Dört duvar arasında,
Kapana kısılmış bir beden,
Çıkmaz sokaktaymışçasına çaresiz ruhumla,
Aynı havayı tekrar soluduğumla,
Kaldım öylece, kendimle başbaşa.
Kömür karası düşüncelerim,
Pamuk şekeri duygularıma,
Engel de olamadı bu hayatta.
Hissettim her şeyi, küsmüşken bile duygulara,
Sarılmamışken yarınlarıma.
Yüzümü döndüm acılara,
Sırtımı döndüm canımı yakanlara.
Gene yalnız başına,
O beyaz duvarlarla,
Konuştum bu gece.
O beyazlık sömürdü içimdeki renkleri,
Kırıldı gökkuşağı severleri.
Soldum ton ton,
İşte o an anladı beyaz duvarlar,
Tek soluk olanın kendileri olmadığını.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLERLE YAĞAN YAĞMURLARIM
PoetryGök gürültüleri vardı beynimde, Çözdüm onları kelimelerimle. Döküldüler teker teker. Bazıları yeryüzüne, Bazıları ise gözlerimden çehreme.
