Bir güne istiyorum onlarca şiir sığdırmak.
Lakin içime sığmayan yalnızlık varken,
Dudaklarımdan akan kelime kelime yaşları tadarken,
Düşlediğim gökyüzüne daha dokunamıyorken,
Neyime tonlarca duyguyla yaşamak.
Hissizlik sarıyor bedenimi günden güne
O beden sessizlik istiyor soldurduğu güllere,
Tahammül edemiyor kuruttuğu gerçeğine.
Biliyor ki tek kuruyan tek solan gülleri değil.
Tahammül edemiyor içinde kaybettiği hislere.
Bir kayıptan mı ibaretim, bir ölüden mi?
Belki de bilinmezliğim seçtiğim cümlelerdendi.
Bilmiyordum ne olmak istediğimi.
Olabilirdim bulunmak istemeyen bir ölü bedeni,
Kendini toprakla kavuşturmuş küçük bir kız cesedi.
Fotoğraf: Bana aittir. Gene siyahlaşmış güllerimi gökyüzüne karıştırmak istediğim bir geceydi. Umarım dikenleri yıldızları rahatsız etmez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİİRLERLE YAĞAN YAĞMURLARIM
PoetryGök gürültüleri vardı beynimde, Çözdüm onları kelimelerimle. Döküldüler teker teker. Bazıları yeryüzüne, Bazıları ise gözlerimden çehreme.
