İNTİKAM ARENASI- DÖNÜŞÜM SERİSİ FİNAL KİTABI

Bölüm 12

İYİ OKUMALAR ARKADAŞLAR... YENİ BÖLÜMLER SİZLERİN YORUM VE BEĞENİLERİNİZE GÖRE GELİYOR... OTUZ BEŞ YORUMUN ALTINA BÖLÜM GELMEYECEKTİR... BOL KEYİFLER...

Genç adam bundan gerçekten nefret ediyordu. Kaç olduğunu bile bilmediği kadar çok bu şelaleden aşağı düşmüştü. Suyun içinden yukarı doğru yüzdü ve sudan çıktı. Bundan gerçekten bıkmıştı artık. Başını kaldırıp şelalenin aktığı yerde duran adama baktı.

Gideon, "Yoruldun mu?" diye bağırdı aşağı neşeli bir sesle. "Pes ettiysen bırakabiliriz"

Pes etmediğini her ikisi de biliyordu. Sadece bir türlü onu yenemiyordu. Bu da daha da sinirlenmesine neden oluyordu. Dişlerini sıkarak hızla ileri atıldı ve aralarındaki tepeyi saniyeler içinde tırmanıp adamın karşısına dikildi. "Bir kere daha" dedi

Gideon bundan her seferinde memnun oluyordu. Her seferinde onu suya atmasına karşın genç adam hemen toparlanıyordu. Gerçekten de metaneti ve bu işe kendini verişi taktire şayandı. "Başlayalım o zaman" dedi neşeli bir şekilde.

Her ikisi de dönüştüler. İki kurt adam tehditkâr bir şekilde birbirlerine hırladı ve birbirlerine doğru atıldılar. Alfa olanın kan kırmızısı gözlerine karşın omeganın altın rengi gözleri vardı. Boyutları her ne kadar birbirine yakın olsa da alfa olan kurdun heybeti gözden kaçmıyordu.

Dövüşteki ezici üstünlük bile bunu gayet net fark ettiriyordu. Omega ona doğru atıldığı anda alfa, onu yakaladı ve sertçe geri doğru fırlattı. Jace, bir kere daha şelalenin buz gibi sularıyla buluştu. Düştüğü gölden çıktığında insan halindeydi.

"Lanet olsun!" diye bağırdı öfkeli bir şekilde. En azından birazcık olsa direnebilmeyi istiyordu. Ancak her seferinde onu o kadar hızlı aşağı atmayı başarıyordu ki bir türlü nasıl olacağını anlayamıyordu.

Gideon, insan haliyle erkeğe doğru baktı. "Kurt halindeyken vahşi bir hayvan gibisin" dedi en sonunda. "İnsan halindeki kadar zeki hareket etmiyorsun. Dolunay bile yokken kendini neden ona bu kadar hızlı teslim ediyorsun ki?"

Gerçekten de kurda dönüşünce bütün insani güdüleri bir kenara kalkıyordu sanki. Gölden çıktı ve nefesini toplamak için birkaç dakika durdu. Kendini biraz olsun bile kontrol edemiyordu dönüştüğünde. Aralarındaki hiyerarşi de ortaya çıkınca kendi kurdu bir alfayla dövüşmek istemiyordu.

"Bunu nasıl bastıracağımı bilmiyorum" dedi başını kaldırıp baktığında Gideon'un hemen önünde durduğunu fark etti. Aşağı geldiğini duymamıştı bile.

"Safkan olmanın avantajları olduğu kadar dezavantajları da vardır" dedi Gideon sakin bir şekilde. "Bir dönüşmüşten daha güçlüsündür ama bir dönüşmüşe oranla içindeki kurda karşı daha hassassındır."

Bunları zaten biliyordu. Doğdukları anda öğrendikleri ilk şey buydu. Yedi yaşına geldiklerinde deneyimledikleri ilk şeyde bu olurdu. O kadar acı bir deneyimdi ki gerçekten bir daha yaşamak istemeyecekleri türdendi. Dolunayda diğerlerinden önce dönüşürlerdi ve kendilerini kaybederlerdi.

"Tabi ki böyle olmak zorunda değil" diye devam etti Gideon. "Unutmaman gereken şey sen yalnızca bir kurt değilsin. Aynı zamanda bir insansında. Bunu unutmaman gerekiyor"

Biliyordu ama kurdun kontrolü eline alması o kadar doğal bir şeydi ki. Hiç buna karşı çıkmaya çalışmamıştı ve nasıl yapacağını bilmiyordu. Gerçi azcık kontrolü olsaydı bütün bu olan biten yaşanmazdı. Elinde olmadan güldü. "Bunu kontrol edebilseydim sence bir eşim olur muydu?"