ŞİİRLERLE YAĞAN YAĞMURLARIM

Saniyelerin Oldum Yağmurlarda Doğdum

Bende öyle bir tutku vardı ki
Öldü, gömüldü, kayboldu.
Bende öyle bir aşk vardı ki
Yandı, kül oldu, terketti.
Neden mi? Öyle gerekti.

Göklerde buldum kendimi,
En dolmuşluklarımda kaybettim sezgilerimi.
Hem ne ben bulabildim kendimi,
Hem de gelmiş geçmiş tüm kaderimi,
Hapsettim içime,
Hiçbir şey olmamış gibi.

Saniyeleri saydım, dakikalar oldu.
Dakikalar bitti, saatlerim doldu.
Günlerim gün geçtikçe soldu.
Gecelerdeki en tatlı gülümsemelerim buruk oldu.

Yağmurlara sarıldım.
Ne bir ana ait oldum,
Ne de an içinde kayboldum.
Sadece kendim oldum,
En seçenekli günlerimde,
Kaybetmedim kendimi,
Kendim oldum.

Acemiliklerim götürdü doğrularımı,
Doğrusuz kaldım.
Yanlışlarım çoğaldı,
Yollarımı şaşırdım.
Baktım hiçbir şey oldum.
Ne yanlışım var,
Ne de doğrum.
Kendimi oldurdum o an için,
Yaşadım her bir saniye,
Ölümle yüzleşmemek için...