Chapter 17

53.5K 2.7K 1K
                                    

I did my morning routine when I woke up the next morning. Walang pagmamadali sa pagkilos ko. Gusto ko rin kasing namnamin ang rest day ko dahil balik trabaho na ako bukas. I wanted to recharge my body and my mind before I get back to work again.

Inilista ko na rin ang mga bibilhin ko mamaya para sa apartment. Baka kasi may makalimutan ako. Isasabay ko na rin siguro ang mga bibilhin ko para sa sarili kong clinic sa hospital. Uunahin ko na lang muna iyong mga madaling dalhin.

Nang matapos ay nagluto na ako para sa almusal ko. It's already ten in the morning. Sigurado akong late na ako makakapag-lunch mamaya. Ayos na rin dahil alam kong magiging abala ako sa pamimili.

Naninibago ako na wala si Lilac. Naninibago akong walang pinakaing pusa ngayong umaga kaya rin siguro dalawang servings ng pagkain ang nailuto ko ngayon. Problemado ko tuloy tinignan ang apat na meatloaf, apat na hotdog at dalawang itlog na nakahain sa lamesa. Sinangag ko ang natira kong kanin kagabi pero alam kong sobra rin iyon para sa akin.

Halos matawa ako sa palusot na ginawa ng isip ko. Si Lilac talaga? Hindi naman pagkain ng pusa 'to.

Napatingin tuloy ako sa pintuan bago sumulyap sa wall clock. Alam kong mga ganitong oras umuuwi si Gray. Kaya lang... baka kumain na s'ya bago umuwi.

I sighed. Napatingin ulit ako sa mga pagkain sa lamesa. Bakit ba kasi pang-dalawang tao ang niluto ko?

Naglakad ako palapit sa pinto pero hindi iyon binuksan. Tumayo lang ako sa harap noon, pinag-iisipan kung aalukin si Gray o hindi. Baka rin kasi tulog na 'yung tao dahil nga kumain na bago dumiretso ng uwi.

Hindi pa ako nakakapagdesisyon kung anong gagawin nang makarinig ako ng pagkilos mula sa labas. Sigurado naman akong si Gray 'yon dahil kami lang naman ang gumagamit nitong third floor sa apartment building na 'to. Mukhang kakauwi n'ya pa lang galing sa Cold Spot.

Bago pa ko makapag-isip nang mabuti ay namalayan ko na lang na binuksan ko na ang pinto ng apartment ko. Dahil magkatapat lang ang pintuan ng apartment ni Gray at ng sa akin kaya nakita ko agad s'yang nakatalikod sa gawi ko. Suot n'ya na ulit ang itim na tshirt n'ya at ang white cap ay nakasabit sa lusutan ng belt ng slacks n'ya. I heard beeping sounds that I think was coming from the lock of his door.

Oo nga pala. Naalala kong sinabi ni Mang Gener na pinalitan ni Gray ang lock sa lahat ng pinto sa mga unit dito. Hindi na de-susi gaya nang akin.

Narinig n'ya siguro ang pagbubukas ng pinto ko kaya lumingon s'ya sa likod n'ya. He stopped and automatically smiled as soon as he saw me.

"Rey!" he exclaimed. Mukhang nagulat pero mukha rin namang s'yang masaya na makita ako. "Good morning!"

"Good morning!" I greeted back. "Kakauwi mo lang?"

He nodded. "Naglinis pa kami, eh. Sabado ngayon kaya maraming tao mamaya."

"Kumain ka na ba? Gusto mong kumain muna? Napasobra kasi 'yung luto ko," alok ko sa kanya bago pa ko tamaan ng hiya.

Tumunog ang lock ni Gray, nabuksan na n'ya siguro. Pareho pa kaming nagulat sa pagtunog no'n at wala sa sariling nabuksan ni Gray ang pinto ng apartment n'ya. Nakita kong may lumabas mula sa loob papunta sa apartment ko na kulay puti pero dahil mabilis ay hindi ko masyadong naaninag kung ano 'yon.

"Ano 'yon?" tanong ko pa sa sobrang bigla bago tumingin sa loob ng apartment ko.

"Lilac!" narinig kong tawag ni Gray sa pusa bago ko pa nakita si Lilac na tumalon paakyat sa sofa at umupo doon.

Tsaka lang ako natawa. Kinabahan pa ko! Hindi pa kasi nabubuksan ng buo ni Gray ang pinto ng apartment n'ya pero si Lilac ay tumakbo na agad papunta sa apartment ko! Akala ko kung ano na 'yung nakita kong tumakbo!

Chess Pieces Aftermath: Gray SanfordWhere stories live. Discover now