Mister Right | Taegguk ✓

29| Look how we've grown

Merhabalarr

Bölümün şarkısı Harry Styles- Adore You'ydu ve Taekook'un Harry konserinden görüntüleri gelince çıldırarak wattpade koşup işimi gücümü bırakarak bölüm yazdım (sınav haftamdayım çok mantıklı kararlar veriyorum)

Taekook'um Mister Right Taekook olma yolunda ilerlerken biz de ilerleyelim bakalım, iyi okumalar ♡

Kalbim uzun zaman sonra ilk defa bu kadar hızlı atıyordu. Günler öncesinde korkudan bu denli hızlı atan kalbim bu sefer bambaşka duygulara sarılmış biraz heyecan ve biraz utançla yoğurulmuştu.

Erkenden geldiğim ve hiç hoşlanmadığım koridorlarda yürürken karşıdan tüm duyguları açık bir şekilde gözükerek bana gelen beden kalbimi her adımda daha fazla hızlandırıyordu.

İtiraf etmek benim için zordu. Bunu yapabileceğimi de hiç düşünmemiştim doğrusu. Tam olarak yapmış da sayılmazdım. Kendimi açık etmiştim film repliğiyle. 

Ve bunu yaptığımdan dolayı birkaç saattir binbir çeşit duyguyla boğuşmuş olsam da bu duyguların hiçbirinde pişmanlık yoktu. Heyecanlıydım genel olarak. Günlerdir üzerimde olan durgunluğu bir nebze unutmuştum o andan beri. 

Utanıyordum ama utancımın yanında Jeongguk'un tepkisini görmek isteyen meraklı bir yanım vardı. Bu yüzden Jeongguk hızlı adımlarla bana yürürken arkamı dönüp kaçmıyordum.

Koridor henüz erken olduğundan fazla kalabalık sayılmazdı. Tek tük insan vardı onlar da bize bakmıyordu. En azından şimdilik. 

Jeongguk birkaç adım ötemde durunca başımı kaldırıp gözlerinin içine baktım hafifçe gülümseyerek ve çatık kaşlar ile bu kadar parlak olduğuna inanamadığım iki galaksiyi gördüm. Birazcık gözyaşlarıyla bezenmiş olan iki galaksiyi...

Tam sebebini anlayamadığımdan dudaklarımı aralayıp soracaktım ki Jeongguk hızlı davrandı ve kollarını boynuma dolayarak beni hareketsiz bıraktı. İlk başta her şey çok hızlı gelişmiş olsa da uyum sağlamakta gecikmeyerek kollarımı ince beline sardım ve onun yaptığını yaparak ona yaklaşıp hızlı atan kalbimi hissetmesini sağladım.

Kendi kalbimin hızlı attığını düşünüyordum ama ona yaklaştığım an düşüncelerimin ne kadar yanlış olduğunu bana kanıtlayacak türden bir hızla karşılaştım. Jeongguk'un kalbi delicesine bir hızla çarpıyordu. 

Boynuma çarpan ılık nefesi ve duyduğum burun çekme sesiyle kaşlarımı çatarak geri çekilmeye çalışsam da Jeongguk buna izin vermeyerek daha sıkı sarılmıştı. 

Neden ağladığını ve kaşlarının çatıldığını anlayamamıştım. Neyse ki Jeongguk merakımı hemen karşılayarak çekilmeden tek eliyle karnıma hafif bir yumruk atmıştı ve benim şaşkınlıkla geri çekilmemi sağladığında burnunu daha sesli bir şekilde çekmişti.

"Jeongguk neden ağlıyorsun? Ne oluyor?"

Jeongguk başını sağa sola salladı ve yanaklarını ıslatan gözyaşlarından kurtulmak için tek eliyle yüzünü silmeye çalıştı.

Dudaklarını büzerek tekrardan koluma vurdu.

"Sen çok ama çok kötü bir adamsın. Günlerce beni kendinden uzakta bırakıp endişelendiriyor aynı zamanda da sinirlendiriyorsun ama gönlümü bir daha geri vermemek üzere alman da tek bir mesajına bakıyor. Çok kötüsün kalbimi hiç düşünmüyorsun. Zavallı kalbim benim, neler çekiyorsun bu güzel adamdan."