Doktorun olarak! {Yarı Texting}

4

Aynen çok konforlu, çok rahat bir yolculuk.

Ağzında ki bantla pek inandırıcı olmuyor yalnız.

Ağzım bantlı, ellerim bağlı, midem yağlı-

Biz anladık yeter.

"İnmmmşllh dkşlrn ptlr."

Mealini alalım lütfen.

"Küfür mü etti o?" Diyen Alperenle göz devirip kafa salladım.

Sürücü koltuğunda Eren, onun yanında Alperen, benim sağımda Emir solumda da Nizo vardı. Adının Enisa olduğunu öğrendiğim kız ve Ateş diğer arabayla arkamızdan geliyorlardı.

"Benum fikrumce o çenenu kapatasun, aksi takturde bu işun sonu bagajda bitecektur." Diyen Nizoyu duymazdan gelip gözlerimi kapattım.

Alperen "Çok doğru bir noktaya parmak bastın kardeşim." Dediğinde- bu çocuk niye konuşuyor ya? Konuştukça boğasım geliyor çocuğu. Keşke ağzını da dikseydim.

Gözlerimi dinlendirmek için beş dakika kapatmıştım bir açtım gece olmuş. "Nrrdyz bzz." Ağzımda ki bant yerli yerindeydi tabii.

(Bzz yazınca arı emojisi çıktığını bilmiyordunuz değil mi.)

"Neredeyiz biz diye soruyor." Diyerek tercüme eden Emir'i kafamı sallayarak onayladım.

"Yarım saat kaldı."

"Mzk açn bbrr." Deyip Emir'e döndüm.

"Müzik açın bari diyor." Bu çocuk çözdü beni yaa.

"Ne açayım?" Diye soran Erenle, Nizo "Müslum Gürses açasun." Dedi ama Emir "Bence erik dalı aç." Diyerek karşı çıktı.

"Neşet Ertaş açalum bence havamiz değişsun."

"Çekirgeyi salıverdim aç kanka sen."

"Ula Bariş Manço durur iken çekirgeyu salıverdum mi açsın."

"Asıl Şemame dururken-"

"Ln pzvnklr açnn ştt brr şyy. Kfmm sktnzz kk dkkd."

"Ben bunu çevirmeme taraftarıyım." Diyen Emirle gülmeye başladım.

Evet yavaş yavaş bipolarlığa kayıyoruz sanırım.

Kavga ede ede ama sağ sağlim bitirdiğimiz bir yolculuğun daha sonuna geldik darısı başka yolculuklara.

Emir önce ağzımı sonra ellerimi açtıktan sonra arabadan inip diğerlerinin arkasından ilerledi. Bende sesimin yerinde olup olmadığını '1,2,3' diyerek kontrol ettikten sonra arabadan inip kapıyı bütün gücümle kapattım.

"Çüş!" Diyen 4 erkek adlı varlıkla biraz fazla sert kapattığımı fark ettim ama kimin umurunda? Kesinlikle benim değil.

"Elim kaydı." Dedim ve arkalarından ilerledim.

Kapının önünde yaklaşık 10-15 kişi vardı, bir kaçına selam verdikten sonra şükürler olsun ki eve girebilmiştik.

Hepsi içeri girip salon olduğunu düşündüğüm yere girdiler, bende burada arkada bırakılmış bok gibi kalmamak için arkalarından ilerledim ve içeri girdim.

"Şimdi bir konuyu ciddi ciddi konuşmak istiyorum." Dediğimde hepsi kafalarını kaldırıp bana baktılar. Tam konuya girecektim ki guruldayan karnım buna pek izin vermedi.

Rezilliğin bu kadarıda fazla yani.

"Önce bir karnuni doyuralum bence." Diyen Nizoyla anıra anıra gülmeye başladılar.