~İSYANKÂR🫀~

~Kaçış~

Keyifli okumalar dilerim 🫀

...

Üzerimde bir ağırlık, gevşemiş vücudumda bir sarsıntı hissediyordum. Ne zaman uyuduğumu idrak edememek beni uyanmaya zorluyorken aynı zamanda nerede olduğumda beynimi meşgul ediyordu.

Beynimi yokladığımda bulanmış zihnime bir çift görüntü sızdı.
Kızların çırpınışları ve benim Asaf'ın kollarında bayılışım..

Bütün olanlar yeniden kendini hatırlattığında beni sarsan yollara ve tepemdeki hareketlenmeyi umursamayarak sinirli bir şekilde hızla doğruldum.

Lanet adam! Ama ben bunu ona ödetmez miyim..

O an gelen çığlık ve ensemdeki ağrıyla kafamı tepemde duran kişilere vurduğumu anladım.

"BURNUMM!.."

"Kızım ne yapıyorsun ya, kafamı kırdın..!"

"ÇİLEN!"

Tanıdık gelen sesler ile kafamı kaldırdığımda hepsinin bir yerlerini tutarak bana sövercesine baktıklarına şahit olmuştum.
Elimi enseme attığımda ise biraz şişmiş olduğunu hissettim.

"Asıl siz benim kafamı kırdınız! Hem tepemde ne duruyorsunuz. Başka yer mi yok."

Bunu dememle hepsi sıkıntıyla bana bakıp yorgunlukla yattığımı yeni fark ettiğim yatağa çöktü.

"Hepimiz uykumda resmen dövdün Çilen Hanım hâlâ kafanı kırdığımızı mı söylüyorsun!"

Konuşan Hazal ile anlamaz bakışlarımı ona çevirdim. Bu bakışlarıma boş bakışlar eşliğinde konuşmaya başladı.

"Hepimizi oradayken bayıltmış ve bu odaya getirmişler. Senin sayende yere yapışarak uyandığımda hemen sonra yanındaki Sena'yı tekmelediğini ve onunda yere düştüğünü gördüm. Haziran bu gürültüye sıçrayarak uyandı ve bil bakalım ne oldu! Senin tekmen sayesinde hepimiz yerdeydik. Seni uyandırmaya çalıştığımızda ise bir yerlerimize kafanı geçirdin!"

Bu sinirli hali beni güldürürken hepsinin kafasını teker teker öptüm.

"Yaaa ama uykumdayken olmuş. Hem bak, bilerek beni ortaya koymuşlar ki hepinize tekme atabileyim yani onların suçu"
Hemen ardından sinirli bakışları eşliğinde kahkahalarla gülerken bana her an saldıracak gibilerdi. O yüzden hemen ağzıma fermuar çekip yanlarına yaklaştım ve meraklı bakışları eşliğinde fısıltıyla konuşmaya başladım.

"Buradan kaçmamız gerek kızlar, yoksa Özgür'ün Sena'yı bırakacağı yok ve benim öyle bir şeye izin vermem. Ona sözü geçen bir tek Asaf var o da bu olaya sessiz kamamı istiyor ve tabiki onu dinlemeyeceğim" Ardından sırıttım.

"Tek seçenek kaçmak ve polise gitmek."

Onlar bunu düşünürken Haziran'dan ses yükseldi.
"Ya bizi yakalarlarsa o zaman ne yapıcaz?"

Ona kararlılıkla baktım.
"Böyle birşey olmayacağı için düşünmemize gerek yok ama binde bir ihtimal olarak diyelim ki yakalandık, işte o zaman benim yumruklarım ne güne duyuyor."

O adamları yere serebilirim! Yapabilirim...

Elimi yumruk yaparak havaya kaldırdım ve sırıttım.