TO BE WITH HIM (COMPLETED)

Chapter 10 Part 2

Chapter 10 Part 2

Alas diyes na ng gabi pero hindi pa rin ako nakakatulog. Nag e echo kase ang sinabi niyang nagpagimbal talaga sa aking sistema.

'Can I court you. '

'Can I court you. '

'Can I court you. '

'Can I court you. '

'Can I court you. '

Arrrgggghhh I hate you evil! 

Pagkatapos niya kaseng sabihin yun sa sinehan, ay hindi ko na siya kinausap.  Of course, nagugulat na nga ako sa mga ikinikilos niya dadagdag pa ang letseng 'Can I court you. ' niya. Dravin is really professional for making me uneasy. Paano niya nasasabi ang ganun, na..  na liligawan niya ako,  wala pa namang 1 week na magkakilala kami!  Tss..  Bipolar talaga.  Hindi ko na namalayan na nakatulugan ko na ang pag iisip.

****************************

"Cellie!"

"Arvey!" Nakangiting bati ko. Ngumiti din siya at lumabas na naman ang cute niyang dimple.

"Ang aga mo ata ngayon." naka ngising sabi niya. Nagpupunas siya ng pawis. He is wearing a basketball uniform. Oh He's a varsity. "Sorry, katatapos lang ng try out namin, magpa palit na sana ako ng uniform ng makita kita."

"Maaga kase ang pinsan ko ngayon nakikisabay lang ako." Ngumiti ako sa kanya. "Ayos lang,  sige na mag shower ka muna nangangamoy ka na." Biro ko. 

Agad niyang inamoy ang sarili, natawa ako sa ginawa niya. "Biro lang!" natatawang sabi ko.

"Sorry I take you seriously."

"Ahhh!  Arvey ano ba!" Saway ko ng yakapin niya ko at imamoy sa sarili niya.

"Ngayon mong sabihin kung nangangamoy ako." Nakangising sabi niya.  Kumawala ako at tumawa.

"Oo na, mabango ka na,  tss.  Alis na! Shoo..." Naka ngiting taboy ko.

"Ok ok!  See you later beautiful." nag tsk lang ako at nagtungo na sa room.

Dravin is already there, sitting while his eyes close.  Taimtim ko siyang tinignan, why so perfect Dravin? Papasa na siyang modelo sa maynila swear. 

"Stop staring." He slowly open his eyes and stare at me intimately, not minding our classmates who seems busy naman.

"I'm not staring." I defended myself and rolled my eyes bago umupo. Kahit nakaupo na feeling ko nakatingin pa rin siya sa akin mula sa likod. 'Ok Cellie! Stop being paranoid.  Hindi yan seryoso sa sinabi niyang liligawan ka niya.' I silently murmured to myself.  Nasaktan ako sa naisip pero hindi ko alam kung saan galing yung pakiramdam na yun. I don't like him anyway.

/////////////////////////////

Isinubmit ko na ang try out form ko.  Sumali kase ako sa volleyball, nagpapa try out kase ang team. Hindi ako magaling pero marunong naman ako kahit papaano.  Required kase every students na may sasalihang sports.

Bumalik na naman ang Bipolar na si Dravin hindi na naman kase ako pinapansin.  Tsskk...  Sabi na eh,  hindi talaga siya seryoso nakakainis lang lagi na lang ako napapaisip kung may problema siya pag hindi niya ako pinapansin,  yang ugali niya na yan ang ayoko tss..

Dahil wala namang klase uuwe na ko. I don't have a lot of friends to hangout with, too bad.. 

Nasa waiting shed ako naghihintay ng ticycle ng biglang may humintong kotse, maganda ito, hindi ako maalam sa mga kotse pero tulad ito ng mga kotse sa maynila.  Siguradong mayaman ang may ari nito.

Bumaba ang salamin nito at nakita ko ang pinaka gwapong mukha dito. Dravin...

"Get in."

Hindi ko siya pinansin.  Naglakad ako ng konte para tumingin kung may tricycle na,  nang humarang na naman siya sa view ko. "What?!" singhal ko.

"I said get in or bubuhatin kita?!" banta niya.  Arrrgghhh You evil!

Padabog akong sumakay agad naman tong umandar. Hindi ko siya papansinin manigas siya diyan. Matagal na katahimikan ng bigla siyang magsalita.

"Hey!"

"Galit ka?"

Tinignan ko siya ng masama.  Pero hindi ko siya sinagot.

"Sungit." bulong niya na narinig ko naman.

"Masungit?  Ako pa ang masungit?!  Pagkatapos mong hindi ako pansinin kanina, may pasabi sabi kapang 'Can I court you. ' kahit hindi ka naman seryoso!!! Leche kang bipolar ka!  Pinaglalaruan mo ko!" hiningal pa ako ng masabi ko yun.  He stopped the car and stare at me half smiling. Amusement are visible in his eyes! Curse you Dravin.  I rolled my eyes at nag iwas ng tingin.

"I really like if you like this." matiim niyang sabi. Napalingon ako sa kanya.

"Like?  Hindi ako natutuwa!" sagot ko.

"Para kang girlfriend ko eh nanliligaw pa lang ako." sabi niya at dinugtungan niya pa ng tawa.

"Pumayag ba ko?  Stop dreaming." Sabi ko.  Nagdilim ang mukha niya.

"I don't care whether you like it or not I still going to court you!"

"Bahala ka,  basta sinasabi ko hindi kita sasagutin." inis ko pa ring sabi.

"Let see then." kumpyansa niyang sabi.  "And about kanina na hindi kita pinansin. Nagselos kase ako." Napatingin ako sa kanya. "I saw you and Arvey, He hug you and you laughed I feel Jelous,  hindi ka tumawa sa akin ng ganun." Sabi ni Dravin at nag iwas ng tingin.

Dahil lang don? My ghaadd napaka immature mo Dravin!

Pag tapat sa bahay, bubuksan ko na sana ang pinto ng unahan niya ko.  Ang bilis niyan naka ikot.

"Sige na pasok kana." Tumango ako.  Pero di pa ako nakakatalikod ng hinila niya ako sa braso. Nanlaki ang mata ako ng yakapin niya ako.

"I miss you." bulong niya.

Nang makabawi bahagya ko siyang tinulak. "Ano ba Dravin!" baka makita ka ng pamilya ko." Lumingon lingon ako sa paligid.

"Let them see us then." Matapang niyang sabi.

"tse! Sige na pasok na ko,  ingat ka na lang." Ngumiti siya and wave at me as good bye. Tatalikod sa na ako ng hilahin niya ako sa braso. "Ano naman ba?!" inis kong sabi pero natigilan ako ng maramdaman ang malambot niyang labi sa noo ko.  And hell!  I find it sweet.  Damn!

"See you tomorrow."

"Dravin?" I called him.

"Hmmm?"

"What the hell!" I said and he just chuckled. Damn you evil.

*************

To be continued.

-hailmerry