Chapter 26.1: Let's PLAY

42.6K 580 57
                                    

Chapter 26.1: Let's PLAY

***

Thursday na nang makabalik kami galing Vigan. Ang dami dami naming na-miss na lectures and activities, pero excused naman kami. Kaso nga lang nagtataka sila kung bakit daw pati si Kenneth. Syempre doon na pumasok ang mga intriga, pero I remained silent. Hindi ko na din kasi alam kung ano bang tawag dito. May crush na ba ulit ako? Si Harry Potter, promise, crush ko—mali, love ko yun!

"Huy Kath! You're idling again." pag-gising sa akin ni Lindsay.

"Ah, eh. H-hehehe. Sorry ha. Ano nga pala ulit ang gagawin pagkatapos kunin ang standard deviation?" ang ewan lang ng tanong ko. Tss!

"Ang dali dali eh! Ano ba kasing iniisip mo, ha?"

"H-hehehe! Wala nga. Sadyang mahirap lang talaga." mahirap nga ba? Ay hindi ko nga alam kung anong topic na 'to eh, basta ang alam ko lang ay Statistics ito na napakadali naman.

"Sus! Di ako naniniwala sa alien talk mo, Katherine. Ano nga dali?" Yna

"Ang ano naman neto! Wala nga sabi eh. Ba't ba ang kulit nyo? Tss! Ako na nga lang magtuturo sa sarili ko." hinablot ko yung notebooks nila at lumipat sa likod. Hoho! Concentration, mix my motion, concentrate. Let's begin! De, joke lang. Di lang talaga ako makapag-aral nang maayos ngayon. Nakakawindang!

"Miss," a familiar voice called. "Can I sit here?"

I looked up.

"Tss!" si Mokong. "What?! Do you need something?" I asked dryly.

"Yeah."

"Continue."

"You!" sabay ngiti pa niya.

Am I freaking red?! I despise this! Why can't we just have junk foods in our stomach and not let any butterflies enter it? TCH.

"Hah-hah! Funny! Get lost. I'm doing something that matters here." pagsusungit ko. Ang gulo na nga ng utak ko, papaguluhin pa lalo. Kainis!

Umalis na si Kenneth at bigla namang dating ni Charmaine, "Kath, bukas na nga pala natin itutuloy yung mini-play sa English. Excused naman kayo eh, kaya pwedi pa nating ituloy. Sayang din ang grade noh!"

"Oh sige, sige. Kayo na bahala ha? Na-assign ko na naman kayo in specific tasks diba?"

"Aye. Good luck tomorrow." she winked and walked away.

Kinabahan na tuloy ako. Sana ay wala silang magulong balak, kung meron man may sapak din sila.

***

This is the day. Well wala na naman siguro akong proproblemahin, diba? What could go wro--

"Kaaaaaaaaaath!" sigaw ng kung sino.

Lumingon ako at nakitang may problema sa mukha nila Eril. Nilapitan ko sila nang kinakabahan.

"Anong meron?"

"Si ano kasi..." pagsisimula ni Eril.

"Ano kasi Kath..." si Charmaine naman.

"Ay nako, ako na nga!" singit naman ni James. "Katherine Villanueva, si ano kasi eh..."

"AY TAKTE! ANO NGA?!" naiinis kong tanong. Sino ba namang hindi? Tss!

"Si Sharlyn kasi eh."

"Ano ba naman 'to! Ituloy nyo na kaya!" kinakabahan ako sa suspense eh.

Eril let out a sigh, then continued, "May sakit kasi. Di yata makakapunta."

"Not a problem." cool kong pagkakasabi.

"Ha?!" sabay sabay silang nagulat.

"You'll portray Juliet, Charmaine." I announced.

"Ako ka dyan! Baliw ka. No!" she argued.

"Basta ikaw!"

"Kung papayag man ako, is it still possible? I mean, I can't learn lines and blocking in just less than twenty four hours! I don't have photographic memory for pete's sake!" she exaggeratedly said.

"Hala! May dot ka dun." so ako naman ang kawawa. Tss. T.T "Paano na 'to guys?"

"Eh kung ika--"

"Guys! Nagtext si Sharlyn." - James

"Anong sabi?" Please be good. Please be good!

"Makakapunta na raw siya. Medyo maayos na raw ang pakiramdam nya." YES!

"Seryoso ka ba dyan, dre?" maarteng tanong ni Eril. Sarap batukan eh! "Eh parang kanina lang siya inapoy ng lagnat ah? As if namang gumaling agad yung baklang yun!" naiinis na si Eril.

"Eh kung ikaw nalang kaya Eril ang mag-Juliet, ano?" Request lang naman eh. Malay mo, mas bagay pa pala siya.

"Pwedi ri-- CHE! Ikaw nalang kasi Kath!" and then he pouted.

"No matter what, a-yo-ko!" I raised an eyebrow. Wala na silang magagawa. Bahala na.

Maya maya ay pinag-ayos na kami ni Ma'am sa Auditorium. Oh diba, Hard core!

Ten minutes until curtain. Grabe! Di ko na alam gagawin ko. Wala pa din si Sharlyn. TCH! Mapuntahan na kaya sa bahay nila? I'm in panic now!

"James!" I called. "Puntahan na kaya natin si Shar sa kanila?"

"Wag na. Ano ka ba. Darating yun! Just trust, okay?" he tapped my head at bumalik na sa ginagawa nya kanina.

Pumunta naman ako kung nasaan si Eril.

"Hoy bakla! Samahan mo ako!"

"Kung sa CR yan, leshe, kaya mo na yan."

"Baliw!" mababatukan ko 'to eh. Haha. De, joke lang. "Kila Sharlyn, kasi. Wala pa siya oh, less than eight minutes nalang bago mag-simula."

"Nako naman. Can't you see, I'm busy?" hey, that was my line! Hahaha. Eh!

"Bading ka talaga! EH! Bading!"

"I know." he winked. Kainis!

Five minutes...

Four minutes...

Time left me no choice. Here I am, entering Juliet's dressing room. I glanced at the mirror and asked myself, "Can I do this?" I know this isn't a big thing, but the fact that I'm experiencing those wobbly sensations in front of the person who's portraying Romeo, definitely is not a good thing.

Hinawakan ko na ang damit na dapat susuotin ni Shar. Will this suit me? I don't want to be just like those wanna-be's out there.

Eto na, sigh, isusuot ko na.

I was about to slide it on when somebody spoke.

"That's my dress, right? So, will you excuse me, DIRECTOR?"


Unlucky Cupid © 2011-2012 Starine


Unlucky Cupid (Cupid Series #1) Published under Pop FictionWhere stories live. Discover now