Chapter 22

70 1 0
                                    

"Christmas party namin bukas, nasabi ba sa iyo ni Maverick?"

Ayan ang sumalubong sa akin nang gumising ako. Nandito pala si Kuya Charlie, hindi ko man lang alam na nandito siya. Sabagay, tanghali na rin naman ako nagising... Dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. I was thinking about Maverick last night, that was the first time he kissed violently but carefully. He is always the type of man who will you passionately... but last night was different. I didn't expected that he could do that thing.

About what Kuya asked... wala, walang sinasabi si Mave sa akin. Wala rin siyang nababanggit. Umiling ako at naglakad papunta sa lababo.

"Bakit ka nandito?" Binaling ko ang tingin ko kay Kuya Charlie na busy sa pagkain sa lamesa, tinaasan ko siya ng kilay. Nagtimpla ako ng kape at hinalo ito.

Biglang dating naman ni Mama at tinignan kami ni Kuya nang may pang-aakusa. Kumunot ang noo niya at pinalipat-lipat ang tingin sa aming dalawa. "Ano kayong dalawa?" Tanong niya at lumapit sa refrigerator upang kumuha ng maiinom.

"Tao," sabay naming sabi ni Kuya at bahagya pa akong natawa.

Umupo ako sa tapat ni Kuya at pinandilatan siya ng mata. "Nag-away kayo ni Rhina?" Nakangising tanong ko at hinalo ang kapeng tinimpla ko. Hindi siya sumagot at nag-iwas lang ng tingin. Bahagya akong natawa sa reaksiyon niya. "Nag-away nga," tinakpan ko ang bibig ko upang pigilan na matawa nang malakas. Ganiyan naman lagi si Kuya, ugali niya na umalis sa bahay nila kapag nag-aaway sila ng asawa ay dito pupunta para magpalamig ng ulo.

"Ma, nag-away ba si Rhina at Kuya?" Binalingan ko si Mama at tumango siya kaya tumingin ako nang mapang-asar kay Kuya.

"Kailan ka pa rito?" I asked and sipped on my coffee, looking at him intently. I was watching his action and reaction because he's the type of man that would just cool down at ibababa na ang pride pagkatapos magpalamig. "Kuya..." Mahinang tawag ko sa kaniya ngunit sapat na para marinig niya.

Tumingin siya sa akin, hawak-hawak ang kutsara at tinidor sa magkabila niyang kamay. "Kung mang-aasar ka man, 'wag ngayon, please lang..."Malumanay na pakiusap niya.

Nginusuan ko siya at umiling. "Hindi," sambit ko at humugot ng malalim na paghinga. "How can you handle your relationship with Rhina?" Sinusubukan ko ang sarili na itanong ito nang hindi siya manghihinala, ayokong malaman niya na hindi kami okay ni Maverick dahil paniguradong kakausapin niya ito at hindi ko gusto na manyari iyon, gusto ko na kami mismo ang makapag-ayos no'n at hindi ang ibang tao.

He smiled and shook his head. "Tite," natatawang sambit niya. I quickly covered my mouth because of what he said. "It's not what you think, idiot!" Bulyaw niya nang mapansin ang reaksyon ko. "Ti means time, T for trust and E for effort," he said, trying to avoid his laughter.

"So... what are you trying to say?" I asked because I know there's a fathom meaning behind it.

He leaned back to his chair, still holding the spoon and fork. "Make time for your partner, trust over confusion and appreciate the effort of each other. That's the only secret to prolong the relationship." He smirked at me before standing to clean the table.

Bigla akong napaisip. Time... we haven't seen each other lately because we were both busy on our job. Trust... I do trust him but how can I trust him after I saw him with other girl and he didn't even explain it to me, hindi naman sapat na sinabi niya lang na pagkatiwalaan ko siya. Lastly, effort... I appreciate his every effort for me and I also feel that he appreciate mine too. Hindi naman siguro masisira 'yong relasyon namin ng dahil lang kulang kami ng oras para sa isa't-isa, hindi ba? Hindi naman basehan 'yong presence para lang masabi na may relasyon kayo. It's the other way around, hindi porket minsan lang kayo magkita ay hindi na mahigpit ang kapit niyo sa isa't-isa.

Always Chasing the Sunset (Tale of Love Series #1)Where stories live. Discover now