İZ [bxb]

3

"Evet ben."

Artık bu karşılaşmalar sonucunda farklı şeyler mi anlamam gerekiyordu. Sevgilisinden yeni ayrılmış biri olarak ondan ufakta etkilenmem yanlış mı olurdu diye düşündüm ama sonra aklıma onun benimle çıkarken aldatması yanlışken benim küçük bir etkilenmem niye yanlış olsun? İyice saçmalamıştım.

"O kadar karşılaştık ve ben senin adını bile bilmiyorum." Dedim işaret parmağımı bardağımın oval kısmında gezdirirken.

Gözlerini bana değdirip bardağında ki içkisini tekte bitirdi barmenden yenisini istedikten sonra vücudunu bana döndürdü. "Aras ben"
elini uzattı.

Elini sıkıp "Efe ben de." dedim. Konuşmayı devam ettirmeli miydim ettireceksem nasıl?

Gözlerime bakıp dudaklarının kenarı kıvrıldı. Dudaklarını aralayıp geri kapadığında bir şey söyleyeceğini ama vaz geçtiğini anladım. "Söyle istersen içinde tutma yara olur sonra." Dedim. Daha ne kadar saçmalayabilirdim şu an?

Kısık sesli bir kahkaha attı. Yanımda oturduğu ve bana yakın olduğu için duymuştum.

"Neden bu kadar dertlisin? Merakımdan değil seni bir kaç kez kampüste görmüştüm ve böyle değildin merak ettim."

Çocuk bile bir kaç kere beni görmüştü ama ben daha yeni görüyordum. En kısa sürede bir göz doktoruna gitmeliydim.

"Yakın arkadaşımla bozuştuk bayağı o yüzden."

Alaycı şekilde gülüp yeni gelen içkisinden bir yudum alıp geri koydu. Dudaklarını yaladı. Dudakları çok güzeldi.

"Güldürme beni efe sizin sevgili olduğunuzu biliyordum." Gözlerimi ne kadar açtım bilmiyorum ama ona doğru baktım.

Bilmesi çok zordu okulda buna çok dikkat ediyorduk. "Nasıl?"

Hiç inkar etmedim saklayacak bir şeyim yoktu ki artık sevgilim değildi.

"Sizi arabada öpüşürken görmüştüm. Her neyse anlat bakalım neden ayrıldın?" Bardağımı yenilemesi için barmene uzattım. Uzun bir konuşma olacaktı.

Saçma salak her şeye gülmeye başladığımda kafamın gidik olduğu anlaşılıyordu. Aras bana rağmen daha ayık ve bilinçliydi.

Ne kadar içmiştim neler anlatmıştım hiçbir fikrim yoktu. Bir ara canım sıkılıp kalabalığın arasına karışık dans bile etmiştim.

Saatin iyice geç olmasıyla kalkma vaktinin geldiğine dair bir şeyler zırvaladı Aras ama onu asla anlamıyordum bayık gözlerimle yüzüne bakıyordum.

O ise bu halime gülmemek için zor duruyordu. Arada gözlerim dudaklarına gidip geliyordu onu öpmek istiyordum.

Kafamı sallayıp bu fikri aklımdan çıkardım. O ise hesabı ödeyip beni kolumdan tuttu. "Ben kendi hesabımı öderdim sen niye ödüyorsun?"

"Sen bu halde para sayabilir misin acaba? Hem siktir et ne olucak bir dahakine sen bana ısmarlarsın olur biter."

Bu fikir kafama yattınca ağzımı kapadım. Bu bir daha görüşeceğiz anlamına geliyordu. Muhtemelen beni arabasına doğru götürüyordu.

"Ama arabam burada kaldı. Beni göremezse üzülür ağlar onu da alalım nolurr."

Muhtemelen şaşkın gözler ile bana bakıyordu ama arabam üzülebilirdi.

"Bir şey olmaz ben onunla konuştum. Burada bekleyecek seni."

Gözlerimle arabama bakıp ona el salladım. "KENDİNE DİKKAT ET TANIMADIĞIN BİRİNDEN BİR ŞEY ALMA TAMAM MI?" Diye bağırdım arabama.

"Sen ciddi olamazsın efe araba amına koyayım o araba." Kaşlarımı çatıp ona baktım.

"Ne kızıyorsun küçük daha o bilmez."

Kollarımı birbirine bağladığımda beni arabasının ön kısmına oturttu önümde kemerimi bağlamak için eğildiğinde kendisine has kokusu burnuma dolarken fena etkilenmiştim. Kendisi sürücü tarafına geçerken kemerini bağlayıp motoru çalıştırdı.

"Nereye götürüyordun beni?" Diye sordum.

"Evinin adresini hatırlıyor musun?"

Gözlerimi açıp ona baktım.

"Ne yani benim evim mi varr? Havuzuda var mı nasıl bir yer?"

Kaşlarını çatıp elini alnına vurdu. "Senin yanına oturan kafamı sikeyim. Benim evine gidiyoruz."

Arkama yaslanıp dudaklarımı büzerek etrafı izledim.

Kısa kısa yazıp atıyorum böyle daha güzel her bölüme olay bulmak zor bir dahaki bölüm neler olucak acaba 🤭🤭🤭🥵

Ben bunları birden yakınlaştırdım ama neyse yapacağımı biliyorum ben.