Mister Right | Taegguk ✓

4| I was enough

Kulaklığımın düşmesini engelleyerek kulağıma iyice yerleştirdim ve son zamanlarda hoşlandığım kitabımın sayfalarını çevirdim.

Öğle teneffüsünde bahçedeki yerime gelmiş ve kimseyi umursamadan bir şeyler atıştırıyordum. Burayı çok fazla kişi tercih etmezdi çünkü eski bir banktı. Bu işime geliyordu. Üzerimdeki bakışları en aza indiriyordum ve nefes alabiliyordum.

Yaşadığım saçma şeylerin üzerinden bir hafta geçmişti. Gözümdeki morluk hemen hemen geçmişti. Küçücük kalmıştı. İlk günü okula geldiğimde herkes o kadar şaşırmıştı ki okulun en çok konuşulan kişisi olmuştum sanırım.

Kapatmakla uğraşmamıştım. Böyle bir şeyden utanacak değildim. Daha doğrusu umrumda bile değildi.

Yanıma birisi oturunca kafamı çevirmeden gözlerimle yanımdaki kişiye baktım. Sınıfımdan Taeyong'tu. Nasıl birisi olduğunu bir türlü çözememiştim.

Arada yanıma gelir benimle konuşmaya çalışırdı. Kısa cevaplar verdiğimden bir süre sonra ayrılırdı yanımdan. Ama sonra gelir tekrar denerdi. İyi birisiydi sanırım. Sınıftakiler seviyordu onu.

"Bugün iyi gözüküyorsun."

"Evet, sanırım."

Güldü.

"Ve görüyorum ki yine modundasın."

"Evet."

Elimdeki kitabın kapağını hafifçe kapattı.

"Taehyung benimle konuşabilir misin?"

Kaşlarımı hafifçe çattım.

"Konuşuyorum zaten şu an?"

"Öyle değil benim seninle konuştuğum gibi. Tek kelimeden uzun cevaplar vererek. Arkadaş olmaya çalışıyorum."

"Üzgünüm bunu neden yaptığını anlayamıyorum."

"Çünkü hakkında merak ettiğim bazı şeyler var ve iyi bir insan olduğunu düşünüyorum."

"İyi bir insan değilim kötü de değilim. "

"Garipsin."

"Bunu biliyorum. Çok da duyuyorum. "

"Peki gözüne ne olduğunu sorsam söyler misin?"

Kulaklığımın kablosunu elimle düzelttim ve cevap verdim.

"Önemli bir şey değildi. Bir kazaydı."

"Okulda kaza olmadığıyla ilgili bir dedikodu var."

Göz devirdim.

"Ne söylüyorlar?"

"Bir erkeğe asıldığından dolayı dayak yediğini."

Güldüm.

"Konuşmaya devam etsinler o zaman."

Bir süre sessiz kalınca ofladı.

"Neden bir şey demiyorsun bu konu hakkında? İnsanları susturmalısın."

Tekrar güldüm.

"Bir şeyler desem susmayacaklar tam tersine daha fazla konuşacaklar. İnsanların dilinde kemik yok ki dursunlar. Ve bilmedikleri konular hakkında gereksiz yorumlar yapıp dedikodular uydurmak onların en büyük eğlenceleri.

Cahiller. Daha da kötüsü cahil oldukları için mutlular. Darwin'in sevdiğim bir sözü var: Görmezden gelin, ses etmeyin , cevap vermeyin. Sessizlik herkesi mahveder. Bu sebeple konuşursam kendimi daha komik bir duruma düşürürüm. Umursamamak en iyisi."