41

1.7K 119 45
                                    

"Emre? Emre lan uyan. Öldün mü lan?" Korumalar yardımıyla Emre'yi koltuğa yatırmış uyandırmaya çalıyorduk. 

Uyandırma bahanesiyle çocuğu dövüyordum desem daha doğru olurdu. Fazla bir şey yaptığım yoktu uyansın diye tokatlayıp duruyordum.

"Gitti dağ gibi adam."

"Dağ gibi olsa hiç gider miydi? En fazla tepe gibidir."

"Tepe senin babandır."

"Sen benim babama tepe mi diyorsun?"

"Tepe tepedir baban babandır, sakin olalım."

"Yok yok bu benim babama tepe dedi."

"Lan bir susun." Diyerek arkamı döndüm. "Vır vır vır siz erkeklerde de bir çene var maşallah yani. Birde kadın dırdırından bahsediyorlar kendi çenelerinden haberleri yok."

Tekrar Emre'ye döndüm "Emre armut dersem uyan, elma dersem uyanma. Armut."

"Ne kadar profesyonel yöntemler." 

Diyen şahısla derin bir nefes alıp bıraktığım bıçağı aldım ve doğrulttum. "Yöntemlerim hakkında bir kelime daha edersen üstünde bambaşka yöntemler uygularım." Dediğimde ağızına fermuar çekip yerine oturdu.

"D-Defne?" Emre'ye döndüğüm an yavaş yavaş açılan gözleri beni görür görmez kocaman hortlak görmüş açıldı.

"Tövbe euzubil-" daha cümlesini bitiremeden tekrar bayıldı.

Ama ebenin-

"Yapma ama, yapma böyle ya." Evet yüzümdeki makyajı silmemiştim ama ben nereden bilebilirdim uyandığı ilk an geri bayılacağını?

"Yeter ama kankacım böyle olmaz, ben senin başında akşama kadar bekleyemem." Dedim ve ayağa kalktım. "Hadi eyvallah." Diyerek yukarı çıkmaya başladım.

Emre bir kere daha bayılmadan yüzümdekini çıkarmam lazımdı.

...

"Oğhh çok şükür yarabbim." Her gün yüz ton makyaj yapanlara Allahtan sabır diliyorum.

Elimdeki havluyla bu evdeki odama girip Emre'nin bana temin etmiş bulunduğu yatağa ilerledim ve kendimi bıraktım.

Ve bir saniye bile sürmeden hop o güzel aklıma Alperen düştü.

Çık oğlum aklımdan, yeter düş yakamdan.

Yada düşme vazgeçtim.

İstemeye isteyeme telefonumu elime alıp konuşmalara girdim, ama o an ne hikmetse parmaklarım kendine kendinlerine hiç beynime sormadan yazmaya başladılar.

Allahın mucizesi işte gördünüz mü?

...

Uyuyamıyordu Alperen.

İnanabilir musunuz?

Günde 27 saat uyuyan Alperen, uyuyamıyordu.

Sağ dönüyor, sola dönüyor, 3 yorgan örtüyor, yorgansız deniyor, 5 yastıkla deniyor, yastıksız deniyor, tişörtlü yatıyor tişörtsüz yatıyor, koyunları sayıyor keçileri kaçırıyor...

Ama uyuyamıyordu.

Oflayarak ayaklandı, başına ağrılar girmeye başlıyordu, Defnesizlik kafasına vurmuştu.

Ağır çekimde aşağı indi, bir kaç günlüğüne şehir dışına çıkmışlardı, böylesi ne Defne için neden kendi için hiç iyi değildi ama işte hayat bazen seçenek sunmuyordu.

Doktorun olarak! {Yarı Texting}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin