Cry In A Cold City [Baguio Series #1]

Epilogue

Epilogue

Parang sariwa pa rin sa akin ang mga congratulations na naririnig ko mula sa mga kamag-anak o kaya mga kaibigan. Naipasa ko na ang board exam. Lalo pa akong naging proud sa sarili ko nang nasali ako sa top seven, not bad right?

Iverson topped first on the board exam while Addhie topped ten. It has been two years since then.

At ngayon ay nagtatake ako ng residency sa Notre Dame Hospital. Nakakamiss din pala ang atmosphere sa hospital na ito. Ilang taon din ako sa SLU hospital, may mga iilan pang doctor and nurses na nandito kasama ko noon sa duty.

"Ang bilis ng panahon, doctor ka na ngayon." Ngumiti ako kay Nurse Jean, siya ang head nurse simula pa noong graduating kami.

"Pangarap po e." Walang mahirap lalo na kapag determinado kang maabot ang pangarap mo.

"Buti dito ka nag residency? Dra. Cariño?" Masayang pagkakasabi niya kaya bahagya akong nailang.

"Miss ka na po rito." A part of me, yes. But I know deep in my heart I wanted to avoid him as much as I can.

"Kumusta na si Iverson? He topped ah," Manghang sabi niya sa akin "Parang kailan lang noong bine-baby ko pa kayo rito." Ngiting dagdag pa niya.

"Oh you didn't see him po?" Gulat na tanong ko sakaniya. Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

"I didn't. Why?" Nagtatakang tanong pa niya sa akin.

"He transferred here po." Kita ko ang gulat base sa mata ni head nurse Jean sa sinabi ko.

"Oh? How come?" Nagtatakang tanong niya. "He can take his residency on the top hospital in our country!"

"Oh he's here po!" Sabay turo ko kay Iverson na naglalakad papasok sa emergency room with his coat. Nakalagay pa ang kamay niya sa bulsa ng coat niya habang may nakasabit na stethoscope sa leeg niya.

Parang ako lang din. The best talaga ang OOTD na white coat at kuwintas na stethoscope.

Lumapit sa amin si Iverson nang mapansin kami tiyaka ngumiti. Bumati siya sa amin. Hindi pa rin makapaniwala si head nurse Jean.

"How come you transferred here?" Tanong sakaniya. Nasa tabi ko ngayon si Iver habang nasa harapan namin ang head nurse.

"I miss my home." Ngiting sagot ni Iverson tiyaka sumulyap sa akin. Ngumiti rin ako sakaniya.

"Ohh!" Makahulugang sabi sa amin ng head nurse kaya natawa nalang ako sakaniya. "Nothing really beats home huh?"

"Home is really where we want to go back and find peace amidst the cruel world we live in." Sagot sakaniya ni Iverson dahan-dahan tumango si head nurse habang may mapang-asar na tingin pa rin sa aming dalawa.

"Is home you're talking about is a place or a person?" Sabay tingin sa akin na may makahulugang tingin. Napailing nalang ako habang nakangiti.

"It can be both." Sagot ni Iverson.

His foundation for the elders grew bigger than we expected. Simula nung nag top siya sa board exam, maraming hospitals na nag offer ng donations. He's also earning because of his investments. Also, he's managing their business. While we were in med school his dad teaching him about business kaya hindi naman siya masyadong nahihirapan.

"Alam niyo, noon ko pa napapansin. Bagay kayo." Natawa nalang ako. Ewan ko ba kung bakit pilit nila kaming shiniship ni Iverson.

"Are we?" Pagsakay ni Iverson tiyaka niya ako inakbayan.

"Oh diba! Perfect!" Nakangiting sabi sa amin ni nurse Jean habang ina-anggulo niya pa ang mga daliri niya na parang ginawang frame.

"We're best friend." Sagot ko para iwas issue.