~İSYANKÂR🫀~

~Ayaz~

Keyifli okumalar dilerim 🫀

...

Sıla'nın anlatımından;

Şeyma'yı yürütmeye çabam yüzünden kesik kesik nefes alıyorken aniden gelen keskin ve yüksek ses tüylerimi diken diken etti.
Silah sesiydi..

Lanet olsun hepsini kontrol etmiştim..

Aniden arkamı dönüp az önce bayılttığımı sandığım şimdi ise elindeki silahı öne doğru hedef almış olan adama baktım. Belli ki rol yapmıştı. Hemen ardından silahın hedefine baktığımda Çilen olduğunu görmemle dünyam başıma yıkıldı.

Çok korkardı o, ölesiye hemde..

Şimdi ise donmuş bir şekilde durduğunu görebiliyordum. Arkamı döndüğüm gibi yeni hedefi ben olan adama en sağlamından bir yumruk vurup tekmeyi karnına geçirdim.

Sanırım boşa vurmuştu adam.

Şeyma ile Zemheri'ye baktığımda şokla Çilen'e bakıyorlardı.
Kaşlarımı çatılırken uyuşmuş kafam ile ne olduğuna bakmak için yanına gittim ve yüzünü kendime çevirmeye çalıştım. Ona dokunduğum anda ellerime sıcak bir sıvı bulaşınca daha ne olduğunu anlayamadan kollarımın arasına yığıldı..
Onu koltuk altlarından kavrayıp tutup yere oturturken bir yandan da bağırıyordum.

"ŞEYMA AĞLAMAYI BIRAK YİĞİTLERİ ÇAĞIR HEMEN!"

Az önce hissettiğim ıslaklığın kaynağını aramak istercesine elimi omuzlarında gezdirdim. Sonunda bulmuştum. Dirseğinin biraz üstünden geliyordu ıslaklık..

Vurulmuştu,

Lanet olsun vurulmuştu!

Benim biriciğim vurulmuştu..

Ağlamak isterken kendimi zar zor tuttum ve Çilen'in elini ellerim arasına aldım. Boğazımdaki yanma nefes almamı zorlaştırırken saçlarını okşayarak sakinleşmeye çalıştım. Güçlü olmak zorundaydım ama kendimi suçluyorken bu pek mümkün değildi.. onu koruyamamıştım..

Yine suçluydum bir öncekinde olduğu gibi hatta onun öncesinde olduğu gibi.

Ben suçluydum...

Lanet olsun ki yine ben, yine ben suçluyum...

🤍

Önümüzde yeri göğü inletecek şekilde duran arabadan son hızla çıkmıştı bizimkiler. Ufuk kendini anında yere atıp Çilen'in omzunu kontrol etti. Kendisi tıp fakültesini yarıda bıraktığı için bu konulara az çok hakimdi. Çileni ona bırakırken az sonra konuşmaya başladı. Bu sırada Yiğit elini saçlarının arasından geçirmiş bunu yapanlara bağırarak sövüyordu.

"SİZİ BULUP BELANIZI SİKMEZSEM BANADA YİĞİT DEMESİNLER LAN!"

Şeyma herşeyi anlatmıştı belli ki.

Bağırışının ardından ateş barındıran gözlerini bana çevirmişti. Bu ifadeyi tanıyordum, ne zaman bir şey olsa bu ifadeyle bakan gözler bana dönüyordu. İğrenti, suçlayıcı bakışlar. Bu ifadeden sonra ne olacağını bilecek kadar alışmıştım.