Irreplaceable You

Chapter 49

Isabel

Lord ang hiling ko lang naman ay sa araw na araw na paggising ko. Sana laging ganito ang nasa harapan ko. Katabi ko, kayakap ko.

Lord maraming salamat dahil binigyan mo ako ng pagkakataon na mabuhay ulit.

Hindi ko akalain na makakasama ko uli yung taong pinangarap ko nung nagsimula akong tumuntong sa BEG.

Lord kung di mo siya kayang ibigay sakin ngayon, pwedeng pakigawaan ng paraan kasi ayoko sa iba? Please huhuhu.

I kiss Jhoana's forehead before getting up.

It's already 7am, buti na lang wala akong hangover. Pumasok na ako agad sa banyo para magpalit ng pang-work out.

Sobrang daming carbs ang kinain at ininom ko kagabi kaya, kailangan ko munang tumakbo sa buong village. This is usually my morning routine.

I wrote a note for Jhoana.

"By the time you woke up, probably I'm downstairs or outside. Here's a medicine for your hangover."

-Love, Bei

Sinuot ko naman ang sapatos ko bago pa man magising si Jhoana. I carefully go downstairs, because I don't want to wake the whole house.

Sina manang pa lang ang gising.

"Manang I'll be back in an hour. Can you please prepare a good breakfast today? Kapag hinanap nila ako please tell na nagjojogging lang ako sa labas. Thanks." Bea

"Okay po ma'am. Ingat po." Manang

I wear my earbuds and click the shuffle play.
And started running around the neighbourhood.

Jhoana

My eyes is still closed and I can feel the throbbing pain in my head. I was about to hug Bea when I felt that I'm alone in the bed.

Asan naman kaya yon ng ganito kaaga? I grab my phone to check the time and it's 8:30 in the morning. Damn it's still early, pero asan kaya yung kapreng yon.

I checked the side table and notice a note with a glass of water and a medicine.

"By the time you woke up, probably I'm downstairs or outside. Here's a medicine for your hangover."

-Love, Bei

Ahhhhkkk Lord grabe ka naman magpakilig!

I remember college days, maaga talaga gumigising si Bea. Kahit nakainom, maaga pa din nagigising tapos mag-iiwan siya ng note sa tabi ng bed ko para di daw ako mag-alala at magpanic kung nasaan siya.

Wala lang ang sarap lang balikan yung mga ganong moment namin. Yung walang Nico, walang Jana, at walang problema.

Ininom ko naman yung gamot na binigay niya.

I texted her asking where she is.

And after five minutes nagreply na siya.

"I'm almost home my stella, see you later."

Ano na naman kayang pakulo nito?

nagreply naman ako,

"stella? wrong send ka ata."

Di naman na siya nagreply, ilang beses din ako naghintay. Nakakapikon na ah.

Kaya humiga muna ako, kasi masakit pa din ang ulo ko.

Di ko namalayan na may pumasok na pala sa kwarto at may humalik sa noo ko.

What the???