Oh Mari Korede hayatını yaşıyan mutlu bi lise öğrencisi, taki hayatını mahveden Park Jimin'le tanışana dek! Mari Jimin'den ne kadar kurtulmak istesede Jimin onu bırakmaz. Bakalım neler olacak?
"Napiyorsun Mari?"annem garip bi tonla sordu. Tabi bende normal bişey yapıyor sayılmıyodum. Benim için normal olan şey annem için değilde. Napıyordum derseniz karşı komşuyu görmeye çalışıyordum o da Jimin. Hehe SAPIK FELAN DEĞİLİM!
"Şey ağaçtaki kuşlara bakiyordum,"dedim ve garip bir gülümseme oluştu yüzümde. Yalan söyliyemiyorum😄. "Kızım ben orada hiç ağaç göremiyorum." Shit... YALAN DÜŞÜN. "Eeee ağaç arıyordum ama yokmuş. Bence ağaç dikmeliyiz demi anne. OKSIJEN MİSSS!" Annem tuhaf bakışlarla odamdan çıktı.
Acaba dürbünmü sipariş etsem? Dur ne düşünüyom ben yaaaa!
"Mari YEMEĞE!"diye seslendi annem. Koşarak aşağıya indim ve TAVUK! Dünyanın en güzel yemeği. Ahh yerken azımda çiğneme anı ve tadını aldığım an = CENNET! Böylebi lezzet yok.
"Kızım bakcağına gel otur,"dedi annem. "Dur anne ilk bi fotoğrafını çekiyim," dedim ve annemin tuhaf bakışlarıyla yine karşılaştım.
Tavuk:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Intagram- Annemle tavuk keyfi!
Ve yemeğe başladık ve tam o anda Jimin geldi aklıma. Götürsemmi acaba tavuktan. O benim kaçmama yardım etti ve ben teşekkür bile edemedim. "Anne... tavuktan karşı komşuyada götürebilirmiyim?"diye sordum. "Yeni taşınanlaramı? Olur. Hem bendende selam söylersin. Bi ara gelsinler,"diye cevap verdi.
Ben tavuk ayırıp. Götürmeye gittim. Kıyafetimi bile düşünmedim. Aslında düşünmem lazımdı ondan hoşlanmıyorum ama aynı sınıftayiz ve beni kötü bi kıyafetle görürse dedi kodular yapa bilir. AMA BEN AKLIMI KULLANMAMAYI SEÇTİM.
Kıyafet:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Kıyafetim çok açık saçık ama ben bunu evde giyiyorum bi kere ve tek annem var evde o yüzden sorun yok ama değişmek çok uzun sürer ben tembel biriyim ve tembelliyimi korumam lazım. Felan filan!
Jimin kapıyı açtı ve beni görünce şaşırdı. "Mari... napiyosun burada ve hava soğuk değilmi bu kadar kısa giyinmişsin?"diye sordu. "Ev sıcak o yüzden sorun yok,"diye cevap verdim. Bunlar olurken arkamdan iki adam geçti ve sırıtıyorlardı. Jimin fark etti ve üstümu düzeltip içeri çekti beni. "Bu kadar açık giyinmek iyi değil. Hem bak sana zarar vere bilirler. DİKKATLİ OL. Hiç bir erkeye güvenme..."dedi ve ortam tuhaf oldu çünkü o da bi erkekti. Bana bi süre baktı ve bi süre sonra bacaklarımı battaniye ile kapattı.
Jiminin gentleman kısmını görüyrum! "Niye geldin?"diye sordu. "Eee, sana tavuk getirdim ve teşekkür etmek istedim okulda olanlar için,"dedim. Bana baktı ve üstüme atladı. Jimin üstümde ben altında. NAPIYO BU! "Sana her erkeye güvenme demiştim demi bende sayılıyorum!" Noldu Jimine daha demin ne kadar tatlı konuşuyorduk. Sanki teşekkür etmemi istemiyormuş gibi!
"ÜZERİMDEN ÇIK!" ve çıkmadı. Yavaşça yaklaşmaya başladı. Yüzlerimiz 1 cm aralıklıydı. "Hahaha!"diye gülmeye başladı. "Bu sana ceza olsun. Teşekkür etmene gerek yok. Tavuklarıda afiyetle yiyecem." Şakamı yapıyordu! Çok korkmuştum. YOOOO AĞLAYAMAM! Tutamıyorum kendimi! Gözlerim doluyor ve evet ağlıyorum. "EEEEEEEEE! ÇOK KORKMUŞTUM JİMİN! Bİ DAHA BÖYLE ŞAKALAR YAPMA! EEEE!"
Kol... birinin kolu beni sarıyor! Jimin... bana sarılıyor ve şarkı söylüyor (Butterfly). Sesi çok guzel. Yavaşça ağlamam durdu ve kendimi çok güvenli hissettim.
"Niye teksin?" O anı bölüp soru sordum. "Annem ve babam iş gezmelerine çok çıkyorlar ve sadece ayda 1 görebiliyorum onları. Bu yüzden."
Telefonum titredi ve annemden mesaj! OLAMAZ KAÇ SAATTEN BERİ JİMİNİN YANINDAYIM BEN!
"Jimin ben kaçar!" Diyip eve döndüm. "Napiyodun kızım?"sordu annem endişelli bir şekilde. "Annesi çok sohbet etti anne napiyim," diye yine yalan söyledim. Odama çıkıp yattmaya çalıştım ama Jiminin sesi aklımdan çıkmadı. HEHE!
