Chapter 24

56 1 0
                                    

"Are you going home na ba? Tagal mo na rin diyan, mahigit 3 years na rin, 'no?"

I skirred my phone to the table and took a seat in front of the mirror. I was trying the make up tutorial that I watched earlier. I put some blush on in my face and eyeliner to make it more presentable.

"Hindi ko pa sure kung uuwi ako," sabi ko.

"Kainis ka, hindi ko pa rin limot na umalis ka nang hindi man lang sinasabi sa akin." I looked at my phone and I saw how Mayumi pouted.

She's alway like that- calling me when I am not at work since I left the Philippines. It's kinda funny because my decision was unexpected. All of them thought that I wouldn't accept the offer but they were wrong, I just waited for the right time and appropriate reason.

"Nalaman mo rin naman agad, nasa Singapore nga lang naman na ako noon," I teased her.

I actually didn't tell her because I know that if I told her about my decision, she would probably tell it to our high school friend and I don't want that to happen.

"Okay ka naman diyan,right?" She asked. I smiled because of her concern. I am used to her- asking if I am okay, if I am doing fine and if I am happy.

"I am totally fine," I uttered.

I put light lipstick on my lips, humarap ako sa salamin at tsaka ngumiti. "Bagay ba?" Tanong ko, nakatingin pa rin sa salamin.

"Ayos lang, it fits you well." Sagot niya mula sa kabilang linya.

After I finalized my look, I bid a goodbye to Mayumi. I went out of my room and knocked on the door next to mine.

"Alvin!" I shouted.

Wyne didn't accept the offer so Alvin's with me right now. We're living in an apartment and we are also sharing the expenses, of course. Hindi naman big deal sa akin na magkasama kami, mas mabuti na nga 'yon para hindi ako mag-isa.

He went out from his room with a sleepy look. "Ano 'yon?" He asked, his eyes were closed.

"Late na," sabi ko at nakangiwing pinagmasdan siya.

"Ano'ng oras na?" He asked.

I rolled my eyes at him, ang tamad niyang gumising ng maaga! "It's time for you to take a bath. Ang baho mo, bakla!" Pang-aalaska ko.

Biglang bumukas ang mga mata niya at kinamot ang batok. "Feeling mo naman," he complained and smelled his shirt. "Gaga, hindi naman!"

I chuckled and shook my head. I walked towards the kitchen and he followed.

"Kumain ka?" Tanong niya habang tumitingin ng pwedeng makain sa ref.

Umiling ako sa kanya. "Anong oras ka umuwi kagabi at antok na antok ka?" Tanong ko. Hindi siya madalas na umuwi ng gabing-gabi dahil siya ang nagluluto ng kakainin namin. Nagrereklamo siya na hindi masarap ang luto ko kaya ayon, nagprisinta na siya na raw lagi ang magluluto.

"Secret," sabi niya at bahagya pang ngumiti.

He looked at me and his eyebrows furrowed. "Saan ang lakad mo?" Kinuha niya ang tocino muna sa ref at isinara iyon.

"Magkikita kami ni Vien," usal ko.

Tumango lang siya. After naming mag-usap ng iba pang bagay ay nagpaalam na ako.

Living here in Singapore is not easy. At first, I thought we wouldn't able to adjust but it's other way around. Buti na lang at si Alvin ang nakasama ko dahil kung hindi baka lagi akong nakaasa sa pagkain sa labas. Marunong naman akong magluto pero 'yung mga madali lang. Nasanay kasi ako na laging nandiyan lang si Mama kaya hindi na rin ako masyadong nag-aral magluto, hindi ko rin naman alam na mapupunta ako sa ganitong sitwasyon... na mahihiwalay sa kanila.

Always Chasing the Sunset (Tale of Love Series #1)Where stories live. Discover now