21| But i wanna stay with you

7.9K 1K 1.6K
                                    

Merhabalar efendim keyfiniz yerindedir umarımmm

Bölümdeki şarkı ve özellikle sözleri o kadar önemli ki bakmanızı öneririm 🤭 Harry Styles- Golden

Butter rekorumuz şerefine bu bölüm💃🏻💕

Önemli bir bölümle geldik bakalım, lütfen yorum yapmaktan kaçınmayın tamam mıııı

Hadi geçelim bölüme

Şanssızdım. 

Doğum günümden sonraki gün cumaydı ve aynı zamanda yılın son günü olduğundan tatildi. 

Jeongguk'u göremeyeceğim uzun bir ara olacaktı yani. Üç gün normal şartlar altında uzun bir ara olmasa da hissettiğim duygular yüzünden bir saat bile uzun geliyordu.

Bugünün cumartesi olduğunu hesaba katarsak baya uzun bir süre geçmişti.

Gece uyuyamayıp çokça düşünmüştüm. Kendimi kötü hissetmiş olsam da ağlamamıştım. Ağlayabilen birisi değildim.

Düşüncelerimi iki yönlü de uzun uzun açmış ve boşluğa düşmüştüm. 

Hala bazı çekincelerim vardı. 

Biliyordum Jeongguk bana değer veriyordu ama benim başından beri insanların gitmesine, bir gün beni bırakacak olmalarına takıntım vardı. 

Birilerini yanıma yaklaştırmamamdaki en büyük sebeplerdendi bu. Nasıl tek seferde kenara atabilirdim ki bunu?

Onun için sınırlarımı kaldırırken de düşünmüştüm bunu, göze almıştım. Göze almama rağmen endişeleniyordum. 

Bana değer verdiğini biliyordum. Fakat diğer arkadaşlarına verdiği değere dair en ufak bir şey bilmediğimden bu değerin boyutundan emin olamıyordum.

Jeongguk çok güzel bir insandı. Kırmaz, dinler, sizin için elinden gelen şeyi yapardı. 

Seneca'nın bir sözü vardı. Gerçek iyi insanlar anka kuşu gibi belki de beş yüz yılda bir dünyaya gelir diyordu. Jeongguk bu tanıma uyan anka kuşlarındandı. 

Gerçek olamayacak gibiydi. Kalbi altındandı.

Bu yüzden çekiniyordum. Kötü düşünceler peşimi bırakmıyordu. Ama düşündüklerimi tam olarak Jeongguk'a nasıl anlatacağımı da bilmiyordum.

Verdiği çabaları göremediğimi düşünerek üzülmüştü. Hayır ben bunu görebiliyordum, sadece karşılaştıracak bir ölçütüm olmadığından boyutunu anlayamıyordum. Arkadaşlarına nasıl davranır, benim onlardan farkım var mı bu soruların cevaplarını önümde herhangi bir örnek olmadığından göremiyordum.

Gidecek diye bir şey de yoktu. On sekiz- on dokuz sene boyunca Busan'da yaşamıştı sonuçta. Sürekli şehir değiştiren kişiler değillerdi. Ama yine de içimdeki korku gitmiyordu. 

Düşüncelerimin ve karakterimin son zamanlarda iyiye gittiğini hissedip pozitif birisi olduğumu düşünsem de bu ani olumsuzluk ve kırılmayla yere çakılmış gibi hissediyordum. 

Mister Right | Taegguk ✓Where stories live. Discover now