Senin Peşinden | JJK ✓

Eve Dönüş

Onu öpmek endişemi giderir sanmıştım ama öper öpmez belime doladığı kolları ne yaptığımı fark etmemi sağladı. Böyle yapmamalıydım, bu olmamalıydı ve yanlıştı. Dudağını hareket edip ettirip üst dudağımı dudaklarının arasına aldığını hissettiğim an ellerimi göğsünün üstüne koyup onu hafifçe itekledim. Dudaklarımız ayrılmıştı ama burnu hala burnuma değecek kadar yakın duruyordu. Yaptığım şey yüzünden utançla gözlerimi kapattığımda beni kendine çekerek sıkıca sarıldı. Onun kollarında olmak beni az da olsa sakinleştirirken biraz böyle kalmamıza izin verdim. Kafam eğik olduğu için tam göğsünün üstünde duruyordum ve kalp atışlarının hızını duymak hoşuma gidiyordu.

" Neredeydin ? " ağlamaktan kısılmış olan sesimle konuştuğumda bana biraz daha kollarını doladı, bana kendimi nasıl iyi hissettireceğini çözmüş gibiydi. Ne öpmek ne de başka bir şey, sadece ona sarılmak bana iyi geliyordu.

" Pencereden dışarı bakıyordum ve aşağıda bir adam olduğunu gördüm, geçen gün seni takip eden o mu diye sormak için indim ama yoktu. " kollarımı ondan çekip inanamayan gözlerle ona baktım. Ne demek aşağıya inip baktım ? Kendine bir zarar gelebileceğini hiç mi düşünmüyordu? Ben biri tarafından takip edildiğimi zaten biliyordum ama bu kadar olacağını da tahmin etmemiştim.

" Sen, sen bunu nasıl yaparsın ? Hadi sana birşey olsaydı ? B-bu kadar aptal olamazsın !" kendimi geri doğru çekmeme izin vermişti. Sanırım yaptığının saçma olduğunu o da biliyordu yoksa geri çekilmeme izin vermezdi.

" Ben sadece seni korkutan kişinin derdi neymiş onu öğrenmek istedim " sinirle yatağa oturup saçlarımı avuçladığımda yavaşça yanıma doğru yaklaşarak diz çöktü.

" Benim yüzümden sana zarar gelebilirdi ve ben, ben o zaman ne yapardım hiç düşündün mü ? " saçlarımdaki ellerimi çekmek için bileklerimden tuttuğunda yüzünde anlamsız bir gülümseme olduğunu gördüm. Bu durumda bile gereksiz mimikler yapıp benim canımı sıkmayı başarabiliyordu.

" Benim için endişelendiğini görmek güzel " dediğinde göz teması kurmaya özen göstermişti. Onun için endişelenmeyi bir kenara bırakıyorum, ölmeyi daha göze alırdım ama yine de aşağıda kim olduğunu bilmediğimiz bir adamın peşine takılması aptalcaydı. Onunla göz temasını biraz daha sürdürüp göz devirdim.

" Asabımı bozuyorsun, peşimde birinin olduğu da kesinleşmiş olduğuna göre mükemmel bir durumun içine düştük. Her neyse artık bu katil mevzusundan sıkıldım uyumak istiyorum ama bu sefer gözlerimi açtığımda yanımda olmazsan kötü olur " surat ifademi ciddi olmak için ifadesiz tuttuğumda onunda suratı ciddi bir hal almıştı.

" Yanına geliyim mi ? " o kadar masum sormuştu ki gülmeme engel olamayarak kafamı salladım, anında üstümden atlayarak duvar kenarına geçti.

" Yalnız duvar kenarında ben yatacağım, çekil " dediğimde gözlerini kapatarak uyuyormuş taklidi yapmaya başladı. Yatağın uç kısmında yatma fikri bu evde beni geriyordu ve yapamazdım.

" Jungkook ciddiyim, yatağın uç kısmında yatamam " dememle tek gözünü açtı ve tek kaşını kaldırdı. O kadar umursamaz gözüküyordu ki onu tokatlamak istedim.

" Neden sen yatıyormuşsun ? Mantıklı bir açıklama söylersen düşünürüm. " mantıklı bir açıklaması yoktu işte, yatağın uç kısmı bana güven vermiyordu. Sanki biri gelip beni ordan çekecekmiş hissiyatına kapılmama neden oluyordu.

" Çünkü korkuyorum " dediğimde dişlerini görebileceğim şekilde sırıtmaya başladı. Surat ifadesinden birazdan aptalca bir şey söyleyeceğini anlamıştım

" Hm, bana sarılırsan bunu düşünebilirim " şimdi kaşlarını kaldırma sırası bana geçmişti. Bu resmen fırsatçılık olarak sayılırdı ve sinir bozucuydu.