AMETHYST
ACADEMY
I was shock when i see the tree that they were talking. It was the tree na kinakausap ko. Hindi talaga ko nagkakamali. Nabuhay sya uli, buhay naman sya dati pero hindi ganito ka buhay na buhay.
Naging malusov na syang tingnan kaysa sa dati. Marami na din syang mga dahon at mga sanga. Berdeng-berde na din ang kulay ng mga dahon.
Siguradong palagi na akong babalik dito. Maganda na sya ngayon. Parang may kulay na din ang mundo ko tuwing nakikita ko itong puno na to.
Marami na din sigurong mga estudyante na pupunta dito. Dahil sa kaaya-ayang tanawin. Hindi lang naman kasi ang puno ang nagbago pati na din ang kanyang mga tabing halaman.
Mabuti naman at may nagbago na kanya. Hindi ko alam kung ilang dasal pa ang gagawin ko bago sya maging ganitong anyo.
"Ahhmmm... Miss Collins, Miss Dickson, Mr Winchester, Mr Cardale at ahhmmm... Miss Tan. Pinapatawag po kayo ni headmaster." Nahihiyang sabi ng babae sa amin.
Nakita kung tumango ang aking mga kasama. Hindi na ako nag-abalang tumingin pa dahil tinititigan ko pa ang puno.
Umalis na sila kaya naman sumunod na kami pumunta sa headmaster office. Pagdating namin doon nakatingin ang headmaster sa labas.
Binuksan ng babae ang pintuan. Hindi naman sya nagpakilala kaya. Pumasok nalang kami at lumabas na sya.
Maybe isa syang inuutusan ng Headmaster dito.
"Bakit nyo po kami pinatawag, headmaster?" Tanong ni Elle.
"Well, pinatawag ko kayo kasi..... nakikita nyo naman na buhay na ang puno na nagsisilbing buhay pa ang princessa. Kaya naman gusto kung hanapin nyo ang princessa." Ani ni headmaster.
"Nandito ba sya sa Academy, headmaster?"Hendrix asked.
Mukhang napaisip si headmaster dahil sa sinabi ni Hendrix.
"Maybe. Kaya dito na kayo maghanap muna bago sa karatig bayan." Sabi nya. Malalim pa din ang kanyang iniisip.
Pagkatapos nun umalis na din kami at balik na sa mansion. Hindi na din dumagdag pa ng sasabihin si HM kaya umalis na kami.
Hanggang ngayon di pa din ako makapaniwala na kasama kung naninirahan sa iisang bahay ang mga malalakas na estudyante ng Amethyst Academy.
Mga estudyanteng tinitingala ng lahat. Mga pinanganak na dapat galangin.
We're now heading to the Mansion. To make some plans on how to find the lost princess. I know it will takes some time. So we'll make a better plan.
We talked. Elle and Lilly on the freshmen and sophomore student sila maghahanap o magtatanong-tanong. Si Hendrix naman at si Dexter sa junior and senior. Ako naman kung saan ko nalang daw gustong sumama.
I think lahat sila may alam na kaya napag desisyunan kong sa library na pumunta. Maybe they what the princess look and what sign we must look to see if she's the one.
Maybe they know about it but know have that knowledge so we better need some. We have to look some articles related to the princess.
"Hello po." I said at the librarian.
Ngumiti lang sya at dumeritso ang ako sa bookself kung saan ko huling nilagay ang libro na yun.
I picked the book and went to the corner. Sa corner na wala masyadong taong tumatambay at bumabasa. At para na ring walang estorbo sa akin habang bumabasa.
Before it. I studied the language nitong mga nakaraang araw. Kaya alam ko na kung paano sisimulan ito.
I read every words in the book. So, tama lahat ng sinabi ni Aubry sa akin tungkol sa nawawalng princesa. Wala pang isang taon ang sanggol ng dalhin na ito ng reyna sa mundo ng mga tao.
Hanggang ngayon pinaghahanap pa din ang princesa. I flip to the next pages but the word is not familliar to me but i can read it. It looks like it was a work of the king. They say only limited can read the kings writing.
Hindi ko nga din alam kung bakit nababasa ko ito. Ayon dito ang princesa ay mayroon tattoo sa kanang likurang balikat na crown. Sya rin ang holder ng Amethyst stone.
Nagpatuloy ako sa pagbabasa at nakita kong kaya nyang kumontrol ng lahat ng kapangyarihan. Her special ability is she can imitate what other can do.
Have a tattoo? Mayroon din ako nyan.
Can control all types of power? I have that one too.
Pero imposible.
I did have a hint but I'm not totally convinced.
Binalik ko nalang ang libro sa kanyang lagayan at umalis na sa roon. Pumunta ako sa garden. Umakyat ako puno na palaging ko kinakausap.
"Pasensya ka na. Pumunta ako dito ng malungkot. Ewan ko ba kung bakit ako nalulungkot. " I said. Then have a heavy sighed.
I wish someone can comfort me today. Kaso ngalang baka wala. Wala namang may alam na nandito ako.
"Why are you here? Aren't you going to help us to find the princess?" Napabalik ako sa realidad ng marinig ang boses nya.
"I'm feel sad. Then i go here were i'm comfortable. I'm going to help that princess. The daughter of the Queen. Its a privilege to help a queen." i explain at him.
"Hmm... Then why are you sad?"
"I read a book and had some idea about the princess but it was tragic. It breaks my heart." Naramdaman kong tumabi sya sa akin sa inuupuan ko.
"Hmmm... Then you can cry on my shoulder." He even tap her shoulder.
Seryoso ba sya? Si Hendrix?
"Are you sure?"
"Yeah.. Your the only one who can sleep on my shoulder." That word.
It makes me fall in love at him deeper.
"Then i call you Justin?" Natutulala sya sa sinabi ko.
Ayaw nya ba? Huwag nalang siguro mukhang di naman sya papayag.
"Its okay if your not going to----." Naputol ang sasabihin ko ng magsalita sya.
"I'm just shock because ang ganda paringgan ng pangalan ko kapag sinasabi mo. Ngayon ko lang nalaman na maganda pala pakinggan ang pangalan ko." He said.
***
How's my update today?
Vote and comment!😁 Do not forget. (Edited)
