüm sesleri duyuyordum. Hızla arabaya bindik ve ambulansın peşine takıldık. Hasan resmen çıldırmıştı, öndeki arabalara yol vermeleri için bağırıyordu.

"Çekil kenara, sana söylüyorum çekil!"

"Kendine gel Hasan," dedi babam bağırarak. 

"Ölecek baba," dedi sesi titreyerek. "Kollarımda son kez gözlerime baktı. Ölecek."

"İyi düşün," dedi Aysun yenge. Yine de ağlıyordu. O da biliyordu öleceğini. Kalbinden vurulmuştu. Korumaya çalıştığı kadın uğruna ölmüştü ve kadın zaten ölmüştü. Boşu boşuna ölecekti. Bir hiç uğruna...

Hastaneye vardık, Alya sedyeyle ambulanstan indirildi. Her yeri kan içindeydi. Bilinci tamamen kaybolmuştu. Öylece yatıyordu. Hızla ameliyata alındı. Ben mi? Kapının önünde öylece yığılmıştım, hiçbir şey düşünemeden öylece etrafa bakınıyordum.

Ameliyathaneye sürekli birileri girip çıkıyordu ama hiç kimse bir şey söylemiyordu. Ölecekti, hissediyordum. Bir kez bile gözlerime aşkla bakamadan ölecekti.

Ameliyat saatlerce sürdü, bir gün gibi gelmişti bana. Doktor kan ter içinde içeriden çıktığında hızla ayağı fırladık. Başını umutsuzca salladı. "Ameliyat kötü geçti, yoğun bakıma alacağız. Veda etseniz iyi olur."

Hasan olduğu yere yığılmıştı. 

Ben mi? Yine anlayamıyordum, yine anlamsızca etrafa bakınıyordum. Bu gerçek miydi? Neden hayal gibi görünüyordu?

Ölecekti. Hissediyordum. 

Alya yoğun bakıma alındıktan bir süre sonra teker teker içeri girecektik. İlk ben girdim çünkü Hasan'a sakinleştirici veriyorlardı.

Alya bir sürü, adını bile bilmediğim makineye bağlanmıştı. Korkunç görünüyordu, tıpkı bir ölü gibi. Nabzı çok yavaş atıyordu.

Oturdum ve elini tuttum. "Üzgünüm," diyebildim zorla. "Kalbini çok kırdım Alya, beni hala sevdiğini biliyorum. İnan bana, ben de seni çok seviyorum. Başından beri seviyordum." Uzandım ve alnından öptüm. "Lütfen yaşa, hayatta kal. Kavga edecek çok günlerimiz var."

Elimi sıkmasını bekledim, tıpkı filmlerdeki gibi ama yapmadı. Sanırım beni duymuyordu bile.

Bir süre sonra dışarı çıktım. Hasan kendine gelmişti ve içeri girmek için üzerine önlük giyinip maske taktı.

HASAN'IN AĞZINDAN

Beti benzi atmıştı, hala kan vardı üzerinde. İçim resmen parçalanıyordu, bu duygu o kadar zordu ki nefes bile alamıyordum. 

"Çok geç kaldım Alya, çok geç kaldım. Daha önce söyleyemedim ama zaten biliyordun. Seni sevdiğimi zaten biliyordun. Umarım hayata sımsıkı tutunursun ve sen de bana söylersin." Elini tuttum ve okşadım. "Derslerinden geri kalacaksın ama ben sana yardımcı olacağım. Üniversiteyi bir sene daha ertelemeyeceksin, söz veriyorum. Doktor durumunun iyi olduğunu, yakında iyileşeceğini söyledi. Güçlü kal, olur mu? Belki benim okuluma başlarsın, beraber okuruz. Senin için ilk seneden yeniden başlayabilirim. Ama bunun için yaşaman gerekiyor."

O sırada kalp ritminde bir bozulma oldu, hemen sonrasında ritimler düz bir çizgi halini aldı. Hışımla kalktım ve kapıyı açıp bağırdım. "Buraya gelin, kalbi durdu!" Ayaklarım bağı çözülmüştü. Doktorlar aceleyle içeri girerken beni abim Semih dışarı çıkartmıştı. 

Gerçekten ölüyordu. Gerçekten ölüyordu. Gerçekten ölüyordu.

Etrafı pus görüyordum. Nefeslerimi düzenli alamıyordum. Ah Alya'm, bu dünya senin için fazla kirliydi. Ait olduğun yere gideceksin. 

Doktor dışarı çıktı. Maskesini indirdi ve kafasını sağa sola salladı. "Hastayı kaybettik."

Ah Alya'm, bu dünya senin gibi masumlar için bir cehennem. Cennette görüşmek dileğiyle...