Always Chasing the Sunset (Tale of Love Series #1)

Chapter 11

People always misinterpret the things we've done. They will assume, as if what they saw is really the truth. Like what happened in our reunion, my batchmates assumed that Maverick and I are in a relationship as well as the ice cream vendor who thought Maverick and I are the parents of Eina.

"Kamukha mo naman kasi talaga 'yung pamangkin mong 'yon," natatawa na sabi ni Mayumi nang ikwento ko sa kanya ang nangyari sa mall.

My minds is still thinking about what the ice cream vendor said. Does Maverick and I really look like a couple?! Hindi lang isa, kung hindi dalawa. Dalawang beses na kaming napagkakamalan na magkasintahan. Mag-asawa pa nga sa ikalawang beses.

"Pero 'yung sa reunion, bakit niyo ba kasi ginawa 'yon?" Takang tanong ni Mayumi na humihigop ng kape.

I shrugged my shoulder. "Sabi niya kasi makisakay nalang daw ako para hindi mapahiya,"

She looked at me, observing my actions and reaction. Ngumiwi naman ako sa kaniya. "Baka ma-fall ka sa kaniya?" Tanong nito kalaunan.

Umiling ako sa kaniya nang paulit-ulit. Bakit naman ako ma-fa-fall sa kanya? Simula umpisa pa lang, alam ko nang magkaibigan lang kami. Sa tingin ko ganoon din ang tingin niya sa 'kin.

We always there for each other. I am not seeing him in the future as my boyfriend. But... what if we fall for each other? Sa pagkakaibigan namin, maaaring mauwi sa malalim na pag-iibigan. Hindi naman posible na mangyari 'yon, pero sa tingin ko ay hindi sa amin.

Kung ma-fall naman siguro siya sa 'kin ay hindi rin imposible. Sa ganda kong 'to.

"Hi, Ms. Charlotte,"

I looked at her, it was Kaye. The saleslady that I talked before. Siya 'yung pinagtanungan ko. Ngumiti ako sa kaniya. I went to our shop, ordered by Madam Grace. Ipinasasama pa nga niya si Maureen, pero ang sabi ko ay kaya ko na. Hindi ko pa rin nakakalimutan ang ginawa niyang pag-alis nu'ng nandoon si Maverick sa office ko.

"Hello," bati ko pabalik sa kanya. "Kumusta?" Tanong ko sa kanya.

She beam at me. "Ayos lang po ang shop," sagot nito.

Tumawa ako ng mahina. "Hindi 'yong shop, ikaw. Kumusta ka?" I asked, still smiling.

"Ayos lang po," magalang na usal nito.

I chuckled softly. "'Wag ka na mag-po, halos magkasing-edad lang naman tayo,"

I wandered around the shop. I was holding a paper for the notes. Looked at the heels, checked if it was okay, and took note of everything.

Patuloy lang ako sa paglilibot sa shop. Titignan ko at ibabalik ko rin ito sa pinaglalagyan. Si Kaye ay patuloy lang din sa pagsunod sa gilid ko.

I turned my gaze at Kaye. "May iba pa bang size nito?" I questioned her.

She handed the heels that I was holding. Tinignan niya pati na rin ang box ng heels. "Meron pa po niyan," ibinalik niya ang heels sa pinaglalagyan nito.

She left me and went to another stall. She checked something there and when she saw it, she got my attention. She waved her hand, holding the one box. Kinuha ko ang heels na chineck ko kanina. I went to her position. Inilabas niya ang heels mula sa box, I compared the two heels. Parehas ito. Magkaiba nga lang ang size.

Ngumiti ako kay Kaye at tumango. I went back the heels from where it was placed. Umupo ako sa isang upuan doon at chineck ang mga nakalagay sa notes ko.

Nang matapos kong icheck at nasiguradong ayos na ang lahat ay nagpaalam na ako sa mga sales lady roon.

Dumaan ang mga araw na puro trabaho lang ang ginawa ko. I am always tired when I got home. Sometimes, I didn't eat my dinner. Sobrang tutok ko sa trabaho, lalo na ngayon na ang bilis maubos ng mga stocks. I also got sleepless at one time. Tinapos ko kasi 'yung report para hindi ko na gawin pa kinabukasan.