Perfect Man // P.J.M

♡16♡

Mari:

Ona sorduğum soru ile olduğu yerde kalmıştı. "M-mari bunu nereden çıkardın?" NE DEMEK NEREDEN ÇIKARDIM!? "Benimle eskisi gibi ilgilenmiyorsun yada ne bileyim benimle o kadar sık konuşmuyorsun." Dediğimle ne yapacağını şaşırdı. "Şey... sen beni size davet ettin bu yüzden teşekkürler. Sende bize gelmek istermisin? Hem kahve içer konuşuruz." EVİNE DAVET EDİYOR BENİ ve günahınıda aldım ama her neyse... NE DESEM?! "O-OLUR!" Niye bağırdıysam bir an çıkı verdi işte.

Jimin'in evine 2. kez gidişim ama niyese garip hissediyorum. Bana kahve ikram etti ve konuşmaya başladı. "Mari senin başka erkeklerle olman hoşuma gitmiyor. Seni çook kez uyardım fakat beni umursamadın bu yüzden bende seni umursamamaya karar verdim." Çok şaşırmıştım ama bi bakıma haklı. "S-SEVGİLİM DEĞİLSİN İSTEDİĞİMİ YAPA-" tam cümleyi tamamlıyacakken üstüme kahveyi döktüm! Niye heyecanlanıyorsam?! "YANDIM ANAM YANDIM!!!" diye bir güzelde bağırdım. "Mari.... İYİMİSİN!"  "KÖRMÜSÜN OĞLUM ÖLÜYOM!" Birbirimize bağırmaya başladık. Tam Jimin'e bir daha bağıracakken ellimden tuttu ve odasına çekti. Odasında bir tane beyaz gömleyi bana uzattı. "DAHA ÇOK YANMADAN DEĞIŞTİR!" Artık niyese yanıkları hissetmiyorum.

Gömlek Jimin kokuyordu. NE DÜŞÜNÜYORUM BEN?! Sakin sakin sakin. Aşağıya indim... ve Jimin'in gözü bana döndü. "Mari iyimisin?"  "Evet iyiyim." Ellerimde ve gobeğimin bazı kısımlarında yanık izleri vardı ama o kadar ciddi değildi. "Gel şu yanıklara bakalım." GÖBEĞİME DOKUNMİYACAK DEĞİLMİ? EVET EVET NEB YAPARIM O KISMI! Niyese endişeli bir biçimde yanına gittim. Yanık kremini almış beni bekliyordu. Kollarımı açtım ve sürmesini bekledim. Kremi küçücük parmaklarına sürdü ve benim kolumda gezdirmeye başladı. Tuhaf bir hisdi.

Bitirdikten sonra bana baktı ve sordu "Başka yerinde yanık varmı?" Yani diyemem göbeğimde var... sürmeye kalkışmaz herhalde zaten izin vermem. O kadar yapacağını yaptı. Kafamı 'hayır' biçiminde salladım. Gözlerimin içine baktı ve bir süre sonra ağzını açtı. "Benden başka erkeye bakma olurmu." Kafamı 'olur' biçiminde salladım ama çok çabukmu yumuşadım acaba?

Etrafta garip bir sessizlik oldu... benim telefonum böldü tabi. ANNEMDENDİ! UNUTTUM! BİR GÜN KADININ YÜREĞİNE İNDİRECEĞİM AMA NE ZAMAN?! "Benim gitmem lazım," diyerek hemen çıktım.

"KIZIM NEREDESİN?"  "Pardon anne Jimin'le konuşmaya dalmışım." Hemen odama çıktım ve ilk işim gobeğimdeki yanıkları tedavi etmek oldu. Sonra ise Jimin'le konuşmamızı tekrar düşündüm. BU ÇOCUK ÇOK GARİP! SANKİ SEVGİLİSİYİM!