17| Cause i played it cool

8.2K 978 1.2K
                                    

Merhabaaaa

Bu hikayeyi çok sevdiğimden ve yazarken gülümsediğimden hemen bölüm yazayım dedimmm

Bu bölümde çok önemli bir konuya değinmeye başlıyoruzzz. Önceki bölümlerde ufak ufak bahsetmiştim ama şimdi bazı şeyleri daha ciddi bir şekilde görmeye başlıyoruz bakalım.

İyi okumalarrr

"Ya baba tamam bu kadar yeterli. Neden bir yıl eve gelmeyecekmişim gibi davranıyorsun ya? Söylediğime pişman ettin resmen."

Ve beklenen şey gerçekleşir...

Kim Seokjin'den Kim Taehyung'un kafasına bir şaplak. Kim Seokjin bu konuda yıllardır usta olduğundan sapma göstermez, ıskalamaz. Direkt kafa ile ense arasındaki bir yeri hedef alır. En çok bu şekilde dikkat çekeceğini bilir. Yıllardır bundan muzdarip olan Kim Taehyung ise acı çeker. Kim Taehyung'u kurtaracak birisi yoktur. Ona arada acıyan Kim Namjoon hainlik yapıp Kim Seokjin'le bir olmuştur çünkü. Kim Taehyung yalnızlığını kendiyle örterken-

Düşüncelerim biraz fazla sapmış hatta kendi kendine hikaye yazmaya başlamışken onlara engel olup bana vurduktan sonra hiçbir şey olmamış gibi çantamı kontrol eden babama baktım.

Kendi kendime acı yok ve sonunu düşünen kahraman olamaz diye cesaret verirken itirazlarımı tekrarladım. Bu sefer mantıklı konuşma kozumu ve ses tonumu kullanarak bağırmamaya çalıştım.

"Babacığım, altı üstü birkaç saatliğine arkadaşımın evine gideceğim. Ama sen şehir dışına çıkıyormuşum gibi resmen valiz yapıyorsun bana. Hayır okul kıyafetlerimle gitsem ne olacak acaba. Zaten toplasan en fazla üç saat dururum. Okul kıyafetiyle durabilirim. Hadi durmuyorum diyelim bi eşofman götürmek yeterli. Neden pijamalarımı ve tüm bakım eşyalarımı koyuyorsun ya?"

Seokjin babam durdu ve elindeki kıyafete bir de hazırladığı çantama baktı kararsızca.

Bu ses tonunu kullanmakla doğru olanı yapmıştım anlaşılan. 

"Ama Taehyung ya orada yatıya kalmak istersen ve kıyafetin yok diye bundan vazgeçersen? Ne olacak o zaman?"

Kaşlarımı kaldırdım şaşkınlıkla. Neden orada kalmak isteyecektim ki?

Namjoon babam bana acımış olacak ki olaya el attı.

"E yok artık Jin, oldu olacak ya sevişmek istersen ve kondom yok diye sevişmezsen diyerek kondom da koy."

Bu kurtarış beklediğim tarzda bir kurtarış değildi bundan dolayı gözlerim hiç büyümediği kadar büyümüş dudaklarım kocaman aralanmış kalp atış hızım değişmişti.

Bunu demiş olamazdı. 

Böyle bir şey dediği için her an yorganımın altına girerek ağlayabilir, kendimi uzun süre dış dünyaya kapatabilirdim. Bu düşünce korkunç ve tiksindiriciydi çünkü.

Arkadaşım hakkında böyle bir şey demiş olamazdı.

Babam beni tanımıyor muydu? Cinselliğe nasıl baktığımı, bundan nefret ettiğimi ve karşımdaki kişinin ilk arkadaşım olduğunu bilmiyor muydu?

Mister Right | Taegguk ✓Where stories live. Discover now