“Ihanda ko na po an susuotin nyu pong damit.”sabi ng maid sa akin. Hindi naman ako palgi dito sa bahay kaya hindi ko alam ang pangalan nila. Minsanan nga lang kung makauwi ako.
Tumango na ako sa kanya. Patapos na din kasi ang pagme-make-up sa aking ng mga fairy. Oo fairy, sila ang mga inutusan ni mama. Nagulat nga ako kanina kasi sila ang bumungad sa pagkagising ko. Tapos ang sabi inutos daw ni Mama.
“Imulat mo na po ang mata mo, Princess Valerie.” Minulat ko ang mata ko at tiningnan sa salamin sa harap ang mukha ko. Para na akong dyosa dito sa ayos kung ito.
Naka semi-braide and buhok ko na nakapalibot sa ulo tapos bi-nun sa gitna. Meron pang nakalugay sa gilid ng mata ko. Meron ding mga kumikislap kislap sa buhok ko.
My hair also have a Princess crown in it.
Ang gandang tingnan ng buhok ko kasi magaling gumawa ang mga fairies. At bagay sa corona ang ayos ng buhok ko.
The fairies giggled kasi nagustuhan ko ang ayos nila sa akin. Sino ba naman ang hindi? Diba? Ang galing kaya nilang mag-ayos. Sa kapangit na mukha ko biglang gumamda diba? Natatawa na ako sa naiisip ko.
Pinasok na nila ang damit na susuotin ko. Halos mapanganga ako sa nakita ko. Hindi ko akalain na ganito ka ganda ang damit na pinili ni Mama sa akin.
It was a red gown with gold sequins. It is beautiful gown. Mom has a good eyes with fashion. Yeah.. She have a good eyes pero kung gumasta hindi good. Talagang ubos ang pera mo. Pero bahala na si daddy dyaan.
I don't have a fitting in this gown. Kasi ayaw ni Mama na malaman ko ang gown na pinili nya. The sailor went here at the palace para sukatan ako for the gown.
I have no idea that it was so good. Its perfectly fit in me.
Nakasuot na ako ng damit. Inaayos na ngayon ng mga fairies ang sa baba na part ng damit ko. Naghihintay na din ako sa pagtawag ni Mama sa akin.
Whole week we don't have a class because of it. Everyone prepare for my birthday. Mom announce it to everyone. I know everyone is in shock.
Me too. I don't have a single idea in it. Mom will not allow me to know. Even the color of my gown. Nangako naman sya na sasabihin sa akin noon nakaraan pero hindi e. Biglang nagbago ang isip nya.
Suot ko ngayon ang regalo sa akin ni Hendrix. Ang bracelet na may pendant na heart. I guess, he really is my love. How i wish.
I know that he will not left me. Even when i lonely.
"Baba na po kayo, Princess Valerie." Sabi sa akin ng maid na umakyat sa taas.
Bago ako bumaba humarap muna ako sa mga fairies.
"Thank you for your help to make me like this beautiful. I appreciate it." I said at them with a big smile on my face.
"It's our pleasure to serve the Princess." Sabi nya at nag bow sa akin. Nag bow na din ang dalawa nyang kasama.
Tatlo sila. Isa ang nag-aayos sa mukha ko tapos ang isa naman sa buhok ko. At 'yong isa sa damit ko naman.
I smile at them once again and headed to the door leading to the stairs.
"Let's all welcome my long lost daughter! Princess Valerie Naila Breaux Ward! And the birthday girl." Sabi ni Mama.
Talagang buong buo ang pangalan ko sa pagtawag nya sa akin. Pansin ko lang na matagala ang pagtawag nya sa akin kasi naman ang haba siguro ng mga sinabi nya kanina.
Lumabas na ako sa double door. Marami ang nagsasalita kasi ako ang nakita nilang lumabas sa double door.
Isang commoner noon anak ng hari at reyna ngayon diba? Sino naman ang hindi mabibigla doon diba?
I step on the first stairs leading to the last step. I put my hand to the railings while descending. Ang kamay na humahawak sa railings ay ang kamay ko kung nasaan ang regalo sa akin ni Hendrix.
Malapit na ako sa huling step nagbiglang sumulpot si kuya sa gilid ng hagdanna nakalahad ang kamay.
"Ready?" He asked me
"Yup! It's my day!" I replied.
He chuckled on my reply. Natawa na rin ako sa kanya.
Tinanggap ko na ang kanyang kamay at pumunta na kami sa upuan na para sa akin. Habang naglalakad kami ay napatingin ako sa mga tao.
Marami ang dumalo sa aking kaarawan. Halos lahat ng tao sa academy at mga kakilala ni mama at papa. Pati na din ang mga nasa ibang kaharian ay naririto para sa aking kaarawan.
I am touch at the scenario. Hindi ko inexpect na ganito ka dami silang dadalo. Oo nga, anak ako ng hari pero...
Mapaluha na sana ako na biglang tumawa si kuya sa gilid ko.
"Ba't ka natatawa?" Sabi ko.
"Feel ko lang. Bakit?" Ani nya.
"Ang feeler mo naman." Sabi ko at kinurot ang kanyang gilid.
Mom see it. I smiled sweetly at her. Parang wala nangyari. Nakaupo na ako at hinihintay nalang na matapos ang mga sinasabi-sabi nila.
Marami pa din ang nagbubulungan sa paligid. Lalo na ang mga estudyante ng Amethyst Academy.
My birthday party held at the palace. Meron nasa loob ng palasyo at meron pa sa labas na nakatayo.
Everyone dressed beautifully. Nahagip ng mata ko si Hendrix sa hindi kalayuan. Nakasuot sya ng grey tuxedo. Si kuya naman ay naka black tuxedo with red necktie.
Mom has a pinkish red gown. It has a design like mine. Well i think, like mother like daughter kami ngayon araw. Dad and Darrius is the same.
I know who planned this.
I see my friends there at the crowd. They were wearing a beautiful gowns. Like thier elements.
Elle wearing a blue gown. Lily is in green gown.
They were perfectly beautiful tonight.
The program is ended and now its my turn to say. Yeah..Magsasalita ako sa harap ng madaming tao.
"Good evening everyone. I know its difficult to understand why am i is the daughter of the King and Queen? Well, ito na e. Hindi natin mababago ito." Natawa ako sa sinabi ko.
"Thank you for coming all the way here. I appreciate you efforts. Hoping that you'll enjoy the night with me. Thank you." I said. And smile at them.
Mom get the microphone at me.
"Happy eighteenth birthday my daughter." She said and kissed my cheeks.
Dad also said that and kissed my cheeks also. Lumapit na din si Kuya sa akin at binati na ako.
