WHEN RHIAN RAMOS MET AN AVID FAN OF GLAIZA DE CASTRO

strange call

Ringing.....

Ayon!!  May tumatawag nga,  nagtaka naman ako dahil di naka save ang number ng tiningnan ko.

Marti
" Hello? "

Voice
" Hi!!  Fan ni Glaiza de Castro!!!  Hehehe "

Marti
" Who's this? "

Voice
" Hey!!  It's Rhian!! "

Marti
" Seriously?  I thought.... "

Rhian
" Hahaha!!  Sorry!!  It's really me. I intentionally erased my phone number when I dialed it on your phone,  pina ring ko lang!! Sorry!! "

Marti
" Haha!!  Mean. Kaya pala, di ko makita noong hinanap ko. "

Rhian
" Sorry!!  Bad joke!!  But,  I really planned to call you, medyo busy lang kaya medyo natagalan. So, you're not mad? "

Marti
" Nope!  You called anyway!!  Hehe! "

Rhian
" So,  can we meet?  Puntahan kita!?  Bawi ako.... Naks!  Close na tayo!!  Hehe! "

Marti
" Okay lang sayo? "

Rhian
" Oo naman. Kahit di kita fan, I'm sure harmless ka naman. Takot mo lang kay GDC!!  Hahaha "

Marti
" Wow!!  Malay mo ba,  kidnapper ako. Kidnapin kita,  tas patubos kita kay GDC.. "

Rhian
" Hahha!!  So dito talaga sa New York ha?  Saka di ako tutubusin noon,  kuripot yon!!  HHaha! "

Marti
" Hahha!  Madami na pera noon ngayon,  saka matitiis ka ba noon,  nagpabogbog nga kay dada eh!! "

Rhian
" Baliw!  So punta ako diyan,  text me your address. Kung di kita maabala. "

Marti
" It's okay,  sinsiya na ngalang sa place ko, maliit lang. Saka free naman ako bukas,  kwentuhan mo ako kay GDC.. Hehehe! "

Rhian
" Baliw ka talaga dun, noh?  Well,  nakababaliw naman talaga yon!!  Hahaha! "

Marti
" Hahaha!  Sabi na eh,  may kabaliwan kayong ginawa eh. "

Rhian
" Bye,  send me your address... "

Pagkababa ko ng phone,  di pa din ako makapaniwala. RR called me,  kaya pala.

Shame!  Wala akong pagkain,  wala akong lulutuin,  bukas pa sana ako mamalengke. Oh!!  I forgot,  have to send her the address.

I texted her...

"And,  I don't have food,  gusto mo labas nalang tayo...? "

She replied....

" I'll bring food,  but you have to pay me.. Hehehe!! "

I texted...

" Haha!!  Okays,  I'll pay the food!! "

After 30 minutes I heard the doorbell!!  When I opened it a smiling Rhian, with paper bags...

I automatically helped her carrying some bags and she thanked me with the smile...

" Ano to may pa relief goods ka? " biro ko.

" Baliw!  Pagod na akong lumabas, lutuin nalang natin,  saka gusto ko ng may kasabay kumain,  tingin ko naman magana kang kumain. " ganting biro niya sa akin.

" Wow!!  Excuse me!  Fit to noh!  Saka sa dami niyan,  bitbitin mo yan pauwi. Or,  text mo kaya GDC to come over!! " kindat ko.

Sinakyan naman niya ang biro ko.

" Eh paano ka,  siyempre pagpumunta dito yon,  siya aasikasuhin ko.!! "

"I'll be fine, as long as she's happy,  I'm happy too.. " sagot ko, habang pigil ang pagtawa.

" Napaka supportive mo talaga!!  Ngalang,  malabong mapapunta ko yon dito ngayon ng agad agad,  unlike before....... " naputol ang sasabihin niya ng napansin niyang sumeryoso ako.

" Unlike before? " inulit ko yong dulo ng sinabi niya.

Tumawa ito ng malakas...

"May pagka rebel talaga yong tenga mo noh?  Tara na nga,  pahiram muna ng kusina mo,  gusto ko ng may sabaw,  sinigang at magkakanin tayo. " sabay buhat ng mga bags pa kusina.

Sumunod ako sa kanya at umupo ako sa harap niya habang naghahanda siya.

" Hoy!  Dapat ako nagluluto,  bisita kita. "

Tiningnan niya lang ako.

" Wala akong tiwala sayo, baka lagyan mo ng pampatulog, tapos igapos mo ako!! "

" Hahaha!  Naisip mo din yon? " kunyaring hinimas ko ang baba ko.

Nagkatawanan kami.....

" Ano ka ba,  basta mahal ni GDC,  mahal ko na din!  Lamonayan!!  bawi ko.

Tawanan ulit.....

" Alam mo parang ang tagal na nating magkakilala,  honestly,  noong nakita kita sa park at yong print.... Iba lang parang ang gaan gaan... " ngumiti ito sa akin.

" Well,  ako gusto ko lang talaga makasagap about GDC... Hahaha! " binato ako ng hiniwang sitaw.

" Seryoso!  What do you do?  Bakit dito sa New York? " seryosong tanong nito.

" Hmmm.... Noong nagkita tayo sa park, katatapos ko lang e-defend ang presentation ko...

I'm engineer Martina Hidalgo!!  Andito ako kasi gusto kong tuparin ang isang pangarap na maiukit dito ang pangalan ko. " pormal kong pagpapakilala.

Napa-Ow ito at kunyaring pumalakpak ng mahina at tumango tango. At kunyaring nag bow naman ako.

" So how was the presentation? " tanong niya ulit.

"I got the contract with flying colors!! " I smiled with pride.

" Congratulations!!  So dapat pala talaga may papiging ka!!  " lumapit siya sa akin at niyakap ako.

" Actually,  noong tumawag ka,  kagagaling ko lang sa bar,  kaso na bored ako kaya umuwi nalang ako. "

" Haha!  Halatang sanay ka!  Dibale may dala akong wine,  let's celebrate!! "

" Salamat!!  Sige,  ikaw na ang sanay!! "

Habang nagluluto,  ay nagpaalam akong magshower muna. Habang nasa shower ako ay pinatogtog ko ang favorite playlists ko,  ano pa nga ba,  siyempre ang album ng pinakamamahal kong GDC.

Paglabas ko ng kwarto ay saktong Till it's time ang naka play. Natigilan ako nang tumigil ito sa ginagawa niya at tumitig sa akin.

"Seriously? "

"What!? " tanong ko.

Nang marealize ko kung ano tinutukoy niya. Napahalakhak ako ng malakas... Halos di matapos tapos ang tawa ko...
Inirapan niya ako.....

"Ayyiiee... Memories!!  Alam mo ba yong kiligs memories ko talaga yong episodes 1 and 2" di ko mapigilan ang matawa sa reaction niya.
Tumawa ito,  at tinalikuran ako...