"ကိုကိုကြီးပြန်လာပြီလားနေ့လည်ကအမေလာသွားတယ်ထမင်းဟင်းတွေလည်စချက်ပေးသွားတယ်ကျွန်တော်ကတော့ကောင်းခ
နဲ့စားလိုက်ပြီ"
လင်းညို့တကယ်ခံပြင်းမိပါတယ်ကိုယ့်ကိုတောင်မစောင့်ဘဲအခုမှသိတဲ့ကောင်နဲ့စားစရာလားဆိုပြီးသူ့ထက်သာခေါင်းကိုခပ်နာနာလေးသာခေါက်လိုက်ချင်တော့သည်။
"အင်း.."
"အဘွားပင်ပန်းနေပြီလားလာလေထိုင်လေ
ဒါကသားပြောတဲ့သူ့ထက်သာလေ"
"ဟုတ်လားကောင်းခကတော့ကျောင်းကပြန်လာတာနဲ့သားအကြောင်းတွေပြောသလားမမေးနဲ့အဘွားကမြင်ဖူးချင်နေတာ"
"နှစ်ယောက်ကသိနေကြတာလားသူ့ထက်"
"ဟုတ်တယ်လေကောင်းခကကျွန်တော်ကျောင်းတက်တုန်းကအခန်းတူတူဘဲ"
"အဘွားသားဒီရွာကလျှူချင်တာသူ့ထက်သာကပြောလို့လေ"
"ငါကဒီတိုင်းပြောလိုက်တာကိုတကယ်လာလျှူမယ်လို့ထင်တောင်မထင်ဘူး"
"သူ့ထက်သာမင်းကဘာလို့သူကြီးအိမ်မှာနေနေတာလည်းအမျိုးတော်ကြတာလား"
လင်းညို့တစ်ယောက်သူ့ထက်သာကိုကြည့်တော့ကိုယ့်ကိုကြည့်ကာဘယ်လိုပြောရမလည်းပုံစံဖြင့်မျက်စပစ်ပြသည်။
လင်းညို့မျက်ခုံးသာပင့်ပြလိုက်တော့..
"မဟုတ်ဘူးကိုကိုကြီးကငါ့ယောကျာင်း
ငါနဲ့ယူထားတာတစ်ရွာလုံးသိတယ်"
ကောင်းခကတော့တော်တော်လေးအံ့သြသွားသည်။အဘွားကိုကြည့်လိုက်တော့ခပ်ပြုံးပြုံးပင်
"ဟင်...ဒါဆိုမင်းကကျောင်းကိုဘယ်လိုလုပ်မလဲဘယ်လိုတွေဖြစ်သွားတာလည်းငါ့တို့ကိုလည်းအကြောင်းမကြားဘူး"
"ကျောင်းကကြတော့မတက်တော့ဘူးဒီလိုဘဲဖြစ်သွားတယ်ဟိုကောင်တွေကိုတော့မင်းပြန်ပြောပြလိုက်ပေါ့"
"အေးပါငါပြန်ပြောပြလိုက်မယ်"
"အဘွားထမင်းစားတော့မလား ကျွန်တော်ပြန်ပေးပါမယ်"
"တော်ပါပြီကွယ် အဘွားကညစာသိပ်စားဘူးအစာမကျေမှာစိုးလို့သားသူ့ထက်သာသူကြီးကိုထမင်းပြင်ပေးလိုက်လေဗိုက်ဆာနေရောပေါ့"
YOU ARE READING
သူကြီးကတော် မြို့ကြီးသား
Romance၁၉၈၀ခုနှစ်ပိုင်းကာလပိုင်းကရွာသူကြီးတစ်ယောက်မိမိထက်သက်၁၀ နှစ်ငယ်သောကောင်လေးတစ်ယောက်ကိုလက်ထက်ရန်အကြောင်းဖန်လာသောအခါ... "မင်းကိုချစ်ခင်မြတ်နိုးလွန်းလို့တော်ကောက်ရတာမဟုတ်ဘူးမတတ်သာလို့လုပ်လိုက်ရတာ ကလေး တွေကိုမကြိုက်ဘူးကွ" လင်းညို့မောင်မောင် "အောင်မာ ခင...
