Doktorun olarak! {Yarı Texting}

48

1636 kelime yazısıyla bakışıyoruz...

Yorum ve oyları unutmayalımmm

Göz devirdim ama salak salak sırıtmamak için içimde büyük bir mücadele veriyordum.

Küçük benim kopyam olan bir kız çocuğu hiç fena olmazdı...  

"Affettin mi?" Diyerek kafasını omzuna yatırdı.

Affet kız artık şu adamı yeter süründü iyice.

Derin bir nefes aldım, "Maalesef." Diyerek konuşmaya başladığım da gözlerinde ki 'yine mi' ifadesiyle neredeyse gülecektim.

Üzgün surat ifademi koruyarak "Maalesef, yine seni ve o çeneni çekmek zorunda kalacağım." Dediğimde gözlerini kapatıp rahatlamış bir nefes verdi.

Adam öyle bir nefes verdi ki çıkışta iki rekat şükür namazı kılsa şaşırmam.

"Çok şükür yarabbim." Diyerek beni kendine çekip sıkıca sarıldı. Bende gecikmeden kollarımı beline doladım. 

Tam dedim 2 dakika huzuru buldum Alperenin yine konuşacağı tuttu.

"Defne?" Dedi. Demez olaydı. Alperen bu ses tonuyla konuşmaya başladıysa sonu genelde iyi bitmiyordu.

"Huzurumu bozacak bir şeyse söyleme."

Beni umursamayarak "Hani biz yeni evlendik sayılır ya?" Dedi.

"Eee."

"Yeni evliler ne yapar?"

Boş bulunup "Çocuk." Dedim. 

Hemen arkasından dediğim şeyi idrak edince gözlerimi büyültüp "Ço- çok şey demek istedim." Diyerek düzelttim.

İkinci cevabımı tabikide kabul etmedi. "İlk cevabı kabul ediyorum." Deyip elini sırtımdan aşağı doğru kaydırmaya başladığın da yutkunup hemen uzaklaştım. "Aklın hep ona çalışıyor seninde ha." Diyerek içeri doğru yürüdüm.

Aniden bir sıcaklık basmıştı.

Camı açıp biraz hava almaya çalıştım.

Alperen'de arkamdan gelerek "Defne seni zorlayacak değilim güzelim." Diyerek arkamdan sarıldı. "Bana hazır olmadığını söylemen yeterli." 

"Sorun o değil." Diyerek yüzümü ona çevirdim. 

"Neymiş sorun?"

Utanıyordum.

"Başım ağrıyor."

"Yemezler." Diyerek güldü. "O bahane için daha zaman var."

Derin bir nefes alıp doğruyu söyledim "Azıcık utanıyor olabilirim." Dediğimde gülümsedi. "Utanmadığın zaman söylersin o zaman." Diyerek elimden tutup yatağa çekti. "Şimdilik film izleyelim bakalım."

Birlikte yatağa yerleştik ama benim aklım demin ki konuşmada kalmıştı. Şimdi burada biz bizeyiz, doğruları konuşalım. 

İstiyor muyum? Evet.

Utanıyor muyum? Evet.

Kendi kendimi 'bugün olmazsa yarın olacak oda olmazsa ertesi gün' diyerek cesaretlendirdim.  

Kafamı ona çevirip derin derin nefes alıp heyecanımı dizginlemeye çalıştım. 

İşe yaradı mı? Hayır. 

Yinede yapacak mıyım? Evet.

Kumandayı elinden alıp televizyonu kapattım. Kafasını bana çevirip ne yaptığımı soracaktı ki dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Önce bir şaşırsa da şoktan çıktığı an karşılık vermeye başladı. Tam elleri belimi keşfe çıkmıştı ki kendini durdurup benide uzaklaştırdı.