~İSYANKÂR🫀~

~Sinir~

Keyifli okumalar dilerim 🫀

...

Hastanede uyanmamın ardından 3 saat geçmişti. Bu sırada ara ara kendimi acıdan ağlarken bulurken verdikleri serum sayesinde daha iyi olmuş ve hastaneden eve terfi etmiştim. Bu arada Sıla'ya olanlarıda sormaktan geri durmamıştım. Anlattığına göre Asaf Bey ben arabada bayıldıktan sonra apar topar hastaneye getirmiş sonra bir anda kaybolmuştu. Bu yaptıkları için ona teşekkür amaçlı bir şeyler yapmayı düşünüyordum..

Her ne kadar ilk karşılaşmamız ve sonra olanlar pek hoş olmasa da belki iyi anlaşırız diyerek geçmişe çizgi çekerek ona kek yapıp götürmeye kadar gelmiştim. Evet evet yanlış duymadınız ben Asaf Beye kek yapıyordum..

Çilen sen kafanı çarparken kaybetmiş olmayasın..o uyuz adama ne diye kek yapıyosun.

O uyuz dediğin adam olmasaydı şimdi kaybettiğimi düşündüğün kafamda mal mal konuşan sen olmazdın, emin ol iç ses. YOKSA SİNİR BOZAN SES Mİ DEMLİYİM!

Aman bee ne halin varsa gör senin-

Atrafımda zaten bir karmaşa olduğu için kafamdakine katlanamayarak iç sesimi susturup yaptığım işe devam ettim. O sırada anırarak gülen bizimkileri pek umursamayarak kapacağım kekin malzemelerini internetten baktım.

Masanın etrafına topladığım malzemelere bakarken bir anda aklıma gelen şeyle telaş yaptım. Evde kakao kalmamıştı..
Geç olmadan keki yapmak isterken içeriye seslendim.

"Ufuk! bi baksana deli oğla-"
Seslendiğim gibi bir lafımı bağırış kesti ve gürültü koptu. Kaşlarım çatılırken daha ne olduğunu anlayamadan Ufuk ardından Yiğit bakış açıma girdi.

Ufuk beni gördüğü gibi koşarak gelerek arkama saklanırken ne olduğunu anlayıp sırıtmaya başlamıştım. Yine canları sıkılmıştı belki. Bu tür kavgaları en az günde bir oluyordu, ben dahil herkes bu duruma alıştığı için kimse takmıyordu.

"Çilen, valla bu sefer birşey yapmadım kurtar beni bu caniden."
O sırada öne doğru hamle yapıp ufuğu kolundan çekip yanına almaya çalışan Yiğit yüzünden dahada geriye gitti. Etrafına kendini korumak için bir şeyler bulma umuduyla bakınırken araya girip "Allah'ım çıldıracam ha!"diye çemkirdim.

"Sen onu bu pis maymuna sor. Gel lan buraya ağzına sıçacam sen bekle!"

"Ufuk?"diye arkama bakarak soru sorarcasına konuştum.

"Bana inan valla bu sefer birşey yapmadımm kurtar beni.."
Masum emrah bakışları Yiğitle buluşunca aniden değişerek yerini sinsi bir sırıtmaya bıraktı.

"LAN SORUN ORDA İŞTE BİR BOK YAPMIYOSUN! ALLAHTAN BİR ŞEY İSTEDİK İLLAKİ GICIKLIK YAPICAKSIN SE-"

"Ben gıcıklık yapmıyorum bir kere sen hak ediyorsun, şimdide karşıma geçip beni tehtid etmeye çalışamazsın!"
Ufuğun bugün kahvaltıda yürek yiyip yemediğini merak ederken aklıma bir anda kek gelince bunlardan hayır gelmeyeceğini anlayıp çantamdan para almak üzere Ufuğun önünden çekildim.

"Ne haliniz varsa görün, ben
kaçar. Ha bu arada dikkat edin, buralar dağılırsa ölüm fermanınızı imzalamış olursunuz."
Parmağımı sallayarak konuşmuştum. Bu arada evet, kavga etmelerine değil buraların dağılmaması konusunda uyarıyordum.